Wiwera indyjska
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
|
||
| Viverra zibetha[1] | ||
| (Linnaeus, 1758) | ||
 |
||
| Systematyka | ||
| Domena | eukarionty | |
| Królestwo | zwierzęta | |
| Typ | strunowce | |
| Podtyp | kręgowce | |
| Gromada | ssaki | |
| Podgromada | żyworodne | |
| Infragromada | łożyskowce | |
| Rząd | drapieżne | |
| Podrząd | kotokształtne | |
| Rodzina | wiwerowate | |
| Podrodzina | wiwery | |
| Rodzaj | wiwera | |
| Gatunek | wiwera indyjska | |
| Synonimy | ||
|
||
| Podgatunki | ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | ||
 |
||
| Zasięg występowania | ||
 |
||
Wiwera indyjska[4], cyweta indyjska, cybeta (Viverra zibetha) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny wiwerowatych występujący w Indiach, wschodnich Chinach i na Półwyspie Indochińskim.
Bywa hodowana dla cybetu – substancji zapachowej wykorzystywanej w przemyśle perfumeryjnym.
Wygląd[edytuj]
Umaszczenie żółtawobrunatne z rudymi plamami, z ciemną pręgą wzdłuż grzbietu, na ogonie i szyi biało-czarne pasy. Sierść długa. Na części ogonowej ciemne pierścienie.
- Średnie wymiary
- Długość ciała – 80 cm.
- Długość ogona – 45 cm.
Tryb życia[edytuj]
Zamieszkuje lasy i zarośla. Zwierzę wszystkożerne, polowanie w nocy, żywi się ptakami, ssakami, rybami, wężami, krabami, jajami, a także owocami i korzonkami.
Przypisy
- ↑ Viverra zibetha, w: Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Duckworth, J.W., Wozencraft, C., Wang Yin-xiang, Kanchanasaka, B. & Long, B. 2008. Viverra zibetha. W: IUCN 2015. Czerwona księga gatunków zagrożonych (IUCN Red List of Threatened Species) Wersja 2015.1. <www.iucnredlist.org>. (ang.) [dostęp 2015-07-03]
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Viverra zibetha. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 14 października 2009]
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 142. ISBN 978-83-88147-15-9.
