Wilkowice (województwo zachodniopomorskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wilkowice
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

sławieński

Gmina

Postomino

Wysokość

12-25 m n.p.m.

Liczba ludności (2021)

162

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

76-113[2]

Tablice rejestracyjne

ZSL

SIMC

0749301

Położenie na mapie gminy Postomino
Mapa konturowa gminy Postomino, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Wilkowice”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Wilkowice”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Wilkowice”
Położenie na mapie powiatu sławieńskiego
Mapa konturowa powiatu sławieńskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wilkowice”
Ziemia54°26′47″N 16°42′16″E/54,446389 16,704444[1]
Strona internetowa

Położenie geograficzne i demografia[edytuj | edytuj kod]

Wilkowice. Pocztówka z początku XX wieku: sklep kolonialny; szkoła i droga wiejska; rzeka Wieprza. Wydawca: Willy Schröder, Photograph, Stolp i Pom.

Wilkowice (niem. Wilhelmine) – wieś w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie sławieńskim, w gminie Postomino. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa słupskiego.


Wiilkowice to wieś rolnicza o układzie ulicowym, otoczona polami o układzie niwowo-blokowym (szachownicowym).[3]

Według Narodowego Spisu Powszechnego Ludności i Mieszkań z 2021 roku Wilkowice zamieszkują 162 osoby (76 kobiet - 46,9% i 86 mężczyzn - 53,1%). Ludność Wilkowic stanowi 2,4% mieszkańców gminy Postomino[4].

Pochodzenie nazwy[edytuj | edytuj kod]

Niemiecka nazwa Wilhelmine została nadana wsi po Wilhelminie Pruskiej, ulubionej siostrze króla pruskiego Fryderyka II Wielkiego.[5]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość założono w połowie XVIII wieku (1749) w ramach akcji zasiedlania Pomorza z inicjatywy króla Prus Fryderyka II. Pierwszymi mieszkańcami wsi byli przeniesieni osadnicy z Palatynatu (okolice Zweibrücken). Jesienią 1748 we wsi zamieszkało 171 osób. Osadnikom przyznano po 32,5 morgi ziemi ornej oraz po 7,5 morgi łąki – grunty były zwolnione z opłat przez okres 10 lat.[3]

Wzmianka o osadzie Wilhelmine znalazła się w opisie Pomorza autorstwa Ludwiga Wilhelma Brüggemanna z 1784 roku[6]: „jest to kolonia składająca się z 16 rodzin z Palatynatu i 1 sołtysa, 1 szkoły, 1 gospodarstwa małorolnego, 19 palenisk, przynależy do parafii w Staniewicach".

Jeszcze w XX wieku mieszkańcy posługiwali się dialektem z Palatynatu.[5]

Dnia 7 marca 1945 roku wieś zajęły wojska radzieckie. Niemieccy mieszkańcy zostali wysiedleni w listopadzie 1945.[potrzebny przypis]


Inne miejscowości o nazwie Wilkowice: Wilkowice

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 14 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 148097
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1470 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. a b Jan Sroka, Słownik historyczny wsi powiatu sławieńskiego [online], Biblioteka Cyfrowa, 2014 [dostęp 2023-06-05] (pol.).
  4. Wieś Wilkowice (zachodniopomorskie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, wypadki drogowe, edukacja, kierunkowy, demografia, statystyki, tabele, linie kolejowe, drogi publiczne, liczba ludności [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-06-05] (pol.).
  5. a b Gmina Postomino z lotu ptaka. Poznajcie Wilkowice i pobliskie okolice ZDJĘCIA 2021 rok [online], Sławno Nasze Miasto, 19 maja 2021 [dostęp 2023-06-05] (pol.).
  6. Ludwig Wilhelm Brüggeman: Beschreibung der gegenwärtigen Zustandes des Königl. preuss. Herzogtums Vor- und Hinterpommern. Bd. II, Stettin 1784.