Wiktymologia
Wiktymologia (łac.-gr. nauka o ofierze z łac. victima 'ofiara' i gr. lógos 'mowa, słowo, wypowiedź') – nauka zajmująca się ofiarami przestępstw oraz badaniem roli ofiary w genezie przestępstwa, zwłaszcza ustaleniem czynników tworzących podatność na stanie się ofiarą przestępstwa oraz metod zapobiegania temu.
Termin „wiktymologia” pojawił się w literaturze kryminologicznej z końcem lat czterdziestych XX wieku. Za twórców wiktymologii uznaje się Hansa von Hentinga, rumuńskiego adwokata oraz Benjamina Mendelsohna, psychologa z Niemiec. Wiktymologia jest dyscypliną dynamiczną (rozwojową).
Koncepcje wiktymologii[edytuj | edytuj kod]
Obecnie funkcjonuje kilka koncepcji wiktymologii.
W koncepcji wiktymologii ogólnej Benjamina Mendelshona wiktymologia ujmowana jest jako samodzielna, odrębna dyscyplina naukowa, zajmująca się wszystkimi ofiarami w społeczeństwie, niezależnie od źródeł ich pokrzywdzenia.
Nieco węższą przedmiotowo jest koncepcja nowej wiktymologii sformułowana przez R. Eliasa, zgodnie z którą wiktymologia powinna zajmować się ofiarami pogwałceń praw człowieka oraz ofiarami przestępstw.
Większość[kto?] współczesnych kryminologów preferuje koncepcje wiktymologii kryminalnej, która zorientowana jest na ofiarę przestępstwa, wiktymizację oraz system wymiaru sprawiedliwości, co pozwala na pełniejsze wyjaśnienie fenomenu przestępczości oraz społecznej reakcji na nią.
