Wiktor Skrypnyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktor Skrypnyk
Віктор Скрипник
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wiktor Anatolijowycz Skrypnyk

Data i miejsce urodzenia

19 listopada 1969
Nowomoskowsk

Wzrost

182 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Metalist 1925 Charków (trener)

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1986–1988 Dnipro Dniepropetrowsk 0 (0)
1989–1994 Metałurh Zaporoże 124 (7)
1994–1996 Dnipro Dniepropetrowsk 64 (16)
1996–2004 Werder Brema 138 (7)
W sumie: 326 (30)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1994–2003  Ukraina 24 (2)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2004–2013 Werder Brema U-17
2013–2014 Werder Brema II
2014–2016 Werder Brema
2018–2019 Riga FC
2019–2022 Zoria Ługańsk
2022–2023 Worskła Połtawa
2023– Metalist 1925 Charków
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wiktor Anatolijowycz Skrypnyk, ukr. Віктор Анатолійович Скрипник, ros. Виктор Анатольевич Скрипник, Wiktor Anatoljewicz Skripnik (ur. 19 listopada 1969 w Nowomoskowsku, w obwodzie dniepropietrowskim, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, reprezentant Ukrainy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

W 1986 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie rezerwowej Dnipra Dniepropietrowsk, skąd trafił do drużyny seniorów. Kiedy trener Wołodymyr Jemeć odchodził do Metałurhu Zaporoże, zaprosił go do nowego klubu. W 1994 powrócił do Dnipra Dniepropietrowsk. Latem 1996 za 1,5 mln marek został sprzedany do niemieckiego klubu Bundesligi Werderu Brema, z którym zdobył Mistrzostwo Niemiec w 2004 oraz puchar Niemiec w 1999 i 2004. W 2004 zakończył karierę piłkarską w wieku 35 lat.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

7 września 1994 zadebiutował w reprezentacji Ukrainy w spotkaniu eliminacyjnym Euro 1996 z Litwą przegranym 0:2. Łącznie zaliczył 24 gier reprezentacyjnych, strzelił 2 gole.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery zawodniczej od lata 2004 trenował juniorów w klubie Werder Brema. W 2007 otrzymał dyplom trenerski UEFA Pro. W 2013 awansował na trenera drugiej drużyny Werderu. 25 października 2014 został głównym trenerem Werderu[1]. 18 września 2016 po 3 startowych nieudanych meczach Bundesligi został zwolniony ze zajmowanego stanowiska[2]. 5 lipca 2018 stał na czele Riga FC[3], z którym zdobył mistrzostwo i Puchar Łotwy[4], którym kierował do 5 lutego 2019. 3 czerwca 2019 został mianowany na stanowisko głównego trenera Zorii Ługańsk[5]

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]