50°14′51″N 16°41′21″E/50,247500 16,689167Wilkanów
| ||||
| ||||
 Kościół św. Jerzego w Wilkanowie | ||||
| Państwo |  Polska
| |||
| Województwo |  dolnośląskie
| |||
| Powiat | kłodzki | |||
| Gmina | Bystrzyca Kłodzka | |||
| Wysokość | 375-465[1] m n.p.m. | |||
| Liczba ludności (III 2011) | 1129[2] | |||
| Strefa numeracyjna | 74 | |||
| Kod pocztowy | 57-513 | |||
| Tablice rejestracyjne | DKL | |||
| SIMC | 0851689 | |||
Położenie na mapie gminy Bystrzyca Kłodzka   Wilkanów | ||||
Położenie na mapie Polski  Wilkanów | ||||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  Wilkanów | ||||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego  Wilkanów | ||||
| 50°14′51″N 16°41′21″E/50,247500 16,689167
| ||||
| Strona internetowa | ||||
Wilkanów (niem. Wölfelsdorf) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Bystrzyca Kłodzka.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Wilkanów to bardzo duża wieś łańcuchowa o długości około 6,1 km, leżąca we wschodniej części Rowu Górnej Nysy, u podnóża Masywu Śnieżnika, na wysokości około 375-465 m n.p.m.[1]
Podział administracyjny[edytuj | edytuj kod]
W latach 1945–1954 siedziba gminy Wilkanów. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wałbrzyskiego. W skład wsi wchodzi osada Góra Igliczna.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wilkanów powstał na początku XIII wieku, pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1294 roku[3]. Od 1294 do 1315 wieś była w posiadaniu cystersów z Kamieńca Ząbkowickiego, a następnie stanowiła własność magnacką[4]. W połowie XIV wieku we wsi był kościół i proboszcz[3]. W czasie wojen husyckich Wilkanów kilkakrotnie ucierpiał, a w czasie wojny trzydziestoletniej w roku 1642 mieszkańcy miejscowości opuścili ją, uciekając przed zbliżającymi się wojskami szwedzkimi[3]. Po wojnie właścicielem wsi został hrabia von Althann, który w latach 1681-1686 wybudował okazały pałac[3]. W roku 1840 Wilkanów był jedną z największych wsi na tych terenach, były tu: kościół, szkoła, trzy młyny wodne, wytwórnia starki i browar[3]. W XIX wieku Wilkanów stał się letniskiem i punktem wypadowym dla turystów udających się na wycieczki w Masyw Śnieżnika[3]. Po 1945 roku miejscowość pozostała wsią typowo rolnicza, zanikła natomiast funkcja letniskowa[1].
Demografia[edytuj | edytuj kod]
Jest największą miejscowością gminy Bystrzyca Kłodzka. Według Narodowego Spisu Powszechnego liczyła 1129 mieszkańców (III 2011 r.).
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisane są obiekty[5]:
- kościół parafialny pw. św. Jerzego, z drugiej połowy XVIII wieku, barokowy, z bogatym wyposażeniem wnętrza m.in. ołtarz główny i ambona są dziełami warsztatu Michaela Klahra starszego.
- kaplica grobowa rodzin Reinsch i Spittel na cmentarzu kościelnym, z XIX wieku,
- plebania, z 1773 roku,
- zespół pałacowy, z XVII-XVIII wieku:
- szpital, obecnie dom nr 138, drewniany, połowa XIX wieku,
- dom nr 164, drewniany, z pierwszej połowy XIX wieku.
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Wilkanów przechodzi 
Główny Szlak Sudecki z Długopola-Zdroju na Igliczną[1].
Sport[edytuj | edytuj kod]
W Wilkanowie działa klub piłkarski o nazwie Igliczna Wilkanów. Zespół ten występuje w najniższej klasie rozgrywek piłkarskich: Klasa B, grupa: Kłodzko I. W sezonie 2013/2014 Igliczna zajęła 2. miejsce ustępując jedynie drużynie MLKS Radków[6].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
Figura św. Jana Nepomucena
Dom nr 130
Rzeka Wilczka
Dom nr 138
Zabytkowa plebania
Butelka z browaru Wilkanów (Brauerei Wölfelsdorf)
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1993, s. 490-498. ISBN 83-85773-06-1.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ a b c d e f g Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, s. 463, 464. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ Janusz Czerwiński, Ryszard Chanas: Dolny Śląsk - przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977 s. 147
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 64. [dostęp 29 sierpnia 2012].
- ↑ portal piłkarski 90minut.pl
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1994, ISBN 83-85773-06-1
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak, Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
| |||||||||||||||||||||
