William Higgins (reżyser)
| Data i miejsce urodzenia |
19 grudnia 1942 |
|---|---|
| Data śmierci |
20 grudnia 2019 |
| Zawód |
reżyser, producent filmowy, scenarzysta, montażysta, operator kamery |
| Lata aktywności |
od 1978 |
| Strona internetowa | |
William Higgins (ur. 19 grudnia 1942 w Los Angeles, zm. 20 grudnia 2019[1]) – amerykański reżyser, scenarzysta, montażysta, producent filmów pornograficznych i operator kamery. Na terenie Europy tworzył pod pseudonimami Wim Hof i Wim Hoff[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jeden z najważniejszych producentów filmów pornograficznych o tematyce gejowskiej, obok Matta Sterlinga, francuskiego reżysera Jean-Daniela Cadinota, Kristena Bjorna, Chi Chi LaRue czy Johna Rutherforda. W latach 1977-1988 tworzył na terenie Kalifornii w USA[2].
Jako jeden z niewielu producentów decydował się na filmowanie scen z dużą liczbą aktorów jednocześnie. W 1983 powstał film uznawany za klasykę gejowskiego kina porno, Class Reunion[3]. Na planie udało się po raz pierwszy w historii kina porno zgromadzić jednocześnie 21 aktorów. W roku 1988 rozpoczął wędrówkę po świecie w poszukiwaniu nowych modeli dla swoich obrazów. Kręcił filmy w Australii, Hongkongu, w Tajlandii i Indiach. Następnie za cel obrał Europę[2]. Kręcił w Hiszpanii i Portugalii. Za siedzibę swojej firmy w Europie obrał Amsterdam w Holandii. Od roku 1997 rozpoczął ekspansję w Czechach[3]. Zasłynął z produkcji filmów, w których występowały jednocześnie całe kompanie żołnierzy w oryginalnych mundurach armii czeskiej[2]. Wywołał skandal zatrudniając kilkunastu żołnierzy z gwardii ochraniającej pałac prezydenta Czech do sesji zdjęciowej, kręconej m.in. w oryginalnych wnętrzach zamku na Hradczanach[3]. Kręcił zdjęcia również w oryginalnych obiektach wojskowych.
Dystrybucja filmów Higginsa odbywa się z terenu Toronto w Kanadzie, ponieważ obróbka filmów i ich powielanie jest tam tańsze niż w Europie[3].
Na jego castingi na aktorów do gejowskich filmów porno, na terenie Czech w latach 1997-2003 zgłosiło się ponad tysiąc mężczyzn z Czech, Polski i Niemiec, dzięki czemu dysponuje on największą bazą danych takich aktorów. W latach 2000-2005 wyprodukował więcej filmów, niż w czasie swojej działalności na terenie USA[2].
W jego produkcjach występowali m.in.: Boris Tomek i Pavel Novotný.
Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Nagroda | Kategoria | Film | Rezultat |
|---|---|---|---|---|
| 1984 | Gay Producers Association | Specjalne osiągnięcia[4] | Sailor in the Wild 1 (1983) | Wygrana |
| 1985 | XRCO Award | Najlepszy wizerunek bezpiecznego seksu[potrzebny przypis] | The Young & the Hung (1985) | Wygrana |
| 1986 | AVN Award | Najlepszy reżyser gejowskiego wideo[5] | Nominacja | |
| 1988 | Najlepszy reżyser gejowskiego wideo[5] | – | Nominacja | |
| 1998 | GayVN Award | Aleja Sław (Hall of Fame)[2] | – | Wygrana |
| 1999 | Grabby Award | Najlepsze międzynarodowe wideo[5] | Impromptus (1998) | Wygrana |
| 2000 | Najlepsze międzynarodowe wideo[5] | Rapture: The Pavel Dubcek Legend (1999) | Wygrana | |
| Najlepszy operator kamery wideo[potrzebny przypis] | – | Nominacja | ||
| Najlepsze klasyczne DVD[potrzebny przypis] | – | Wygrana | ||
| 2001 | Najlepsze międzynarodowe wideo[5] | Prague Buddies 2: Verbotene Liebe (2000) | Nominacja | |
| 2002 | Najlepszy międzynarodowy scenariusz[5] | Prague Buddies 3: Liebestod (2001) | Nominacja | |
| 2003 | Najlepsze klasyczne DVD[potrzebny przypis] | – | Wygrana |
Wybór dorobku reżyserskiego[edytuj | edytuj kod]
| |||
| Rok | Tytuł | ||
| 1977 | The Kip Noll Fantasy | ||
| 1978 | The Boys of Venice | ||
| 1979 | The Westside Boys (90069) | ||
| 1980 | The Class of '84 Part 1 | ||
| The Boys of Venice Go to College | |||
| Kip Noll and the Westside Boys | |||
| 1981 | Printer's Devils | ||
| Brothers Should Do It | |||
| The Class of '84 Part 2 | |||
| Pacific Coast Highway | |||
| The Boys of San Francisco | |||
| 1982 | The Best Little Warehouse in L.A. | ||
| Malibu Days Big Bear Nights | |||
| Rear Deliveries | |||
| These Bases Are Loaded | |||
| 1983 | William Higgins' Class Reunion | ||
| The Big Surprise | |||
| Brother Load | |||
| Cousins | |||
| Buster Goes to Laguna | |||
| Leo & Lance | |||
| Sailor in the Wild | |||
| 1984 | Frat House Memories | ||
| Kip Noll Superstar: Part 1 | |||
| 1985 | The Young and the Hung | ||
| 1986 | The Pizza Boy: He Delivers | ||
| 1987 | Big Guns | ||
| 1996 | The Best of Jon King | ||
| 1997 | Andel's Story | ||
| Puda: The Attic | |||
| 1998 | Impromptus | ||
| Inn Bi the Road | |||
| 1999 | Andel's Story 2: The Running of the Bulls | ||
| Prague Buddies | |||
| Rapture: The Pavel Dubcek Legend | |||
| 2000 | Double Czech | ||
| Bounced Czechs | |||
| Carlo & Friends | |||
| Prague Buddies 2 | |||
| 2001 | The Jan Dvorak Story | ||
| Drk u sumi | |||
| Prague Buddies 3: Liebestod | |||
| 2002 | The Boys of Prague: Wrestling-Plus | ||
| Czech Up #1: The Boys of Prague | |||
| Misha and Friends | |||
| 2003 | Prague Buddies 4: Tales of the Ancient Bohemian Woods | ||
| Wank Party: Episodes 1, 2, 3 & 4 | |||
| 2004 | Kick Club | ||
| Barefoot in Prague: Tickled Pink | |||
| Helping Hands #3 | |||
| Kasarna Bi the Road | |||
| The Seven Deadly Sins: Wrath | |||
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gay Porn Pioneer William Higgins Passes Away | AVN [online], avn.com [dostęp 2019-12-23].
- ↑ a b c d e f Brady Jansen (2018-11-07): The William Higgins Interview: Part 1. AVN. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-27)]. (ang.).
- ↑ a b c d Brady Jansen (2018-11-08): The William Higgins Interview: Part 2. AVN. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-27)]. (ang.).
- ↑ Wilder Guyjoy: Adam Gay Video 1996 Directory. Knight Publishing Corp., Los Angeles, listopad 1995.
- ↑ a b c d e f William Higgins Awards. IMDb. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-27)]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- William Higgins w bazie IMDb (ang.)