William Douglas Hamilton
William Douglas Hamilton, portret George’a Romneya, między 1783 and 1784 | |
| Data i miejsce urodzenia |
13 grudnia 1730 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
6 kwietnia 1803 |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
William Douglas Hamilton (ur. 13 grudnia 1730 w Szkocji, zm. 6 kwietnia 1803 w Londynie)[1] – brytyjski dyplomata i archeolog, znawca sztuki starożytnej[2]. Zajmował się badaniem Wezuwiusza i Etny, w latach 1772–1783 opublikował kilka traktatów na temat trzęsień ziemi i wulkanów[2]. Członek Royal Society (1766)[1], laureat Medalu Copleya (1770)[3].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]
Jego ojcem był lord Archibald Hamilton, gubernator Jamajki.
W 1747 Hamilton wstąpił do armii, lecz opuścił ją w 1758[2], po ślubie z Catherine Barlow (zm. 1782), córką posła brytyjskiego parlamentu Hugh Barlowa. Małżeństwo było jednak bezdzietne.
W latach 1764–1800 był brytyjskim ambasadorem w Królestwie Neapolu[2]. Hamilton był prekursorem badań archeologicznych w starożytnym mieście Pompeje. Dużą część swych ogromnych zbiorów sprzedał Muzeum Brytyjskiemu w 1772. Mniejsza została przywieziona do Anglii na pokładzie HMS Colossus w 1798.
W zamian za pomoc w uregulowaniu długów, siostrzeniec Hamiltona Charles Francis Greville (1749–1809), poseł parlamentu z okręgu Warwick, przysłał wujowi w 1786 wspaniałą i piękną tancerkę. Była nią Emma Lyon, znana światu do dziś jako Emma, lady Hamilton (1765–1815). Jej taniec podziwiało wielu gości Hamiltona, w tym między innymi Goethe.
Hamilton zdecydował się ją poślubić w 1791. Emma, pomimo małżeństwa, utrzymywała bliskie relacje z innymi mężczyznami. Jej kochankiem został gość Hamiltonów Horatio Nelson, późniejszy bohater spod Trafalgaru i ojciec jej córki Horatii Nelson.
Królowa Neapolu, Maria Karolina Habsburg, była bliską przyjaciółką Hamiltona, który miał na nią ogromny wpływ, podobnie jak przyjaciel Hamiltona John Acton, 6. baronet Acton, Anglik z pochodzenia i szef floty neapolitańskiej. Dzięki jego poparciu utworzyła ona w 1798 armię neapolitańską i sycylijską, na której czele wystąpiła przeciw rewolucyjnej Francji.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Hamilton; Sir William (1730–1803). Royal Society. [dostęp 2025-09-23]. (ang.).
- ↑ a b c d Sir William Hamilton. British diplomat, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2025-09-07] (ang.).
- ↑
Award winners: Copley Medal (ang.), Royal Society [dostęp 2021-09-24].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Sir William Hamilton. British diplomat, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2025-09-07] (ang.).
- ISNI: 0000000111193811
- VIAF: 41888125, 3746166360573407070006
- ULAN: 500234139
- LCCN: n50019983, no2022111461
- GND: 118701231
- LIBRIS: 1zcfj67k4rf7s2p
- BnF: 12207168c
- SUDOC: 030710286
- SBN: CFIV013621
- NLA: 44629273
- NKC: jn20000602787
- BNE: XX964012
- NTA: 070534462
- BIBSYS: 7057428
- CiNii: DA08556613
- Open Library: OL6821133A
- PLWABN: 9810531229705606
- NUKAT: n2009123658
- OBIN: 12142
- J9U: 987007311028105171
- CANTIC: a12177192
- LNB: 000340235
- NSK: 000386576
- CONOR: 279689059
- BNC: 000323029
- ΕΒΕ: 138709
- BLBNB: 000235351
- LIH: LNB:V*284371;=BL
- RISM: people/41021037