Wincenty Podłubny

Wincenty Podłubny

podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	30 grudnia 1921 Biskupka
Przebieg służby
Lata służby	1941–1943 Armia Czerwona, 1943- 1970 Ludowe Wojsko Polskie
Siły zbrojne	Armia Czerwona ludowe Wojsko Polskie
Jednostki	1 Warszawska Dywizja Piechoty
Stanowiska	dowódca kompanii
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa front wschodni
Późniejsza praca	dyrektor Centralnej Szkoły Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Łodzi dyrektor Biura Społeczno-Administracyjnego Urzędu Rady Ministrów dyrektor departamentu w Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
Odznaczenia

Wincenty Podłubny (ur. 30 grudnia 1921 w Biskupce koło Winnicy na Podolu) – oficer Armii Czerwonej i ludowego Wojska Polskiego w czasie II wojny światowej następnie funkcjonariusz Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i Służba Bezpieczeństwa.

Życiorys

Ukończył szkołę średnią w Winnicy. Od września 1940 żołnierz Armii Czerwonej, od września 1941 do lutego 1942 w szkole oficerskiej. Następnie walczył na froncie wschodnim, gdzie został ranny. Od czerwca 1943 żołnierz 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki, dowódca kompanii 1 pułku piechoty. Od kwietnia do lipca 1944 słuchacz szkoły NKWD w Kujbyszewie. Od 21 sierpnia 1944 w dyspozycji szefa WUBP w Lublinie, następnego dnia został wywiadowcą Sekcji 4. Wydziału Kontrwywiadu. Kierownik kontrwywiadu i zastępca kierownika PUBP w Hrubieszowie, od 28 października do 14 listopada 1944 kierownik tego urzędu. Od 12 stycznia 1945 kierownik Grupy Operacyjnej w powiecie Częstochowa, od 10 kwietnia 1945 kierownik MUBP w Częstochowie. Od 5 lutego 1946 starszy referent Wydziału III Departamentu VII MBP. Od 1 września 1946 p.o. szefa, a od 1 września 1947 szef PUBP w Starogardzie Gdańskim. Od 1 maja 1949 szef PUBP w Elblągu. Od 18 kwietnia 1950 słuchacz w Szkole Partyjnej przy KC PZPR. Od 15 kwietnia 1951 naczelnik Wydziału do spraw Funkcjonariuszy WUBP w Gdańsku. Od 15 maja 1955 zastępca naczelnika Wydziału Kadr i Szkolenia, od 1 lutego 1957 starszy oficer do zadań specjalnych kierownictwa SB w KW MO w Bydgoszczy. Od 15 lipca 1957 starszy inspektor SB. 3 kwietnia 1970 zwolniony.

Członek Komsomołu, Polskiej Partii Robotniczej i Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej.

Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
• Krzyż Walecznych
• Srebrny Krzyż Zasługi
• Brązowy Krzyż Zasługi
• Srebrny Medal Zasłużonym na Polu Chwały
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
• Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”
• Srebrna Odznaka „W Służbie Narodu”
• Brązowa Odznaka „W Służbie Narodu”
• Złota Odznaka Honorowa Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej
• Odznaka Kościuszkowska
• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945" (ZSRR)
• Odznaka Gwardii

Bibliografia

• Aparat bezpieczeństwa w województwie gdańskim w latach 1945–1990, Gdańsk 2010
• Rok pierwszy. Powstanie i działalność aparatu bezpieczeństwa publicznego na Lubelszczyźnie (lipiec 1944 – czerwiec 1945), Warszawa 2004