Wincenty Przybylski
| |
 plutonowy
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1 lipca 1897 |
|---|---|
| Data śmierci |
1951 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
.jpg){kind=small}
| |
| Odznaczenia | |
 
| |
Wincenty Przybylski (ur. 1 lipca 1897 w Głuchowie, zm. w 1951 w Krzesinach) – żołnierz armii niemieckiej i plutonowy Wojska Polskiego, uczestnik I wojny światowej i wojny polsko–bolszewickiej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 1 lipca 1897 we wsi Głuchowo, w rodzinie Walentego i Franciszki z Olejniczaków[1][2]. W maju 1916 został wcielony do armii niemieckiej[3]. W szeregach 2. kompanii karabinów maszynowych 36 pułku piechoty walczył na froncie rumuńskim, a w latach 1917–1918 na froncie rosyjskim[4]. Następnie do maja 1919 pełnił służbę w niemieckich ochotniczych oddziałach AOK Grenzschutz Nord[5].
1 czerwca 1919 został przyjęty jako ochotnik do 12 kompanii 41 pułku piechoty[6]. Wraz z pułkiem walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej. Szczególnie odznaczył się w walce 30 lipca 1920 pod Topilcem nad Narwią, gdzie "zmobilizował swoich podkomendnych do niezwykłej waleczności. Dopadł i zmusił do ucieczki obsługi km, zdobywając dwa karabiny maszynowe"[2]. Za tę postawę odznaczony Orderem Virtuti Militari.
W sierpniu 1921 został przeniesiony do rezerwy[5]. Zamieszkał w Poznaniu[5]. W 1924 został zatrudniony w Państwowych Zakładach Umundurowania w Poznaniu, w charakterze pracownika fizycznego magazynu skór[7]. W kwietniu 1928 przeprowadził się do wsi Krzesinki[5]. Zmarł w 1951 w Krzesinach.
Był żonaty z Franciszką z Kozłowskich, z którą miał czworo dzieci[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 897[8][2][9]
- Krzyż Walecznych[2]
- Odznaka Pamiątkowa Frontu Litewsko-Białoruskiego[3]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1, 4.
- ↑ a b c d e Polak (red.) 1991 ↓, s. 121.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3, 4.
- ↑ a b c d Kolekcja ↓, s. 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 4, 5.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2, 3, 4.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ Smoleń 1929 ↓, s. 45.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Przybylski Wincenty. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.31-2317 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-02-05].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Ludwik Smoleń: Zarys historii wojennej 41-go Suwalskiego Pułku Piechoty imienia Marszałka Józefa Piłsudskiego. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Odznaką Pamiątkową Frontu Litewsko-Białurskiego
- Podoficerowie II Rzeczypospolitej
- Uczestnicy I wojny światowej (Cesarstwo Niemieckie)
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1897
- Zmarli w 1951
- Żołnierze 41 Suwalskiego Pułku Piechoty