Witków (Bełz)
50°22′34″N 23°59′19″E/50,376111 23,988611
| część miasta Bełza | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Miasto | |
| W granicach Bełza |
1951 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
| 50°22′34″N 23°59′19″E/50,376111 23,988611
| |
Witków (ukr. Витків) – dawna wieś, od 1951 w granicach miasta Bełz na Ukrainie, rejonu czerwonogrodzkiego obwodu lwowskiego. Rozpościera się wzdłuż ulicy Witkowskiej na południowy zachód od centrum Bełza, nad Sołokiją[1].
W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Bełz w powiecie sokalskim w woj. lwowskim[2]. 13 października 1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN - UPA zamordowali tutaj 11 Polaków, grabiąc i paląc polskie zagrody[3]. Po wojnie wieś weszła w skład powiatu hrubieszowskigo w woj. lubelskim. W 1951 roku wieś wraz z większą częścią gminy Bełz (którą równocześnie przekształcono w gminę Chłopiatyn) została przyłączona do Związku Radzieckiego w ramach umowy o zamianie granic z 1951 roku[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Witków na mapie austriackiej z XIX wieku.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 554
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1022, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 11, poz. 63