Witold Gruca
 Z Marią Krzyszkowską w balecie Luigi Nono „Czerwony płaszcz” (1962) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Narodowość | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Witold Gruca (ur. 15 sierpnia 1927 w Krakowie, zm. 11 lipca 2009 w Konstancinie-Jeziornie[1]) – polski tancerz i choreograf.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Uczył się tańca w latach 1941–1948 w Krakowie. Był tancerzem i aktorem w sezonie 1946–1947 w Teatrze Ziemi Opolskiej w Opolu, w roku 1948 tancerzem Opery Wrocławskiej, w latach 1949–1952 Opery Poznańskiej, w latach 1952–1956 Opery Warszawskiej. Występował w latach 1956–1961 w duecie z Barbarą Bittnerówną. W roku 1961 powrócił do Opery Warszawskiej. W latach 1967–1968 pełnił funkcję kierownika baletu Teatru Wielkiego w Warszawie.
Oprócz występów na scenie baletowej zajmował się choreografią. Opracował układy taneczne wielu przedstawień dramatycznych, operowych i estradowych, programów telewizyjnych i filmów.
Laureat I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Tańca w Vercelli we Włoszech oraz nagrody Ministra Kultury i Sztuki I stopnia. Został również odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1983) oraz Medalem 40-lecia Polski Ludowej (1984)[2].
Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]
Wzmianka o Witoldzie Grucy pojawia się w piosence „Inżynierowie z Petrobudowy” autorstwa Stanisława Staszewskiego, wykonywanej m.in. przez Jacka Kaczmarskiego i zespół KULT. Wers brzmi:
Miejsce spoczynku[edytuj | edytuj kod]
Artysta został pochowany w kwaterze aktorów na cmentarzu w Skolimowie.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Witold Gruca nie żyje, Onet.pl, 14 lipca 2009 [dostęp 2009-07-14] [zarchiwizowane z adresu 2009-07-18] (pol.).
- ↑ Uznanie dla twórców kultury /w/ Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, str. 1-2
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Statuetka Terpsychory 2000, moderndance.pl [zarchiwizowane z adresu 2009-03-26].
- Ireneusz St. Bruski, Marian Witold Gruca (1927–2009), Wyborcza.pl, 31 lipca 2009 [zarchiwizowane z adresu 2009-08-01].
- Jan Stanisław Witkiewicz: Grand jeté, czyli wielki skok. Rozmowa z Witoldem Grucą. Warszawa: „Iskry”, 2004. ISBN 83-207-1745-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Witold Gruca na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”
- Witold Gruca na zdjęciach w bibliotece Polona