Wikipedia:Propozycje do Dobrych Artykułów/Cezary Strokosz/artykuł

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cezary Strokosz
Imię i nazwisko

Cezary Bernard Strokosz

Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1965
Legnica

Instrumenty

gitara klasyczna

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, muzyk, nauczyciel

Aktywność

od 1988

Zespoły
Duo Malfame

Cezary Bernard Strokosz (ur. 6 grudnia 1965, w Legnicy) – gitarzysta, kompozytor, pedagog, propagator gitary klasycznej. Dyrektor festiwali muzyki gitarowej w Lubinie, Gryficach i Trzęsaczu. Nagradzany za działalność muzyczną, teatralną i poetycką.

Nauka

Naukę gry na gitarze rozpoczął w Państwowej Szkole Muzycznej I st. w Lubinie, w klasie Jerzego Dudewicza. Dyplom średniej szkoły muzycznej uzyskał w Koszalinie, w klasie Zbigniewa Dubielli. Jest absolwentem Wydziału Instrumentalnego Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku. Studia ukończył pod kierunkiem prof. Jana Paterka[1].

Praca, działalność, twórczość

W kręgu gitary klasycznej

W latach 1987-1992 był organizatorem Międzynarodowego Festiwalu „Lubińskie Dni Muzyki Gitarowej”[2]. W latach 1998–2003 był dyrektorem artystycznym „Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Gitarowej Gryfice-Trzebiatów”[2]. W 2002, podczas festiwalu wystąpiła m.in. japońska orkiestra gitarowa Niibori Guitar Orchestra (kościół WNMP w Gryficach)[3][4]. Koncert tego zespołu został uznany za najważniejsze wydarzenie gitarowe roku w Polsce[5]. W lipcu 2002, Cezary Strokosz wystąpił z Niibori Guitar w ich siedzibach, w Fujisawie i Izu-Nyraiamie, w Japonii[6][7].

Koncertował również w Niemczech, Francji, Szwajcarii[8] oraz Czechach. Występował także w duecie (Duo Malfame) wraz ze swoją żoną Kamillą (wokal). Od 2004, prowadząc Agencję Artystyczną „Preludio” stał się współorganizatorem, a zarazem dyrektorem artystycznym „Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Gitarowej w Trzęsaczu”[9].

W programach jego koncertów wiele miejsca zajmują jego własne kompozycje[10]. Niektóre z nich zostały wydane przez wydawnictwa gitarowe w Polsce i za granicą[11]. Jako pedagog (od 1987) wychował wielu zdolnych instrumentalistów. Jego uczniowie wielokrotnie zdobywali laury na ogólnopolskich konkursach gitarowych, m.in. w Koninie, Pucku, Sanoku[10], uzyskując także stypendia Ministerstwa Kultury[12]. Jako gość uczestniczył w rolach wykonawcy, wykładowcy, jurora w festiwalach, konkursach i warsztatach gitarowych. Autor wielu kompozycji instrumentalnych i piosenek dla dzieci[13]. Sporadycznie występował z recitalami poezji śpiewanej[14][15]. Obecnie jest pedagogiem szkół muzycznych w Gryficach, Nowogardzie i Stargardzie Szczecińskim.

Teatralne pasje

Do zainteresowań Cezarego Strokosza należy także działalność teatralna i poezja. Przez kilka lat podróżował po Polsce z własną grupą teatralną, uczestnicząc w kilku przeglądach teatralnych, m.in. w Lubinie, Legnicy, Koszalinie i Poznaniu. 2 lutego 1991 został laureatem nagrody „Złotej Maski” (za reżyserię i scenariusz do autorskiego przedstawienia teatralnego pt. Dekompozycja)[14], w ramach Ogólnopolskiego Forum Teatralnego w Poznaniu. W latach 1985-1991, był także kilkakrotnym laureatem ogólnopolskich konkursów poetyckich. Brał udział w ogólnopolskich konkursach poetyckich w Lubinie i Jaworze. Zdobywał nagrody m.in. w tzw. „Lubińskich spotkaniach z literaturą miłosną” w 1985 i 1990. Redakcja „Polskiej Miedzi” w Lubinie zamieściła również kilka wierszy autorskich C. Strokosza, m.in. Wołanie zagubionego (luty 1986), Wyzwanie sumienia (marzec 1986).

