Przejdź do zawartości

Wiktor Prokopenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktor Prokopenko
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wiktor Jewhenowycz Prokopenko

Data i miejsce urodzenia

24 października 1944
Żdanow (Mariupol)

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 2007
Odessa

Wzrost

186 cm

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1967–1968 Łokomotyw Winnica 43 (5)
1969–1970 Czornomoreć Odessa 49 (7)
1971–1973 Szachtar Donieck 45 (14)
1973–1974 Łokomotyw Chersoń ? (5)
1974–1975 Czornomoreć Odessa 17 (2)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
 ZSRR olimpijska
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1982–1986 Czornomoreć Odessa
1987–1988 Rotor Wołgograd
1989–1994 Czornomoreć Odessa
1992 Ukraina
1994–1999 Rotor Wołgograd
2000–2001 Szachtar Donieck
2002–2003 Dinamo Moskwa
2004–2007 Szachtar Donieck (dyrektor sportowy)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina) Medal „Za pracę i zwycięstwo” (Ukraina)

Wiktor Jewhenowycz Prokopenko, ukr. Віктор Євгенович Прокопенко, ros. Виктор Евгеньевич Прокопенко, Wiktor Jewgienjewicz Prokopienko (ur. 24 października 1944 w Żdanowie, Ukraińska SRR, zm. 18 sierpnia 2007 w Odessie, Ukraina) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji napastnika, pierwszy selekcjoner reprezentacji Ukrainy, trener i menedżer piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1961 rozpoczął karierę piłkarską w miejscowej drużynie zakładu im. Illicza. W latach 1964–1967 „odbywał” służbę wojskową, występując w zespole grupy radzieckich wojsk w NRD. Z października 1967 w trzecioligowej drużynie Łokomotyw Winnica. W 1969 przeszedł do pierwszoligowego klubu Czornomoreć Odessa. W 1971 po spadku odeskiego klubu przeszedł do donieckiego Szachtara. W latach 1973–1974 występował w trzecioligowej drużynie Łokomotyw Chersoń, aby w 1974 powrócić do pierwszoligowego Czornomorca Odessa. W 1975 zakończył karierę zawodniczą z powodu kontuzji.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

W 1977 dołączył do sztabu trenerskiego Czornomorca Odessa. Był jednym z pierwszych absolwentów Wyższej Szkoły Trenerskiej w Moskwie, otwartej w latach siedemdziesiątych. W 1982 został głównym trenerem Czornomorca Odessa. W 1984 Czornomorec pod jego kierownictwem zdobył 4. miejsce i był bliski do zdobycia brązowych medali mistrzostw ZSRR. Tamtego sezonu Czornomorec po dwa razy zwyciężył takich grandów jak Dynamo Kijów i Spartak Moskwa. W 1987 przejął drugoligowy Rotor Wołgograd i awansował z nim do wyższej ligi. W 1989 powrócił do swojego byłego klubu Czornomorca Odessa. Podczas trenerskiego pobytu w Czornomorcu klub odnosił największe sukcesy w historii, zdobywając dwa razy krajowy puchar (1992 i 1994) oraz dwa razy brązowe medale mistrzostw (1993 i 1994). W 1992 został pierwszym selekcjonerem nowo powstałej reprezentacji Ukrainy. W latach 1994–1999 ponownie trenował rosyjski klub Rotor Wołgograd, z którym zdobył brązowe (1996) oraz srebrne medale (1997). W 1995 przegrał finałowy mecz Pucharu Rosji. Jesienią 1999 został głównym trenerem Szachtara Donieck, z którym zdobył wicemistrzostwo kraju w 2000 i 2001. W latach 2002−2003 z Dinamem Moskwa, aby od 2004 zająć posadę dyrektora sportowego Szachtara Donieck. W 2007 zmarł w wieku 63 lat.

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]
  • wicemistrz Ukrainy: 2000, 2001
  • brązowy medalista Mistrzostw Ukrainy: 1993, 1994
  • zdobywca Pucharu Ukrainy: 1992, 1994, 2001
  • wicemistrz Rosji: 1997
  • brązowy medalista Mistrzostw Rosji: 1996

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]