Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Katopsbatar

Zajawka artykułu Katopsbatar

[[Plik:Catopsbaatar catopsaloides.jpg|left|100px]]
'''[[Katopsbatar]]''' – [[wymieranie|wymarły]] [[rodzaj (biologia)|rodzaj]] [[ssaki|ssaka]] z [[rząd (biologia)|rzędu]] [[wieloguzkowce|wieloguzkowców]]. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej [[Mongolia|Mongolii]] w późnym [[kampan]]ie, około 72 miliony lat temu. Pierwsze skamieniałości znaleziono we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Nazwa gatunkowa odwołuje się do podobieństwa zwierzęcia do rodzaju ''[[Catopsalis]]'', gdzie przeniesiono go w 1979 roku. W końcu w 1994 roku umieszczono go w odrębnym rodzaju ''Catopsbaatar'', nazwanego od greckich i mongolskich słów oznaczających „widocznego bohatera”. Odnaleziono 5 [[czaszka|czaszek]], jednego [[ząb trzonowy|trzonowca]] i jeden szkielet obejmujący czaszkę, stanowiący najbardziej kompletny z okazów. Czaszka ''Catopsbaatar'' mierzy 70 mm długości. Z zewnątrz wyglądem przywodzi na myśl czaszki [[gryzonie|gryzoni]]. Ciężko zbudowana i szeroka, miała [[łuk jarzmowy|łuki jarzmowe]] silnie rozszerzające się ku bokom. Zwierzę miało bardzo potężne [[siekacz]]e, a zęby policzkowe dźwigały wiele guzków. Ostrogi ''Catopsbaatar'' i innych [[mezozoik|mezozoicznych]] ssaków mogły służyć ochronie przed [[drapieżnictwo|drapieżnikami]], w tym [[dinozaury|dinozaurami]] z grupy [[teropody|teropodów]]. ''[[Katopsbatar|Czytaj więcej …]]''

Katopsbatar – wymarły rodzaj ssaka z rzędu wieloguzkowców. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Mongolii w późnym kampanie, około 72 miliony lat temu. Pierwsze skamieniałości znaleziono we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Nazwa gatunkowa odwołuje się do podobieństwa zwierzęcia do rodzaju Catopsalis, gdzie przeniesiono go w 1979 roku. W końcu w 1994 roku umieszczono go w odrębnym rodzaju Catopsbaatar, nazwanego od greckich i mongolskich słów oznaczających „widocznego bohatera”. Odnaleziono 5 czaszek, jednego trzonowca i jeden szkielet obejmujący czaszkę, stanowiący najbardziej kompletny z okazów. Czaszka Catopsbaatar mierzy 70 mm długości. Z zewnątrz wyglądem przywodzi na myśl czaszki gryzoni. Ciężko zbudowana i szeroka, miała łuki jarzmowe silnie rozszerzające się ku bokom. Zwierzę miało bardzo potężne siekacze, a zęby policzkowe dźwigały wiele guzków. Ostrogi Catopsbaatar i innych mezozoicznych ssaków mogły służyć ochronie przed drapieżnikami, w tym dinozaurami z grupy teropodów. Czytaj więcej …

Ostatnia ekspozycja: 2019-06-15

Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.

2019-04-27

Katopsbatar – wymarły rodzaj ssaka z rzędu wieloguzkowców. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Mongolii w późnym kampanie, około 72 miliony lat temu. Pierwsze skamieniałości znaleziono we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Nazwa gatunkowa odwołuje się do podobieństwa zwierzęcia do rodzaju Catopsalis, gdzie przeniesiono go w 1979 roku. W końcu w 1994 umieszczono go w odrębnym rodzaju Catopsbaatar, nazwanego od greckich i mongolskich słów oznaczających „widocznego bohatera”. Odnaleziono 5 czaszek, jednego trzonowca i jeden szkielet obejmujący czaszkę, stanowiący najbardziej kompletny z okazów. Czaszka Catopsbaatar mierzy 70 mm długości. Z zewnątrz wyglądem przywodzi na myśl czaszki gryzoni. Ciężko zbudowana i szeroka, miała łuki jarzmowe silnie rozszerzające się ku bokom. Zwierzę miało bardzo potężne siekacze, a zęby policzkowe dźwigały wiele guzków. Ostrogi Catopsbaatar i innych mezozoicznych ssaków mogły służyć ochronie przed drapieżnikami, w tym dinozaurami z grupy teropodów. Czytaj więcej…

