Wisłoccy herbu Sas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Sas

Wisłoccy – polska rodzina szlachecka pieczętująca się herbem Sas.

Pochodziła z ziemi przemyskiej, pisali się z Kulczyc, byli więc tego samego pochodzenia co Kulczyccy herbu Sas.

W XVIII i XIX w. rodzina Wisłockich osiągnęła znaczącą pozycję materialną. Na wschodnich kresach Rzeczypospolitej byli właścicielami m.in. takich majątków jak: Ustrzyca z przyległościami, Dembowice, Wisłowice, Antoniówka w cyrkule zamojskim oraz Hubińszczyzna, Dobrzany i Putiatycze w cyrkule przemyskim, Łosiejówka w pow. berdyczowskim, Żywotów Nowy w pow. taraszczańskim, Krasnosiółka, Litki, Łuka, Janówka, Michałpol (Michal) i Nowosiółka (klucz Nowosielecki) w pow. latyczowskim, Łuka Barska w pow. lityńskim, Jałtuszków i Jałtuszkowa Słoboda w pow. mohylewskim oraz Daniuki, Kopaczówka i Łapkowce w pow. płoskim.

Przedstawiciele rodu[edytuj | edytuj kod]

Aleksander Wisłocki (1820-1898) – prawnik, radny i burmistrz Tarnowa

Antoni Wisłocki (1770-1823) – ziemianin galicyjski, dziedzic Frampola

Jan Ferdynand Wisłocki (1660-1698) – miecznik żydaczowski

Jan Teodor Wisłocki (1740-1800) – miecznik żydaczowski, szambelan królewski, członek Stanów Galicyjskich

Jan Wisłocki (1735-1775) – chorąży bydgoski

Juliusz Sas-Wisłocki (1909-1973) – doktor prawa, adwokat, ideolog ONR

Kilian Wisłocki (1715-1698) – łowczy buski, stolnik trembowelski, kasztelan słoński

Stanisław Wisłocki (1670-1740) – miecznik żydaczowski, kasztelan słoński

Tomasz Wisłocki (1720-1754) – miecznik żydaczowski

Władysław Ignacy Wisłocki (1841-1900) – archiwista, bibliotekarz, bibliograf, historyk literatury, kustosz Biblioteki Jagiellońskiej, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, członek Akademii Umiejętności

Władysław Tadeusz Wisłocki (1887-1941) – slawista, bibliotekarz, bibliograf, kustosz i dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Kasper Niesiecki, Herbarz polski, t. IX, Lipsk, 1842, s. 345.
  • Kazimierz Przyboś, Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. Spisy, 1987, poz.: 724, 1402, 1406, 1416, 1420.
  • Tadeusz Epsztein, Polska własność ziemska na Ukrainie w 1890 roku, Warszawa, 2008, nr: 87, 875, 1607, 1608, 1609, 1710, 1611, 1613, 1614, 1618, 1619, 1623, 1624, 1762, 1922, 2088, 2108, 2119.