Przestrzenie wewnątrzkieliszkowe

Cezary Strokosz jest także, twórcą tzw. przestrzeni wewnątrzkieliszkowych[14]. Są one artystycznym dziełem, wypełniającym wnętrze szklanki, koniakówki, szampanówki, literatki czy potłuczonego laktatora, zamkniętą od góry podobną szklaną strukturą. Mini rzeźbę tworzą owady, suche rośliny, kamienie, resztki potłuczonego szkła, części mechanizmu starego zegarka, także szpilki, spinacze, stare koraliki i wiele innych drobnych przedmiotów. Większość prac nie posiada nazw, by nie narzucały one interpretacji i odczuć oglądającym. Wiele tego typu prac znalazło się w prywatnych zbiorach w Polsce i za granicą. Były prezentowane na kilku wystawach autorskich[16][17].

Dyskografia

  • Cezary Strokosz jest autorem muzyki i aranżacji 10 piosenek dziecięcych do płyty „Ćwicz jak z nut”[18]. Płyta CD została wydana przez Wydawnictwo Kined – Joanna Zwoleńska, w grudniu 2008. Płyta jest nagrana celem inspiracji zabaw ruchowych dla dzieci (kinezjologia).
„Ćwicz jak z nut”
Lp Tytuł Czas
1 „Alfabet w ósemce” 2:57
2 „Ja lubię łączyć je” 2:06
3 „Kiedy rano wstaję z łóżka” 1:35
4 „Już moja ręka wie” 1:51
5 „Masażyki” 2:08
6 „O poranku” 2:50
7 „Po obu stronach” 3:35
8 „Abecadło” 1:17
9 „Usiądź przede mną...” 2:09
10 „W pewnym mieście”[a] 2:20
-
 Czas całkowity 23:03

W realizacji nagrania, dokonanego w studio Radia VOX FM (dziś Radio Plus), oddział w Gryficach (sierpień 2008), uczestniczyli: Cezary Strokosz wraz z żoną Kamillą i córką Dobromirą (lat 10).

  • W grudniu 2011 została wydana unikatowa i okazjonalna płyta Cezarego Strokosza - „Boże Narodzenie 2011. Kolędy na gitarę”[b]. Krążęk zawiera 17 kolęd w aranżacji i wykonaniu muzyka. Wydawcą płyty jest Agencja Artystyczna „Preludio”. Ścieżka dźwiękowa została zarejestrowana w prywatnym studiu nagraniowym.
„Boże Narodzenie 2011. Kolędy na gitarę”
Lp Tytuł Czas
1 „Bóg się rodzi” 2:10
2 „Cicha noc” 1:41
3 „Do szopy hej pasterze” 1:17
4 „Gdy się Chrystus rodzi” 2:05
5 „Gdy Śliczna Panna” 2:01
6 „Jezus malusieńki” 1:28
7 „Jezusa narodzonego” 1:26
8 „Lulajże Jezuniu” 1:46
9 „Mizerna cicha” 3:13
10 „Pasterze mili, coście widzieli” 1:42
11 „Pójdźmy wszyscy do stajenki” 1:14
12 „Przy onej górze” 0:58
13 „Przybieżeli do Betlejem” 1:14
14 „Tryumfy Króla Niebieskiego” 1:39
15 „W żałobie leży” 1:21
16 „Wśród nocnej ciszy” 1:38
17 „Z narodzenia Pana”[c] 1:01
-
 Czas całkowity 28:21
  • W styczniu 2012 ukazała się trzecia płyta CD z utworami Cezarego Strokosza pt. „Gitarowe dedykacje”. Zawarte na krążku utwory są dedykowane najbliższej rodzinie, przyjaciołom oraz tym, którzy wywarli znaczący wpływ na twórczość artysty. Płyta zawiera nagrania studyjne oraz koncertowe z lat 2002-2011. Autorem wszystkich utworów jest Cezary Strokosz, który jednocześnie jest ich wykonawcą. Płyta została zarejestrowana przez R. Erchardta w dniach 28-29 grudnia 2011, w kościele pw. Miłosierdzia Bożego w Trzęsaczu oraz w prywatnym studio nagraniowym i wydana przez Agencję Artystyczną „Preludio”[d]. Nagrań dokonano na gitarze klasycznej nr 304 (2006) wykonanej przez artystę lutnika Tomasza Króla.
„Gitarowe dedykacje”
Lp Tytuł Czas
1 „Mazurek” 1:30
2 „Tęsknota zasypia ostatnia” (koncert) 1:15
3 „Pozytywka” 0:45
4 „Tęsknota” 1:20
5 „Polowanie dinozaura” 0:31
6 „Melancholia” (koncert) 1:17
7-11 „Wariacje na temat Dudewicza” 8:34
12 „Senne preludium” 1:48
13 „Taniec” 1:49
14 „Kołysanki I i II” 2:06
15 „Fanaberyjka” 1:19
16 „Bagatele I i III (koncert) 3:31
17 „Poprowadzony wiatr” 1:29
18 „Walc Marlena” (koncert) 1:59
19 „Pocałunek biedronki” 1:53
20 „A prima vista burlesco”
* „Allegro” (espressivo)
* „Andante” (tenuto) 		3:27
21 „Nostalgia – myśli wezbrane w tęsknocie” 5:38
22 „Tęsknota w tańcu” 1:54
23 „Tańcząca łza” 1:58
24 „Postscriptum do snu” (koncert) 3:31
25 „Krótka opowieść” (koncert)
* „W podróży”
* „Tęsknota”
* „Ostatni taniec” 		8:30
-
 Czas całkowity 56:13

