Wincenty Ignacy Bobrowski

Wincenty Ignacy Jakub Bobrowski (ur. 30 stycznia 1832 w Porębie Wielkiej, zm. 17 marca 1899 w Wadowicach) – polski hrabia, komediopisarz, urzędnik bankowy i mecenas sztuki.

Życiorys

Jego rodzina pieczętowała się herbem Jastrzębiec. Urodził się w rodzinnym majątku. Jego pradziadem był Iganacy, dziadem Wincenty Seweryn, ojcem Ignacy Maciej (1793–1879), a matką Krystyna z Jordanów h. Trąby.

W 1855 poślubił Ludwikę Emilię Annę z Trzecieskich h. Strzemię, z którą miał troje dzieci: Annę Krystynę Leontynę, Ignacego Adama Rufina i Helenę Ludwikę Teklę.

W 1867 roku został prezesem rady powiatowej bielskiej. Po utracie majątku przeniósł się do Lwowa obejmując stanowisko sekretarza Banku Galicyjskiego.

Bibliografia

• Jerzy Sewer Dunin-Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 221.
• Walerian Preisner, Bobrowski Wincenty Ignacy (1832–1899) [w:] Polski Słownik Biograficzny, t. II, Kraków 1936, s. 164.