Wilga oliwkowa
| Oriolus sagittatus[1] | |||
| (Latham, 1801) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
wilga oliwkowa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Wilga oliwkowa[4] (Oriolus sagittatus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny wilgowatych (Oriolidae), występujący w Australii i na Nowej Gwinei. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Wilga oliwkowa występuje w północnej i wschodniej Australii oraz w południowej części Nowej Gwinei, głównie w lasach (także deszczowych), parkach i ogrodach.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Wilga oliwkowa po raz pierwszy opisana została przez Johna Lathama w roku 1801 jako Coracias sagittata[5][a]. Obecnie umieszczana jest w rodzaju Oriolus[2][4][6]. Wyróżniono cztery podgatunki O. sagittatus[2][6][7]:
- O. sagittatus magnirostris – południowo-środkowa Nowa Gwinea
- O. sagittatus affinis – północno-zachodnia i północno-środkowa Australia
- O. sagittatus grisescens – półwysep Jork (północno-wschodnia Australia) i wyspy w Cieśninie Torresa
- O. sagittatus sagittatus – wschodnia Australia
Cechy gatunku[edytuj | edytuj kod]
Głowa i grzbiet oliwkowozielone, skrzydła i sterówki szare, brzuch kremowy z brązowymi cętkami. Oczy wilgi oliwkowej, podobnie jak dziób, są czerwone. Występuje dymorfizm płciowy – samice mają ciemniejszy grzbiet, nieco bledszy dziób oraz więcej cętek na klatce piersiowej.
Wymiary średnie[edytuj | edytuj kod]
- długość ciała – ok. 26–28 cm
- masa ciała – ok. 96 g
Lęgi[edytuj | edytuj kod]
Sezon lęgowy trwa od września do stycznia. Gniazdo w kształcie czarki zbudowane jest z traw i kory, zawieszone około 10 metrów nad ziemią na cienkiej gałęzi z dala od pnia. Samica składa od 2 do 3 jaj, okres inkubacji trwa zazwyczaj 18 dni, a pisklęta pozostają w gnieździe przez około 17 dni. Podczas lęgów rola samca ogranicza się do karmienia potomstwa (nie buduje on gniazda ani nie wysiaduje jaj).
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Głównie owady, poczwarki i gąsienice, a także owoce.
Status[edytuj | edytuj kod]
IUCN uznaje wilgę oliwkową za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oriolus sagittatus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c Olive-backed Oriole (Oriolus sagittatus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-12)]. (ang.).
- ↑ a b Oriolus sagittatus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Oriolinae Vigors, 1825 - wilgi (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-05].
- ↑ Latham, J.: Supplementum Indicis Ornithologici, sive Systematis Ornithologiae. Londyn: G. Leigh, J. & S. Sotheby, 1801, s. xxvi–xxvii. (łac.).
- ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Orioles, drongos, fantails. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-05]. (ang.).
- ↑ wilga oliwkowa (Oriolus sagittatus). Avibase. [dostęp 2021-03-05].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Olive-backed Oriole. [w:] Birds in Backyards [on-line]. [dostęp 2021-03-05]. (ang.).
- Olive-backed Oriole (Oriolus sagittatus). [w:] OzAnimals.com [on-line]. [dostęp 2021-03-05]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).