Wilhelmina Karolina Oldenburg

Wilhelmina Karolina oldenburska

Vilhelmina Caroline
mal. Johann Heinrich Tischbein, ok. 1780
Księżniczka Danii i Norwegii, elektorowa Hesji
Dynastia	Oldenburgowie
Data i miejsce urodzenia	10 lipca 1747 Kopenhaga
Data i miejsce śmierci	14 stycznia 1820 Kassel
Ojciec	Fryderyk V Oldenburg
Matka	Ludwika hanowerska
Mąż	Wilhelm I
Dzieci	Maria Fryderyka, Karolina Amelia, Fryderyk, Wilhelm II
Rodzeństwo	Chrystian, Zofia Magdalena, Chrystian VII, Ludwika, Fryderyk

Wilhelmina Karolina oldenburska, duń. Vilhelmina Caroline af Danmark, niem. Wilhelmina Karolina von Oldenburg (ur. 10 lipca 1747 w Kopenhadze, zm. 14 stycznia 1820 w Kassel) – księżniczka duńska i norweska; hrabina Hanau, później landgrafina, następnie elektorowa Hesji-Kassel jako żona Wilhelma I.

Życiorys

Urodziła się jako trzecie dziecko i druga córka Fryderyka V, króla Danii i Norwegii oraz jego pierwszej żony Ludwiki hanowerskiej. 1 września 1764 w zamku Christiansborg poślubiła swojego kuzyna Wilhelma IX, landgrafa Hesji-Kassel. Przyszli małżonkowie dorastali razem, od kiedy dwór heski został ewakuowany do Kopenhagi w czasie wojny siedmioletniej (1756–1763). Dzieci zostały sobie zaprezentowane jako towarzysze zabaw, i już wtedy ich matki, siostry Ludwika i Maria hanowerskie, zadecydowały o przyszłym ożenku potomstwa.

W październiku 1764 małżeństwo opuściło Danię, aby osiąść w hrabstwie Hanau, nadanym zięciowi w wianie ślubnym przez Fryderyka V. W 1770 dwór heski odwiedził szwagier Wilhelminy Karoliny, następca tronu szwedzkiego Gustaw wraz z bratem Fryderykiem. Jeden z dworzan Zofii Magdaleny, Gustaf Johan Ehrensvärd, opisywał Wilhelminę Karolinę jako wzór ówczesnych cnót żony:

Wilhelm IX i Wilhelmina Karolina z dziećmi: Wilhelmem, Marią Fryderyką i Karoliną Amelią, mal. Wilhelm Böttner, 1791

„Jest siostrą naszej Księżnej Korony, ale gdy tylko otwiera usta, słowa wychodzą inaczej. Jest urocza, energiczna, uwielbiana przez swój dwór [...] gdy para [hrabiowska] jest ze sobą, bawią się jak dzieci, a podczas swoich zabaw co roku rodzi jedno nowe dziecko [...] Wierzę, że to wina męża, gdy kobieta, która nie ma złego charakteru, zaniedbuje go [...].”

W drugiej połowie lat 70. XVIII w. pożycie małżeńskie Wilhelminy Karoliny i Wilhelma ulega ochłodzeniu. Już w 1775 na dworze heskim pojawia się faworyta landgrafa, Charlotte Christine Buissine. Od tego czasu Wilhelm wprowadzał na dwór kolejne metresy: Rosę Dorothea Ritter i Karolinę von Schlotheim, z którymi spłodził znaczną liczbę dzieci.

Wilhelm wstąpił na tron landgrafowski w 1785, zaś w 1803 przyjął godność elektora Hesji. W 1806 Hesja została zajęta przez Francję. Wilhelm zbiegł wraz z synem do swojego kuzyna Karola, gubernatora Szlezwiku. Jednak Wilhelmina Karolina pozostała w Kassel aż do momentu powołania francuskiego gubernatora zajętych terenów. Następnie przyjmując zaproszenie córki Karoliny Amelii, osiadła w Gothcie. Okres Królestwa Westfalii (1806–1815) spędziła na emigracji, dołączając do męża w Szlezwiku, następnie osiadając w Pradze. W 1815 małżonkowie powrócili do Hesji, aby ponownie objąć panowanie.

Krąg rodzinny

Potomstwo:

• Maria Fryderyka (1768–1839) x Aleksy Fryderyk Christian, książę Anhaltu-Bernburga,
• Karolina Amelia (1771–1848) x August, książę Saksonii-Gothy-Altenburga,
• Fryderyk (1772–1784),
• Wilhelm II (1777–1847) x Augusta pruska.

Przodkowie:

4. Chrystian VI Oldenburg
			2. Fryderyk V Oldenburg
5. Zofia Magdalena Hohenzollern
						1. Wilhelmina Karolina Oldenburg
6. Jerzy II Hanowerski
			3. Ludwika hanowerska
7. Karolina z Ansbachu

Bibliografia

• Bobé, Louis: Vilhelmine Caroline. [Hasło w:] Dansk biografisk Leksikon. Ud. Bricka, Carl Frederik. København: Gyldendal, 1905. Bind 18: s. 592-593.