Wisznuizm sahadźija
Wisznuizm sahadźija (też wajsznawa sahadźija) – kierunek w hinduizmie bengalskim, skoncentrowany na kulcie bogini Śri jako śakti Wisznu. Popularny zwłaszcza w XV w. Nazwa pochodzi od filozoficznego terminu sahadźa, stanowiącego jedno z podstawowych pojęć tej tradycji. W ujęciu chronologicznym poprzedzał go kierunek wisznuizmu bengalskiego zapoczątkowany przez Ćajtanję[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Robert Czyżykowski: Droga do doskonałości w tradycji Ćaitanji. Wybrane aspekty praktyki religijnej w wisznuizmie bengalskim. Wyd. 1. Kraków: Zakład Wydawniczy >>Nomos<<, 2004, seria: Religiologica Juventa. ISBN 83-88508-63-6.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- J.L. Brockington: Święta nić hinduizmu. Hinduizm w jego ciągłości i różnorodności. Józef Marzęcki (tłum.). Wyd. 1. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1990. ISBN 83-211-1143-2.