William Fowler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
William A. Fowler

William Alfred Fowler (ur. 9 sierpnia 1911 w Pittsburghu, stan Pensylwania, zm. 14 marca 1995 w Pasadenie, Kalifornia, USA) – amerykański fizyk i astrofizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki w roku 1983 za teoretyczne i doświadczalne badania reakcji nuklearnych, które miały kluczowe znaczenie w kosmicznej syntezie pierwiastków[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od roku 1936 pracownik naukowy. Od roku 1942 profesor California Institute of Technology (CalTech) w Pasadenie. Prace Williama Fowlera dotyczą zastosowań fizyki jądrowej w zagadnieniach ewolucji gwiazd, wytwarzania energii w ich wnętrzu oraz powstawania pierwiastków chemicznych we Wszechświecie (nukleosynteza). W latach 1955–1957 opublikował, wspólnie z G. i M. Burbridge'ami oraz F. Hoyle'em, cykl prac na temat reakcji jądrowych w gwiazdach, opisując podstawowe zasady powstawania ciężkich pierwiastków chemicznych i ich izotopów. W roku 1967 wykonał, z R. Wagonerem i F. Hoyle'em, szczegółowe obliczenia dotyczące procesu tworzenia lekkich pierwiastków we wczesnym Wszechświecie[1].

W 1963 roku American Astronomical Society przyznało mu nagrodę Henry Norris Russell Lectureship. W roku 1983 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki (obok Subrahmanyana Chandrasekhara) za prace w dziedzinie teorii pierwotnej nukleosyntezy jąder cięższych od tlenu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c William A. Fowler – Facts. [w:] The Nobel Prize in Physics 1983 > Subramanyan Chandrasekhar, William A. Fowler [on-line]. Nobel Media AB. [dostęp 2014-03-03]. (ang.)., autobiografia, Nobel Lecture, December 8, 1983, Experimental and Theoretical Nuclear Astrophysics; the Quest for the Origin of the Elements

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]