Wyróżnienia

Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”

Uwagi

  1. ↑ Słowa do pierwszych dziewięciu piosenek napisała Joanna Zwoleńska, do dziesiątej – Joanna Chmielewska.
  2. ↑ Wydawnictwo obejmuje nakład 50 egzemplarzy.
  3. ↑ Kolędy na gitarę wykonywane są według aranżacji Cezarego Strokosza.
  4. ↑ Pierwsza seria wydawnicza obejmuje nakład 50 egzemplarzy.
  5. ↑ Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, legitymacja nr 5252, Warszawa 2011.

Przypisy

  1. ↑ C. Strokosz podejmował studia w kierunku: Instrumentalistyka, specjalność: Pedagogika instrumentalna. [Za:] Akademia Muzyczna im. S. Moniuszki w Gdańsku - Wydział Instrumentalny: Dyplom nr 4042, z dn. 30 czerwca 2007.
  2. ↑ a b K. Krotoszyński: Festiwale muzyki gitarowej [w:] A. Cieśliński (pod red.), Zeszyty Gryfickie. T. I. s. 78-81.
  3. ↑ Był to pierwszy występ Niiborii Guitar w Polsce. Kiyomi Niibori: History of Niibori Guitar. Internetowy serwis Niibori Guitar Musik Group, Fujisawa, Fujisawa-shi, Kanagawa-ken, Japan, 31 grudnia 2002. [dostęp 2008-11-02]. (ang.).
  4. ↑ Obszerna relacja koncertu Niibori Guitar została zamieszczona [w:] K. Niibori. International Festival of Guitar Gryfice - Trzebiatów 2002 Performance of the Niibori Guitar Ensemble (ne) caused a all standing ovation. „(Monthly) Harmony, The Guitar Magazine of the Niibori Method”. , nr 7, vol. 30 (391). s. 49.  Relacja z koncertu Niibori Guitar ukazała się również [w:] Z. Dubiella. Nad Bałtykiem pod znakiem Japonii... Nadmorski Międzynarodowy Festiwal Muzyki Gitarowej. „Świat Gitary”. , nr 4 (34). s. 58-59. 
  5. ↑ Stanowisko takie zostało przedstawione przez „Świat Gitary”. Z. Dubiella. Wydarzenie roku. Największa orkiestra gitarowa świata! - Niibori Guitar Orchestra. „Świat Gitary”. , nr 4 (34). s. 6. 
  6. ↑ Obszerna relacja, z pobytu C. Strokosza w Japonii została zamieszczona [w:] „Harmony” oraz „Świecie Gitary”. Wystąpił on z Niibori Guitar m.in. w Tarnega Hall. [Za:] K. Niibori: Izu - Nirayama International Guitar Festival and Summer School. s. 12-14.. Patrz także: C. Strokosz. Izu - Nirayama International Guitar Festival and Summer School. „Świat Gitary”. , nr 5 (35). s. 56-57.  oraz C. Strokosz. Towarzyszyła mi góra Fuji. „Świat Gitary”. , nr 1 (37). s. 59-60. 
  7. ↑ Wrocławskie Towarzystwo Gitarowe: Cezary Strokosz, Wrocław. Gitara.pl, 7 października 2007. [dostęp 2008-11-02]. (pol.).
  8. ↑ W dniach 25-26 marca 2000, odbył się w Lozannie (Szwajcaria) międzynarodowy festiwal gitarowy „La guitare dans le monde”. C. Strokosz wystąpił w duecie (Duo Malfame) oraz solo, z półrecitalem własnych kompozycji. Duo Malfame zaprezentowało angielskie utwory renesansowe oraz utwory Luisa Bonfy i Carlossa A. Jobima. (dd). Ze świata gitary. Duo Malfame wystąpiło w Szwajcarii. „Świat Gitary”. , nr 3 (21). s. 5.  Porównaj [z:] (cs). Festival international de musique. Lausanne 2000. „Kwartalnik Gitara”. , nr 1-2. s. 5. 
