Wiktor Żywicki

Wiktor Żywicki

chorąży
Data i miejsce urodzenia	25 czerwca 1893 Parchowo
Data i miejsce śmierci	9 września 1981 Bytów
Przebieg służby
Lata służby	1915–1918, 1920–1939
Siły zbrojne	Armia Cesarstwa Niemieckiego Wojsko Polskie
Jednostki	1 Batalion Strzelców
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka II wojna światowa
Odznaczenia

Wiktor Żywicki (ur. 25 czerwca 1893 w Parchowie, zm. 9 września 1981 w Bytowie) – chorąży Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się w rodzinie Józefa (zm. 1933), rolnika i Anny z Pawelskich. W latach 1899–1907 uczęszczał do szkoły ludowej w rodzinnej wsi. Po ukończeniu nauki pracował w gospodarstwie rolnym ojca.

2 kwietnia 1915 został wcielony do armii niemieckiej i przydzielony do 58 pułku piechoty w Legnicy. Po kilku miesięcznym szkoleniu został przeniesiony do 270 pułku piechoty na froncie rosyjskim. W listopadzie 1917 razem z pułkiem został przeniesiony na front francuski. Wziął udział między innymi w bitwie nad Sommą. W czasie pobytu na froncie francuskim został ranny, awansowany na starszego szeregowca i odznaczony Krzyżem Żelaznym II klasy. 18 grudnia 1918 został zwolniony z armii niemieckiej.

14 lutego 1920 wstąpił jako ochotnik do 66 Kaszubskiego pułku piechoty. W bitwie pod Horodcem, dowodząc plutonem w 10 kompanii przeprowadził brawurowy atak, który zadecydował o zdobyciu znacznego terenu. Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari i awansowany na stopień sierżanta. Po zakończeniu działań wojennych pozostał w zawodowej służbie wojskowej. Służył w 1 batalionie strzelców w Chojnicach. W 1932 ukończył siedem klas szkoły powszechnej w Chojnicach. Awansował na chorążego. Wziął udział w kampanii wrześniowej.

Po zakończeniu II wojny światowej prowadził własne gospodarstwo rolne i pracował w zakładach państwowych. Zmarł w Bytowie, pochowany na cmentarzu w Parchowie.

Był żonaty z Agnieszką z Paszylków, dzieci: Bolesław (ur. 1922), Irena (ur. 1926), Lubomiła (ur. 1929), Zbigniew (ur. 1934).

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 412 (108) – 19 lutego 1921
• Medal Niepodległości – 27 czerwca 1938 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”
• Brązowy Krzyż Zasługi – 1938 „za zasługi w służbie wojskowej”
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
• Odznaka za Rany i Kontuzje z jedną gwiazdką
• Krzyż Żelazny II klasy

Bibliografia

• Żywicki Wiktor. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.5-482 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-11-22].
• Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
• Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
• Wacław Jankiewicz: Zarys historii wojennej 66-go Kaszubskiego Pułku Piechoty im. Marszałka J. Piłsudskiego. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.