Witold Święcicki (prawnik)
 Zdjęcie z legitymacji sędziowskiej (1918) | |
| Data i miejsce urodzenia |
15 stycznia 1889 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 sierpnia 1965 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
prawnik, sędzia |
| Miejsce zamieszkania | |
| Narodowość |
polska |
| Rodzice |
Ludwik |
| Odznaczenia | |
  
| |
Witold Maurycy Święcicki h. Jastrzębiec (ur. 15 stycznia 1889 w Warszawie, zm. 11 sierpnia 1965 tamże) – polski prawnik, cywilista, sędzia Sądu Najwyższego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Święcickich herbu Jastrzębiec jako syn Ludwika (1851–1922) i Zofii z Boczkowskich (1860–1901)[1][2]. Z powodu przemówienia na strajku uczniowskim w 1905 został zesłany na Krym, gdzie kontynuował naukę w gimnazjum klasycznym i zdał maturę. Następnie odbył studia na wydziale prawa uniwersytetu w Petersburgu, które ukończył w 1913. Po studiach pracował jako prawnik w cyrkule policji, a później w sekretariacie Departamentu Sądowego Rządzącego Senatu w Petersburgu.
W okresie II Rzeczypospolitej od 1918 pracował w sądownictwie. Od 1927 był sędzią Sądu Najwyższego. Był członkiem Trybunału Kompetencyjnego[3].
Po wybuchu II wojny światowej, w okresie okupacji niemieckiej był pracownikiem Biura Orzecznictwa Sądu Apelacyjnego w Warszawie. Równolegle działał w konspiracji na rzecz Wydziału Ustawodawczego Departamentu Sprawiedliwości Delegatury Rządu RP na Generalne Gubernatorstwo.
Po zakończeniu wojny w okresie Polski Ludowej od 1945 do 1962 ponownie był sędzią Sądu Najwyższego, w tym od 28 września 1948 do 24 grudnia 1954 sprawował funkcję pierwszego prezesa Izby Cywilnej SN.
Był specjalistą prawa cywilnego materialnego i procesowego. Do 1939 pracował jako redaktor naczelny pisma Orzecznictwo Sądów Polskich, później od 1947 do 1965 zastępca redaktora naczelnego Orzecznictwa Sądów Polskich i Komisji Arbitrażowych. Był redaktorem działu orzecznictwa cywilnego w piśmie Państwo i Prawo.
Żonaty z Marią z domu Kuźmicką primo voto Żukow, z którą miał córkę, Zofię Święcicką-Utkin [Bolesław Utkin]. Zmarł 11 sierpnia 1965. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 30 wprost-6-13,14)[4].
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Suplement do Prawa cywilnego Ziem Wschodnich (T. X. cz. 1 Zwodu praw): zawierający orzecznictwo Sądu Najwyż. i ustawy związkowe za czas od 1 stycznia 1933 r. do 1 stycznia 1934 r., a w tej liczbie Kodeks zobowiązań 1933 r. (1934, współautor: Zygmunt Rymowicz)
- Kodeks Postępowania Cywilnego. Tekst Kodeksu i Przepisów Wprowadzających Z Orzecznictwem Sądu Najwyższego Oraz Przepisy Uzupełniające i Związkowe (1947, współautor: Jan Jakub Litauer)
- Tezy z zakresu prawa małżeńskiego: zawarte w orzeczeniach Sądu Najwyższego wydanych do dnia 1 lipca 1948 roku (1948)
- Orzecznictwo powojenne Sądu Najwyższego w sprawach cywilnych 30.VI. 1945 r. – 30. VI. 1947 r. (1948)
- Prawo cywilne z orzecznictwem, literaturą i przepisami związkowymi (1958, współautor: Stefan Breyer)
- Orzecznictwo Sądu Najwyższego w składach powiększonych. Zbiór Wytycznych i Uchwał Zgromadzenia Ogólnego Całej Izby i Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego W Sprawach Cywilnych Za Lata 1945–1959 (1961, współautor: Kazimierz Piasecki)
- Kodeks zobowiązań wraz z przepisami wprowadzającymi (1946), Orzecznictwo powojenne Sądu Najwyższego w sprawach cywilnych (1948); współautor Prawa cywilnego ziem wschodnich (t. 1–2 1932–34) i Orzecznictwa Sądu Najwyższego w składach powiększonych (1961).
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (dwukrotnie: 11 listopada 1937[5], 14 lipca 1954[6])
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (28 kwietnia 1955)[7]
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę (6 maja 1938)[8]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ http://cejsh.icm.edu.pl/cejsh/element/bwmeta1.element.ojs-issn-1732-9132-year-2018-volume-17-issue-1-article-61.
- ↑ Ludwik Święcicki h. Jastrzębiec. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-03-30].
- ↑ Orzeczenie Trybunału Kompetencyjnego z dnia 26 października 1937 r.. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Skarbu”, s. 17, nr 4 z 10 lutego 1938. Ministerstwo Skarbu.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: ZOFIA ŚWIĘCICKA, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-22].
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410 „za zasługi na polu pracy w sądownictwie”.
- ↑ M.P. z 1954 r. nr 103, poz. 1340 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za zasługi w pracy zawodowej”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 106, poz. 1419 – Uchwała Rady Państwa z dnia 28 kwietnia 1955 r. nr 0/661 – na wniosek Prezesa Sądu Najwyższego.
- ↑ Archiwum Akt Nowych, teczka 285/13/213, nadanie medalu przez Prezesa SN.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Święcicki Witold, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2015-03-30].
- Witold Maurycy Święcicki h. Jastrzębiec. sejm-wielki.pl. [dostęp 2015-03-30].
- Witold Święcicki – publikacje w bazie Google Books. google.pl. [dostęp 2015-03-30].
- Wspomnienie o Witoldzie Święcickim. Czasy do 1944 roku. Joanna Ewa Utkin, Miscellanea Historico-Iuridica, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, 2017 r., tom 16, zeszyt 2, str. 209-225 [1]
- Wspomnienie o Witoldzie Święcickim. Lata 1945–1965. Joanna Ewa Utkin, Miscellanea Historico-Iuridica, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku 2018 r. tom 17 zeszyt 1 str. 377-398 [2]
- Pierwsza Kasa Pożyczkowa Przemysłowców w Królestwie Polskim i kariera Ludwika Święcickiego. Joanna E. Utkin Studia Prano-Ekonomiczne, Łódź 2020 [3]
- Waldemar Grabowski, Polska tajna administracja cywilna 1940 – 1945, Warszawa 2003.
- Edward Muszalski, Litauer Jan Jakub, PSB tom t. 17, Wrocław 1972. [Edward Czesław Muszalski]
- Członkowie Trybunału Kompetencyjnego
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Odznaczeni Brązowym Medalem za Długoletnią Służbę (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Polska Ludowa)
- Odznaczeni Medalem 10-lecia Polski Ludowej
- Pochowani na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie
- Polscy cywiliści
- Sędziowie Sądu Najwyższego (Polska Ludowa)
- Sędziowie Sądu Najwyższego II Rzeczypospolitej
- Święciccy herbu Jastrzębiec
- Urodzeni w 1889
- Zmarli w 1965