Wilhelm Hohenzollern (1498–1563)
 |
Ten artykuł od 2019-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup Rygi | |
| Okres sprawowania |
1539–1561 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Wilhelm Hohenzollern, niem. Wilhelm von Brandenburg (ur. 30 czerwca 1498 w Ansbach, zm. 4 lutego 1563 w Rydze) – ostatni[1] arcybiskup ryski w latach 1539–1561.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził z rodu Hohenzollernów. Był synem Fryderyka Hohenzollerna, margrabiego brandenburskiego na Ansbach i Zofii Jagiellonki; bratem ostatniego mistrza krzyżackiego a po sekularyzacji zakonu pierwszego księcia Prus, Albrechta Hohenzollerna.
Od 1529 roku był koadiutorem biskupa ryskiego, a od 1539 roku arcybiskupem ryskim. W roku 1555 mianował księcia Krzysztofa Meklemburskiego koadiutorem arcybiskupstwa, co wywołało kryzys polityczny w państwie inflanckiej gałęzi zakonu krzyżackiego, gdzie trwały spory pomiędzy obrońcami niezależności zakonu a zwolennikami jego sekularyzacji, popieranymi przez króla Polski Zygmunta II Augusta i Albrechta Hohenzollerna.
Po jego śmierci archidiecezja została zniesiona 26 grudnia 1566 przez króla Zygmunta[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Diecezja Chełmińska, zarys historyczno-statystyczny. Pelplin: 1928, s. 31.