  9. ↑ W dniach 23-25 czerwca 2011, w Trzęsaczu odbyła się już XIV edycja „Międzynarodowego Festiwalu Gitarowego”. Organizatorem i dyrektorem artystycznym był C. Strokosz. (nutek). Międzynarodowy festiwal w Trzęsaczu - nie tylko gitarowy. „Gryfickie Echa”. , z dn. 7 lipca 2011. s. 10-11. 
  10. ↑ a b [Za:] Z. Dubiella. Leksykon Polskiej Gitary. Cezary Strokosz. „Świat Gitary”. , nr 5 (35). s. 24. 
  11. ↑ Pierwszy opublikowany utwór „Cztery bagatele” C. Strokosza, został wydany m.in. w „Kwartalniku Gitara”. Patrz [w:] M. Słowik-Tworke. Wywiady radia Koszalin. Wywiad z Cezarym Strokoszem. „Kwartalnik Gitara”. , nr 1. s. 1.  oraz „Kołysanka” („Lulabies”). Patrz [w:] L. Karpow: „Lullabies” [w:] Akademia gitary klasycznej. s. 19.
  12. ↑ Minister Kultury i Sztuki w 1997 nadał m.in. stypendia artystyczne wychowankom C. Strokosza - Milenie Paszkiewicz i Marii Jecewicz, uczennicom Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Białogardzie. Informacje [za:] Państwowa Szkoła Muzyczna I stopnia w Białogardzie - październik 2008.
  13. ↑ Do nich należą kompozycje dla dzieci: m.in. „Suita Bajka”, „24 preludia”, „Obrazki”, „20 miniatur na duet gitarowy”, „Wariacje dziecięce”; dla zaawansowanych: „Tryptyk conciertio de Punia”, „Dwie etiudy żartobliwe”, „Wariacje na temat żartobliwy”, „Cztery bagatele”, „Dwa epizody i taniec”; muzyka kameralna: „Fantazja świąteczna na klarnet i dwie gitary” i inne. [Za:] Z. Dubiella. Leksykon Polskiej Gitary. Cezary Strokosz. „Świat Gitary”. , nr 5 (35). s. 24. 
  14. ↑ a b c (b): Cezarego Strokosza intymna przestrzeń sztuki. Wydawnictwo Polska Prasa Pomorska, „Gazeta Gryficka”, 11 marca 2008. [dostęp 2008-11-02]. (pol.).
  15. ↑ Porównaj także [z:] A. Lesicki. Cezary Strokosz - cztery bagatele. „Kwartalnik Gitara”. , nr 3. s. 14. 
  16. ↑ M. Domaradzka: Pasje odlane w szle. Serwis „Głosu Szczecińskiego 24”, 22 marca 2008. [dostęp 2008-10-27]. (pol.).
  17. ↑ Porównaj [z:] (hal): Koncert i Przestrzenie wewnątrzkieliszkowe w Mleczarni. Gazeta.pl Wrocław („Gazeta Wrocław”), 4 października 2007. [dostęp 2008-10-27]. (pol.).
  18. ↑ Zobacz zapis nutowy [w:] Cezary Strokosz: „Ćwicz jak z nut”. Wydawnictwo Kined - Joanna Zwoleńska, 28 grudnia 2008. [dostęp 2008-12-28]. (pol.).
  19. ↑ S. Razmus. VII Gala Turystyki - Sekstanty 2009 rozdane. „Trybun Ludu”. , nr 11 (191), R. IV, s. 7, 2010. 
  20. ↑ Oficjalna strona Państwowej Szkoły Muzycznej I stopnia w Gryficach: Jubileusz szkoły. [dostęp 2011-05-20]. (pol.).

