Wiskacza
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| Lagidium[1] | |||
| Meyen, 1833[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – wiskacza górska (L. viscacia) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
wiskacza | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Lagidium peruanum Meyen, 1833 (= Lepus viscacia Molina, 1782) | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Wiskacza[5] (Lagidium) – rodzaj ssaka z podrodziny Chinchillinae w rodzinie szynszylowatych (Chinchillidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej (Ekwador, Peru, Boliwia, Chile i Argentyna)[6][7][8].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Długość ciała (bez ogona) 295–475 mm, długość ogona 215–400 mm, długość ucha 60–82 mm, długość tylnej stopy 82–113 mm; masa ciała 0,75–2,1 kg[7].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Viscaccia: hiszp. vizcacha „wiskacza”, od keczua wisk’acha „wiskacza”[9].
- Lagidium: gr. λαγιδιον lagidion „zajączek”, zdrobnienie od λαγως lagōs „zając”[10].
- Lagotis: gr. λαγως lagōs „zając”; -ωτις ōtis „-uchy”, od ους ous, ωτος ōtos „ucho”[11]. Gatunek typowy: Lagotis cuvieri Bennett, 1833 (= Lepus viscacia Molina, 1782).
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Wyróżniany takson L. peruanum nie jest akceptowany przez część ujęć systematycznych[7][6][12][13]. Do rodzaju należą następujące gatunki[6][5]:
- Lagidium ahuacaense Ledesma, Werner, Albuja & Spotorno, 2009 – wiskacza granitowa
- Lagidium viscacia (Molina, 1782) – wiskacza górska
- Lagidium wolffsohni (O. Thomas, 1907) – wiskacza skalna
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lagidium, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ F. Meyen. Beiträge zur zoologie, gesammelt auf einer reise um die erde. „Nova acta physico-medica Academiae Caesareae Leopoldino-Carolinae Naturae Curiosum”. 16 (2), s. 576, 1833. (niem.).
- ↑ L. Oken: Lehrbuch der Naturgeschichte. T. 3. Cz. 2. Jena: August Schmid, 1816, s. 835. (niem.).
- ↑ E.T. Bennett. On the Family of Chinchillidae, and on a New Genus referrible to it. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1, s. 58, 1833. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 288. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 556. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c A. Spotorno & P. Valladares: Family Chinchillidae (Viscachas and Chinchillas). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 479–481. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Lagidium. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2019-11-02].
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 707.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 360.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 362.
- ↑ N. Bernal, Lagidium viscacia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2020-3 [dostęp 2020-12-18] (ang.).
- ↑ Mammal Diversity Database (Version 1.2). ASM Mammal Diversity Database. [dostęp 2020-12-18]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).