2019-05-04

Katopsbatar – wymarły rodzaj ssaka z rzędu wieloguzkowców. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Mongolii w późnym kampanie, około 72 miliony lat temu. Pierwsze skamieniałości znaleziono we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Nazwa gatunkowa odwołuje się do podobieństwa zwierzęcia do rodzaju Catopsalis, gdzie przeniesiono go w 1979 roku. W końcu w 1994 umieszczono go w odrębnym rodzaju Catopsbaatar, nazwanego od greckich i mongolskich słów oznaczających „widocznego bohatera”. Odnaleziono 5 czaszek, jednego trzonowca i jeden szkielet obejmujący czaszkę, stanowiący najbardziej kompletny z okazów. Czaszka Catopsbaatar mierzy 70 mm długości. Z zewnątrz wyglądem przywodzi na myśl czaszki gryzoni. Ciężko zbudowana i szeroka, miała łuki jarzmowe silnie rozszerzające się ku bokom. Zwierzę miało bardzo potężne siekacze, a zęby policzkowe dźwigały wiele guzków. Ostrogi Catopsbaatar i innych mezozoicznych ssaków mogły służyć ochronie przed drapieżnikami, w tym dinozaurami z grupy teropodów. Czytaj więcej…

2019-05-11

Katopsbatar – wymarły rodzaj ssaka z rzędu wieloguzkowców. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Mongolii w późnym kampanie, około 72 miliony lat temu. Pierwsze skamieniałości znaleziono we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Nazwa gatunkowa odwołuje się do podobieństwa zwierzęcia do rodzaju Catopsalis, gdzie przeniesiono go w 1979 roku. W końcu w 1994 umieszczono go w odrębnym rodzaju Catopsbaatar, nazwanego od greckich i mongolskich słów oznaczających „widocznego bohatera”. Odnaleziono 5 czaszek, jednego trzonowca i jeden szkielet obejmujący czaszkę, stanowiący najbardziej kompletny z okazów. Czaszka Catopsbaatar mierzy 70 mm długości. Z zewnątrz wyglądem przywodzi na myśl czaszki gryzoni. Ciężko zbudowana i szeroka, miała łuki jarzmowe silnie rozszerzające się ku bokom. Zwierzę miało bardzo potężne siekacze, a zęby policzkowe dźwigały wiele guzków. Ostrogi Catopsbaatar i innych mezozoicznych ssaków mogły służyć ochronie przed drapieżnikami, w tym dinozaurami z grupy teropodów. Czytaj więcej…

2019-05-18

Katopsbatar – wymarły rodzaj ssaka z rzędu wieloguzkowców. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Mongolii w późnym kampanie, około 72 miliony lat temu. Pierwsze skamieniałości znaleziono we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Nazwa gatunkowa odwołuje się do podobieństwa zwierzęcia do rodzaju Catopsalis, gdzie przeniesiono go w 1979 roku. W końcu w 1994 umieszczono go w odrębnym rodzaju Catopsbaatar, nazwanego od greckich i mongolskich słów oznaczających „widocznego bohatera”. Odnaleziono 5 czaszek, jednego trzonowca i jeden szkielet obejmujący czaszkę, stanowiący najbardziej kompletny z okazów. Czaszka Catopsbaatar mierzy 70 mm długości. Z zewnątrz wyglądem przywodzi na myśl czaszki gryzoni. Ciężko zbudowana i szeroka, miała łuki jarzmowe silnie rozszerzające się ku bokom. Zwierzę miało bardzo potężne siekacze, a zęby policzkowe dźwigały wiele guzków. Ostrogi Catopsbaatar i innych mezozoicznych ssaków mogły służyć ochronie przed drapieżnikami, w tym dinozaurami z grupy teropodów. Czytaj więcej…

2019-05-25

Katopsbatar – wymarły rodzaj ssaka z rzędu wieloguzkowców. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Mongolii w późnym kampanie, około 72 miliony lat temu. Pierwsze skamieniałości znaleziono we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Nazwa gatunkowa odwołuje się do podobieństwa zwierzęcia do rodzaju Catopsalis, gdzie przeniesiono go w 1979 roku. W końcu w 1994 umieszczono go w odrębnym rodzaju Catopsbaatar, nazwanego od greckich i mongolskich słów oznaczających „widocznego bohatera”. Odnaleziono 5 czaszek, jednego trzonowca i jeden szkielet obejmujący czaszkę, stanowiący najbardziej kompletny z okazów. Czaszka Catopsbaatar mierzy 70 mm długości. Z zewnątrz wyglądem przywodzi na myśl czaszki gryzoni. Ciężko zbudowana i szeroka, miała łuki jarzmowe silnie rozszerzające się ku bokom. Zwierzę miało bardzo potężne siekacze, a zęby policzkowe dźwigały wiele guzków. Ostrogi Catopsbaatar i innych mezozoicznych ssaków mogły służyć ochronie przed drapieżnikami, w tym dinozaurami z grupy teropodów. Czytaj więcej…

