Przejdź do zawartości

William Douglas Hamilton

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
William Douglas Hamilton
Ilustracja
William Douglas Hamilton, portret George’a Romneya, między 1783 and 1784
Data i miejsce urodzenia

13 grudnia 1730
Szkocja

Data i miejsce śmierci

6 kwietnia 1803
Londyn

Zawód, zajęcie

dyplomata, archeolog

Odznaczenia

William Douglas Hamilton (ur. 13 grudnia 1730 w Szkocji, zm. 6 kwietnia 1803 w Londynie)[1]brytyjski dyplomata i archeolog, znawca sztuki starożytnej[2]. Zajmował się badaniem Wezuwiusza i Etny, w latach 1772–1783 opublikował kilka traktatów na temat trzęsień ziemi i wulkanów[2]. Członek Royal Society (1766)[1], laureat Medalu Copleya (1770)[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Portret Williama Hamiltona i jego pierwszej żony Catherine Barlow (1738–1782) w ich apartamencie w Neapolu (autor David Allan, 1770)

Jego ojcem był lord Archibald Hamilton, gubernator Jamajki.

W 1747 Hamilton wstąpił do armii, lecz opuścił ją w 1758[2], po ślubie z Catherine Barlow (zm. 1782), córką posła brytyjskiego parlamentu Hugh Barlowa. Małżeństwo było jednak bezdzietne.

W latach 1764–1800 był brytyjskim ambasadorem w Królestwie Neapolu[2]. Hamilton był prekursorem badań archeologicznych w starożytnym mieście Pompeje. Dużą część swych ogromnych zbiorów sprzedał Muzeum Brytyjskiemu w 1772. Mniejsza została przywieziona do Anglii na pokładzie HMS Colossus w 1798.

W zamian za pomoc w uregulowaniu długów, siostrzeniec Hamiltona Charles Francis Greville (1749–1809), poseł parlamentu z okręgu Warwick, przysłał wujowi w 1786 wspaniałą i piękną tancerkę. Była nią Emma Lyon, znana światu do dziś jako Emma, lady Hamilton (1765–1815). Jej taniec podziwiało wielu gości Hamiltona, w tym między innymi Goethe.

Hamilton zdecydował się ją poślubić w 1791. Emma, pomimo małżeństwa, utrzymywała bliskie relacje z innymi mężczyznami. Jej kochankiem został gość Hamiltonów Horatio Nelson, późniejszy bohater spod Trafalgaru i ojciec jej córki Horatii Nelson.

Królowa Neapolu, Maria Karolina Habsburg, była bliską przyjaciółką Hamiltona, który miał na nią ogromny wpływ, podobnie jak przyjaciel Hamiltona John Acton, 6. baronet Acton, Anglik z pochodzenia i szef floty neapolitańskiej. Dzięki jego poparciu utworzyła ona w 1798 armię neapolitańską i sycylijską, na której czele wystąpiła przeciw rewolucyjnej Francji.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Hamilton; Sir William (1730–1803). Royal Society. [dostęp 2025-09-23]. (ang.).
  2. a b c d Sir William Hamilton. British diplomat, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2025-09-07] (ang.).
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Award winners: Copley Medal (ang.), Royal Society [dostęp 2021-09-24].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]