Wladislaus Onufrowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
List Forela rekomendujący dysertację doktorską Onufrowicza (1886)

Wladislaus Napoleon Sigismund Onufrowicz (ur. 1854 w Jenisejsku, zm. 30 marca 1899 w Vernex-Montreux) – rosyjsko-szwajcarski lekarz polskiego pochodzenia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w 1854 roku w Jenisejsku jako syn hrabiego doktora Adama Onufrowicza (1813–1879). Miał liczne rodzeństwo, w tym braci Bronislawa (1863–1928) i Stanislausa (1861–1890) oraz siostrę Marie (1865–1918). W 1880 roku otrzymał obywatelstwo gminy Enge. Studia ukończył w 1887, potem przez dwa lata pracował jako lekarz asystent w zakładzie dla chorych psychicznie i alkoholików w Rheinau prowadzonym przez Johannesa Moora. W październiku 1879 rozpoczął praktykę lekarską w Enge pod Zurychem[1].

18 stycznia 1891 roku w Solurze poślubił Johannę (Jenny) Josefę Antonię Roth von Bellach (1863–1930)[2], córkę profesora Petera Johannesa Rotha-Thomanna[3]. Jenny Onufrowicz-Roth była malarką i dawała lekcje malarstwa w Zurychu. 20 października 1891 urodziła im się córka Marie Antoinette.

Wladislaus uczestniczył w corocznych spotkaniach Polonii w Rapperswilu. Brał udział w obchodach rocznicy powstania styczniowego w Zurychu w 1887 roku[4]. Działał w zuryskiej organizacji Sokół. Służył jako lekarz wojskowy w stopniu kapitana (nominację otrzymał 28 stycznia 1887)[5], należał do Militärsanitätsverein Zürich[6]. Znał Agatona Gillera i jego rodzinę, leczył Jadwigę Giller[7].

Zmarł nagle w maju 1899 w Montreux, gdzie leczył się z astmy. Wspomnienie pośmiertne ukazało się w czasopiśmie „Correspondenz-Blatt für Schweizer Aerzte”[1], wzmianka o śmierci pojawiła się też w „Nowinach Lekarskich”[8]. Pogrzeb odbył się w Solurze.

Ilustracja z dysertacji doktorskiej Onufrowicza

Stopień doktora medycyny uzyskał na podstawie dysertacji Das balkenlose Mikrocephalengehirn Hofmann; ein Beitrag zur patholog. und normalen Anatomie des menschl. Grosshirnes. W pracy tej, wspólnie z Forelem, w oparciu o preparat sekcyjny mózgowia z agenezją ciała modzelowatego, przedstawił opis kontrowersyjnego do dziś[9] pęczka potyliczno-czołowego. Struktura ta w świetle najnowszych badań traktowana jest jako pęczek włókien kojarzeniowych[10][11][12].

Niekiedy błędnie przypisuje mu się[13] pierwszy opis jądra Onufrowicza (jądra Onufa, ang. Onuf nucleus). Odkrycia tego dokonał jego brat Bronislaw.

Lista prac[edytuj | edytuj kod]

  • Das balkenlose Mikrocephalengehirn Hofmann. Ein Beitrag zur pathologischen und normalen Anatomie des menschlichen Grehirnes[14]. (1887)
  • Ueber Samariterwesen & Krankenpflege: Oeffentlicher Vortrag gehalten...in Enge-Zürich zur Eröffnung eines Samariter- und Krankenpflegekurses. 18. November 1893. E. Leemann, 1894

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b R. † Dr. Wladislaus Onufrowicz. „Correspondenz-Blatt für Schweizer Aerzte”. 30, s. 314, 1900. 
  2. ↑ Roth, Jenny [Gysi-Roth, Johanna Josefa Antonia; Roth, Johanna Josefa Antonia]. SIKART Lexikon und Datenbank. [dostęp 2009-06-21]. (niem.).
  3. ↑ Onufrowicz Wladislaus (Napoleon Sigismund). Matrikeledition der Universität Zürich. [dostęp 2009-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-19)]. (niem.).
  4. ↑ Obchód Rocznicy 22go Stycznia w Zurichu. Warta 13, 658, s. 5974-5975 (20 lutego 1887)
  5. ↑ Circulaires et pièces oficielles. Revue Militaire Suisse no 2 (1887) s. 86
  6. ↑ http://www.msv.ch/msvz/images/protokollbuch_msvz_2.pdf
  7. ↑ Nieznana korespondencja rodziny Gillerów. Kalisz: Kaliskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 2001. ISBN 83-85638-32-6.
  8. ↑ Kronika żałobna. Nowiny lekarskie 12 (1900) s. 418
  9. ↑ Makris N, Papadimitriou GM, Sorg S, Kennedy DN, Caviness VS, Pandya DN. The occipitofrontal fascicle in humans: a quantitative, in vivo, DT-MRI study. „Neuroimage”. 37. 4, s. 1100-11, 2007. DOI: 10.1016/j.neuroimage.2007.05.042. PMID: 17681797. 
  10. ↑ Emil Villiger: Brain And Spinal Cord; A Manual For The Study Of The Morphology And The Fibre-Tracts Of The Central Nervous System. Chapman Press, 2007 ISBN 1-4067-2585-4 s. 135
  11. ↑ Schmahmann JD, Pandya DN. Cerebral white matter--historical evolution of facts and notions concerning the organization of the fiber pathways of the brain. „J Hist Neurosci”. 16. 3, s. 237-67, 2007. DOI: 10.1080/09647040500495896. PMID: 17620190. 
  12. ↑ Schmahmann JD, Pandya DN. The complex history of the fronto-occipital fasciculus. „J Hist Neurosci”. 4 (16), s. 362-77, 2007. DOI: 10.1080/09647040600620468. PMID: 17966054. 
  13. ↑ Susan L. Bartolucci, Thomas Lathrop Stedman, Pat Forbis: Stedman's medical eponyms. Baltimore, Md.: Lippincott Williams & Wilkins, 2005, s. 531. ISBN 978-0-7817-5443-9.
  14. ↑ W. Onufrowicz, Das balkenlose Mikrocephalengehirn Hofmann, „Archiv für Psychiatrie und Nervenkrankheiten”, 18 (2), 1887, s. 305–328, DOI: 10.1007/BF02054370, ISSN 0003-9373 (niem.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wladislaus_Onufrowicz&oldid=73140142”