2019-06-01

Katopsbatar – wymarły rodzaj ssaka z rzędu wieloguzkowców. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Mongolii w późnym kampanie, około 72 miliony lat temu. Pierwsze skamieniałości znaleziono we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Nazwa gatunkowa odwołuje się do podobieństwa zwierzęcia do rodzaju Catopsalis, gdzie przeniesiono go w 1979 roku. W końcu w 1994 umieszczono go w odrębnym rodzaju Catopsbaatar, nazwanego od greckich i mongolskich słów oznaczających „widocznego bohatera”. Odnaleziono 5 czaszek, jednego trzonowca i jeden szkielet obejmujący czaszkę, stanowiący najbardziej kompletny z okazów. Czaszka Catopsbaatar mierzy 70 mm długości. Z zewnątrz wyglądem przywodzi na myśl czaszki gryzoni. Ciężko zbudowana i szeroka, miała łuki jarzmowe silnie rozszerzające się ku bokom. Zwierzę miało bardzo potężne siekacze, a zęby policzkowe dźwigały wiele guzków. Ostrogi Catopsbaatar i innych mezozoicznych ssaków mogły służyć ochronie przed drapieżnikami, w tym dinozaurami z grupy teropodów. Czytaj więcej…

2019-06-08

Katopsbatar – wymarły rodzaj ssaka z rzędu wieloguzkowców. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Mongolii w późnym kampanie, około 72 miliony lat temu. Pierwsze skamieniałości znaleziono we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Nazwa gatunkowa odwołuje się do podobieństwa zwierzęcia do rodzaju Catopsalis, gdzie przeniesiono go w 1979 roku. W końcu w 1994 umieszczono go w odrębnym rodzaju Catopsbaatar, nazwanego od greckich i mongolskich słów oznaczających „widocznego bohatera”. Odnaleziono 5 czaszek, jednego trzonowca i jeden szkielet obejmujący czaszkę, stanowiący najbardziej kompletny z okazów. Czaszka Catopsbaatar mierzy 70 mm długości. Z zewnątrz wyglądem przywodzi na myśl czaszki gryzoni. Ciężko zbudowana i szeroka, miała łuki jarzmowe silnie rozszerzające się ku bokom. Zwierzę miało bardzo potężne siekacze, a zęby policzkowe dźwigały wiele guzków. Ostrogi Catopsbaatar i innych mezozoicznych ssaków mogły służyć ochronie przed drapieżnikami, w tym dinozaurami z grupy teropodów. Czytaj więcej…

2019-06-15

Katopsbatar – wymarły rodzaj ssaka z rzędu wieloguzkowców. Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Mongolii w późnym kampanie, około 72 miliony lat temu. Pierwsze skamieniałości znaleziono we wczesnych latach siedemdziesiątych XX wieku. Nazwa gatunkowa odwołuje się do podobieństwa zwierzęcia do rodzaju Catopsalis, gdzie przeniesiono go w 1979 roku. W końcu w 1994 umieszczono go w odrębnym rodzaju Catopsbaatar, nazwanego od greckich i mongolskich słów oznaczających „widocznego bohatera”. Odnaleziono 5 czaszek, jednego trzonowca i jeden szkielet obejmujący czaszkę, stanowiący najbardziej kompletny z okazów. Czaszka Catopsbaatar mierzy 70 mm długości. Z zewnątrz wyglądem przywodzi na myśl czaszki gryzoni. Ciężko zbudowana i szeroka, miała łuki jarzmowe silnie rozszerzające się ku bokom. Zwierzę miało bardzo potężne siekacze, a zęby policzkowe dźwigały wiele guzków. Ostrogi Catopsbaatar i innych mezozoicznych ssaków mogły służyć ochronie przed drapieżnikami, w tym dinozaurami z grupy teropodów. Czytaj więcej…