Wietlica (roślina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wietlica
Ilustracja
Wietlica samicza
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

paprotkowce

Rodzina

wietlicowate

Rodzaj

wietlica

Nazwa systematyczna
Athyrium Roth
Tent. Fl. Germ. 3(1): 31. 1800[2]
Typ nomenklatoryczny

Athyrium filix-femina (L.) Roth[3][2]

Wietlica alpejska
Wietlica samicza

Wietlica (Athyrium Roth) – rodzaj paproci należących do rodziny wietlicowatych[2]. Liczy ok. 200[4]–230 gatunków[2]. Zasięg rodzaju obejmuje wszystkie kontynenty (z wyjątkiem Antarktydy)[4]. W Polsce występują dwa gatunki – wietlica alpejska (Athyrium distentifolium) i wietlica samicza (Athyrium filix-femina)[5]. Do gatunków uprawianych jako ozdobne należy zwłaszcza wietlica samicza z setkami odmian różniących się modyfikacjami blaszki liściowej[6], poza tym wietlica alpejska i wietlica japońska (Athyrium nipponicum)[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Athyrium microphyllum
Athyrium otophorum
Athyrium sinense
Wietlica japońska 'Metallicum'

Do rodzaju w systemie PPG I (2016) włączone zostały rodzaje Cornopteris i Anisocampium wyodrębniane w rodzinie Athyriaceae w systemie Christenhusza, Zhanga i Schneidera z 2011[7].

Wykaz gatunków[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. a b c d e The Pteridophyte Phylogeny Group. A community-derived classification for extant lycophytes and ferns. „Journal of Systematics and Evolution”. 54 (6), s. 563–603, 2016. DOI: 10.1111/jse.12229. 
  3. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-21].
  4. a b c Athyrium Roth. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-01-02].
  5. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 38, ISBN 978-83-62975-45-7.
  6. a b Elżbieta Zenkteler: Paprocie. Poznań: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1994, s. 138-139. ISBN 83-09-01604-2.
  7. Maarten J. M. Christenhusz, Xian-Chun Zhang, Harald Schneider. A linear sequence of extant families and genera of lycophytes and ferns. „Phytotaxa”. 19, 1, 2011. [dostęp 2015-08-17]. 
  8. a b Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina botanica, 2008, s. 35. ISBN 978-83-925110-5-2.