Wiesław Ksawery Patek

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiesław Ksawery Patek
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1909
Warszawa

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 1994
Sztokholm

Zawód, zajęcie

publicysta, historyk

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Wiesław Ksawery Patek (ur. 18 grudnia 1909 w Warszawie, zm. 11 czerwca 1994 w Sztokholmie) – polski publicysta i historyk, minister, delegat Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, podczas studiów i bezpośrednio po nich był związany z Buntem Młodych i Polityką. W 1933 rozpoczął pracę w służbie dyplomatycznej, początkowo w Moskwie, a następnie w Paryżu, Strasburgu, Oslo (jego następcą był Mieczysław Rogalski) i w Sztokholmie. W 1945 został chargé d’affaires w Oslo, w 1946 wrócił do Szwecji i przez dwa lata pracował w firmie żeglugowej. W 1949 został wykładowcą na Uniwersytecie w Sztokholmie, prowadził zajęcia z historii będąc ekspertem ds. Europy Wschodniej. Od 1951 przez dwadzieścia lat był publicystą "Svenska Dagbladet", specjalizował się w artykułach ekonomicznych, reportażach z podróży pod krajach Europy Zachodniej, zagadnieniach wojskowych Związku Radzieckiego. Publikował również w innych szwedzkich czasopismach, był redaktorem "Rocznika Polonii". Organizował pomoc dla Polaków w ojczyźnie i na emigracji, przez 16 lat pełnił funkcję prezesa Polskiego Komitetu Pomocy. Od 1985 był członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie[1]. Spoczywa na Norra begravningsplatsen[2][3]. Sprawował stanowisko delegata Rządu Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie na teren Szwecji do 6 lipca 1987, po czym zwolniony z tej funkcji i, w uznaniu wkładu w zbliżenie polsko-estońskie, powołany Ministrem Pełnomocnym do Spraw Polsko-Bałtyckich na terenie Szwecji[4].

3 maja 1980 został odznaczony przez władze RP na uchodźstwie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[5].

Spuściznę po Wiesławie Paktu przejęło Archiwum Państwowe w Sztokholmie (Riksarkivet)[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 125. docplayer.pl. [dostęp 2016-11-05].
  2. ↑ Polskie ślady, Norra begravningsplatsen
  3. ↑ Svenska kyrkan, Katolska Kyrkogården I Stockholm 2
  4. ↑ Zarządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 lipca 1987 roku o mianowaniu Ministra Pełnomocnego do Spraw Polsko-Bałtyckich na terenie Szwecji, z jednoczesnym zwolnieniem Delegata Rządu ma Szwecję. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 12-13, Nr 2 z 15 lipca 1987. 
  5. ↑ Wymieniony jako Wiesław Patek, zamieszkały w Szwajcarii. Por. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 31, Nr 7 z 31 grudnia 1980. 
  6. ↑ Wstęp. historia.arch.ug.edu.pl. s. 10. [dostęp 2017-06-25].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wiesław_Ksawery_Patek&oldid=72704835”