Witold Iwaszkiewicz
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 grudnia 1903 |
| Data śmierci |
23 lutego 1982 |
| Profesor nauk technicznych | |
| Specjalność: miernictwo elektryczne | |
| Alma Mater | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | |
| Dziekan | |
| Wydział | |
| Okres spraw. |
1948–1952 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Prorektor ds. nauczania | |
| Uczelnia | |
| Okres spraw. |
1952/53 |
| Odznaczenia | |
  
| |
Witold Iwaszkiewicz (ur. 13 grudnia 1903 w Mikołajówce, zm. 23 lutego 1982) – polski elektryk, naukowiec, wykładowca Politechniki Łódzkiej, profesor nauk technicznych, członek Stowarzyszenia Elektryków Polskich.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 13 grudnia 1903 roku w Mikołajówce, pow. taraszczańskim, woj. kijowskim. Uczęszczał do polskiego gimnazjum w Kijowie, a od 1920 roku, po przeprowadzeniu się z rodziną do Warszawy, do Gimnazjum Humanistycznego im. A. Mickiewicza. Maturę uzyskał w 1922 roku. Rozpoczął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej, które ukończył w 1933 roku.
W latach 1927–1930 pracował jako zastępca asystenta, a od września 1933 roku (aż do wybuchu wojny) na stanowisku starszego asystenta w Zakładzie Miernictwa Elektrycznego i Wysokich Napięć Politechniki Warszawskiej. W latach 1927–1939 był kierownikiem naukowym i technicznym kursu przygotowawczego z zakresu matematyki liczącego ok. 1000 słuchaczy.
W okresie okupacji wciąż pracował w Zakładzie Miernictwa Elektrycznego, prowadził liczne wykłady z miernictwa elektrycznego (od kwietnia 1942 do sierpnia 1944) oraz prace badawcze w pracowni liczników elektrycznych. W 1943 roku opracował skrypty z miernictwa elektrycznego, których część I została wydana w 1944 roku – następne części uległy zniszczeniu w powstaniu warszawskim.
W kwietniu 1945 roku przybył do Łodzi w związku ze staraniami Zarządu Miejskiego o utworzenie wyższych uczelni w tym mieście. W 1945 roku Iwaszkiewicz włączył się w prace organizacyjne Politechniki Łódzkiej. Był pierwszym pracownikiem naukowym, który od początku współpracował na terenie Łodzi z prof. Bohdanem Stefanowskim (organizatorem i pierwszym rektorem Politechniki Łódzkiej). Iwaszkiewicz był współorganizatorem Wydziału Elektrycznego oraz organizatorem i kierownikiem Katedry Miernictwa Elektrycznego (od 1969 roku Katedra weszła w skład Instytutu Podstaw Elektrotechniki jako zespół naukowo-dydaktyczny metrologii elektrycznej i elektronicznej). Rozpoczął pracę na Politechnice na stanowisku zastępcy profesora, a w lipcu 1946 otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego. W latach 1948–1952 był dziekanem Wydziału Elektrycznego, zaś w roku akademickim 1952/53 – prorektorem do spraw nauczania. Przez kilkanaście lat przewodniczył Komisji Dydaktyczno-Programowej Wydziału Elektrycznego. Był promotorem 4 prac doktorskich oraz recenzentem kilkunastu. Sprawował opiekę naukową i recenzował trzy rozprawy habilitacyjne. Odszedł na emeryturę w 1974 roku, ale dalej prowadził seminaria dyplomowe i brał aktywny udział w różnych komisjach dziekańskich i rektorskich.
Poza działalnością na Uczelni Iwaszkiewicz aktywnie uczestniczył w pracach Stowarzyszenia Elektryków Polskich, od 1948 roku był członkiem Komitetu Redakcyjnego SEP. Opracowywał i opiniował normy i przepisy z dziedziny miernictwa elektrycznego i magnetycznego. Przewodniczył zespołowi do spraw terminologii, symboli i oznaczeń, który w 1974 roku opracował materiał normalizacyjny „Oznaczenia stosowane w elektryce”[1]. Był autorem wielu skryptów z miernictwa elektrycznego (m.in. „Ćwiczenia laboratoryjne” (1946)[2], „Laboratorium Podstaw Elektrotechniki” (1948), „Laboratorium Miernictwa Elektrycznego” (1949, 1955 i nast.)[3] oraz współautorem wydawanego przez SEP „Kalendarzyka Elektrotechnicznego”, a następnie „Poradnika Inżyniera Elektryka”.
Zmarł 23 lutego 1982 roku, pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 315-3-1)[4].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (30 września 1952)[5]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (15 stycznia 1955)[6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Oznaczenia stosowane w elektryce. Politechnika Łódzka. Instytut Podstaw Elektrotechniki, 1974. [dostęp 2015-06-30]. (pol.).
- ↑ Witold Iwaszkiewicz: Ćwiczenia laboratoryjne w Zakładzie Miernictwa Elektrycznego Politechniki Łódzkiej. Komisja Wydawnicza Bratniej Pomocy Studentów Politechniki łódzkiej, 1946. [dostęp 2015-06-30]. (pol.).
- ↑ Witold Iwaszkiewicz: Laboratorium miernictwa elektrycznego. Cz. 1. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1955. [dostęp 2015-06-30]. (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WANDA IWASZKIEWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-06].
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 86, poz. 1353 „za zasługi położone w pracy naukowej i dydaktyczno-wychowawczej”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 – Uchwała Rady Państwa z dnia 15 stycznia 1955 r. Nr 0/176 – na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ewa Chojnacka, Zbigniew Piotrowski, Ryszard Przybylski (red.): Profesorowie Politechniki Łódzkiej 1945–2005. Łódź: Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 2006, s. 80–81.
- Zenon Plichczewski, Zygmunt Kuśmierek. Wspomnienie o Profesorze Witoldzie Iwaszkiewiczu (1903–1982). „Zeszyty Historyczne Politechniki Łódzkiej”. Zeszyt 5, s. 29–33, 2007. Łódź: Politechnika Łódzka. ISSN 1731-6553.