Wiktoria (powieść)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiktoria
Viktoria
Autor

Knut Hamsun

Typ utworu

powieść

Wydanie oryginalne
Język

norweski

Data wydania

1898

poprzednia
Aftenrøde (1898)
następna
Munken Vendt (1902)

Wiktoria (norw. Viktoria) – powieść psychologiczna norweskiego pisarza Knuta Hamsuna z 1898[1].

Treść[edytuj | edytuj kod]

Powieść jest symptomatyczna dla młodego okresu twórczości autora. Podobnie jak Pan jest opowieścia o miłości, zazdrości i niemożności porozumienia się między ludźmi. Opowiada o losach syna młynarza, Jana, który zdobywa sławę jako pisarz oraz Wiktorii, kobiety wywodzącej się z kręgów arystokratycznych, która nie może przyjąć miłości Jana. Narasta w tej sytuacji dramat uczucia, niemożliwego do skonsumowania z uwagi na różnice klasowe i duży dystans społeczny. Hamsun nie skupia się na społecznej stronie problemu. Interesuje go w głównej mierze kompleks niepełnowartościowości jako siła napędowa ludzkiego działania. Tworzy psychologiczny portret świadomości mężczyzny ogarniętego przez nieziszczone uczucia oraz kobiety nie potrafiącej zerwać ograniczeń klasowych w imię miłości. Jan nieustannie doświadcza obcości i zwątpienia[1].

Portret Jana wywodzi się z osobistych doświadczeń autora. Jest pierwszą u niego wiwisekcją udręk plebejusza usiłującego sforsować barierę mieszczańskiego salonu[1]. Mimo że utwór charakteryzuje się archaicznością i ckliwą narracją niespełnionych kochanków, to jednak ukazuje szeroką skalę relacji międzyludzkich (np. Jana szczegółowo portretuje od dzieciństwa do dorosłości)[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Witold Nawrocki, Klasycy i współcześni. Szkice o prozie skandynawskiej XIX i XX wieku, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, 1980, s. 200-201, ISBN 83-210-0090-8
  2. Bujający w obłokach - Knut Hamsun - "Pan. Wiktoria. Marzyciele" [recenzja] [online], Głos Kultury, 29 sierpnia 2019 [dostęp 2020-11-14] (pol.).