Wołk-Łaniewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wołk-Łaniewski lub Wołłk-Łaniewski – polski ród szlachecki herbu Wieże, mający swe korzenie na smoleńszczyźnie.

Wywodzi się od rotmistrza do zadań specjalnych Wołłk Maxima w służbie króla Władysława IV Wazy. Dowodził pułkiem Kozaków dońskich. Za udział w oblężeniu Smoleńska w 1610 roku otrzymał ziemie w dawnym województwie smoleńskim. Włas Łaniewski Wołłk-Maxim był dziedzicem Łaniewicz (obecnie Łanowicze) w byłym województwie grodzieńskim. Z czasem nazwisko zostało zmienione na Wołłk-Łaniewski, ponieważ w tamtych czasach nazwiska powstawały od nazw miejscowości, w tym przypadku: Łaniewicze, Łaniewszczyzna, Łaniewo. W XVII-XVIII wieku miejscowości te były w rękach Wołk-Łaniewskich. Wielu Wołk-Łaniewskich było oficerami czy starostami grodowymi. Wśród noszących to nazwisko są podkomorzy, podczaszy, wojski, oboźny, horodniczy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Poz. 1 i 2 posiada Biblioteka Wawelska w Krakowie, najprawdopodobniej Biblioteka Uniwersytecka w Toruniu, w Warszawie lub Ossolineum.

Poz. 3 i 4 mogą się znajdować w Bibliotekach Akademickich.