Wiązanie phi

Schemat powstawania wiążącego orbitalu φ

Trójwymiarowy model orbitalu φ w cząsteczce U₂

Wiązanie φ – wiązanie chemiczne powstałe w wyniku nakładania bocznego orbitali atomowych f. Kształt tego wiązania wyznacza orbital molekularny φ, o takiej samej symetrii jak orbital atomowy f. Od roku 2005 znany jest jeden przykład przypuszczalnej cząsteczki zawierającej wiązanie φ – jest to wiązanie U−U w cząsteczce U₂^[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

orbital molekularny

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Laura Gagliardi, Roos, Björn O.. Quantum chemical calculations show that the uranium molecule U2 has a quintuple bond. „Nature”. 433, s. 848–851, 2005. DOI: 10.1038/nature03249. Bibcode: 2005Natur.433..848G.

[1] Laura Gagliardi, Roos, Björn O.. Quantum chemical calculations show that the uranium molecule U2 has a quintuple bond. „Nature”. 433, s. 848–851, 2005. DOI: 10.1038/nature03249. Bibcode: 2005Natur.433..848G.

[1]

Wiązania kowalencyjne (wewnątrzcząsteczkowe)	sigma pi delta phi podwójne potrójne wielokrotne sprzężone wielokrotne hiperkoniugacja koordynacyjne sandwiczowe zdelokalizowane zwrotne
Wiązania niekowalencyjne silne	jonowe metaliczne wodorowe
Wiązania niekowalencyjne słabe (międzycząsteczkowe)	interkalacja diwodorowe halogenowe siły Londona siły van der Waalsa solwatacja
Orbitale molekularne	wiążący niewiążący antywiążący