Bibliografia

Bibliografia

  • Akademia Muzyczna im. S. Moniuszki w Gdańsku, Wydział Instrumentalny, Dyplom nr 4042, z dn. 30 czerwca 2007, Gdańsk 2007.
  • Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, legitymacja nr 5252, z dn. 17 marca 2011, Warszawa 2011.

Opracowania

  • Karpow L., Lullabies [w:] Akademia gitary klasycznej, Sankt Petersburg 2003.
  • Krotoszyński K., Festiwale muzyki gitarowej, [w]: Cieśliński A. (pod red.), Zeszyty Gryfickie, T. I, Gryfice 2001, ISBN 83-917078-0-6.

Opracowania online

Opracowania prasowe

  • (cs), Festival international de musique. Lausanne 2000, „Kwartalnik Gitara”, nr 1-2, Koszalin 2000, ISSN 1428-0027.
  • (dd), Ze świata gitary. Duo Malfame wystąpiło w Szwajcarii, „Świat Gitary”, nr 3, Gdynia 2000, ISSN 1427-6763.
  • Dubiella Z., Leksykon Polskiej Gitary. Cezary Strokosz, „Świat Gitary”, nr 5, Gdynia 2002, ISSN 1427-6763.
  • Dubiella Z., Nad Bałtykiem pod znakiem Japonii... Nadmorski Międzynarodowy Festiwal Muzyki Gitarowej, „Świat Gitary”, nr 4 (34), Gdynia 2002, ISNN 1427-6763.
  • Dubiella Z., Wydarzenie roku. Największa orkiestra gitarowa świata! - Niibori Guitar Orchestra, „Świat Gitary”, nr 4 (34), Gdynia 2002, ISSN 1427-6763.
  • Lesicki A., Cezary Strokosz - cztery bagatele, „Kwartalnik Gitara”. Dodatek nutowy - informacje, nr 3, Koszalin 1999, ISSN 1428-0027.
  • Niibori K., International Festival of Guitar Gryfice - Trzebiatów 2002 Performance of the Niibori Guitar Ensemble (ne) caused a all standing ovation, „(Monthly) Harmony, The Guitar Magazine of the Niibori Method”, nr 7, vol. 30 (391), Fujisawa, Fujisawa-shi, Kanagawa-ken (Japan) 2002.
  • Niibori K., Izu - Nirayama International Guitar Festival and Summer School, „(Monthly) Harmony, The Guitar Magazine of the Niibori Method”, nr 10, vol. 30 (394), Fujisawa, Fujisawa-shi, Kanagawa-ken (Japan) 2002.
  • (nutek), Międzynarodowy festiwal w Trzęsaczu - nie tylko gitarowy, „Gryfickie Echa”, z dn. 7 lipca 2011, Gryfice 2011, ISSN 1426-2320.
  • Razmus S., VII Gala Turystyki - Sekstanty 2009 rozdane, „Trybun Ludu”, nr 11 (191), R. IV, Media Pomorskie, Koszalin 2010, ISSN 1896-3889.
  • Słowik-Tworke M., Wywiady radia Koszalin. Wywiad z Cezarym Strokoszem, „Kwartalnik Gitara”, nr I, Koszalin 1997, ISSN 1428-0027.
  • Strokosz C. (relacja własna), Izu - Nirayama International Guitar Festival and Summer School, „Świat Gitary”, nr 35 (35), Gdynia 2002, ISSN 1427-6763.
  • Strokosz C. (relacja własna), Towarzyszyła mi góra Fuji, „Świat Gitary”, nr I (37), Gdynia 2003, ISSN 1427-6763.

Opracowania prasowe online

Linki zewnętrzne


Kategoria:Polscy gitarzyści klasyczni Kategoria:Polscy kompozytorzy muzyki poważnej Kategoria:Urodzeni w 1965 Kategoria:Ludzie związani z Gryficami Kategoria:Ludzie związani z Legnicą Kategoria:Ludzie związani ze Stargardem

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wikipedia:Propozycje_do_Dobrych_Artykułów/Cezary_Strokosz/artykuł&oldid=65158207”