Wołodymyr Szepel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wołodymyr Szepel
Валентин Максимович Трутенко
Ilustracja
generał-chorąży generał-chorąży
Data i miejsce urodzenia

1888
Odessa

Data i miejsce śmierci

1947
Poznań

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Ukraińska Armia Halicka
Armia Czynna Ukraińskiej Republiki Ludowej

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
wojna sowiecko-ukraińska

Odznaczenia
Krzyż Symona Petlury

Wołodymyr Szepel (ur. 1888 w Odessie, zm. 1947 w Poznaniu) – generał-chorąży Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej, podpułkownik Ukraińskiej Armii Halickiej.

Był dowódcą grupy bojowej UHA „Krukienyczi”, która został zmuszona do przekroczenia granicy czechosłowackiej i tam internowana. Uciekł z obozu, został dowódcą pułku szkolnego Armii URL w Kamieńcu Podolskim. W czasie wojny polsko-bolszewickiej był dowódcą 4 brygady (Szarej) w 2 Wołyńskiej Dywizji Strzelców Armii Ukraińskiej Republiki Ludowej. Jego jednostka odznaczyła się w obronie Szepietówki i Czortkowa, awansowany do rangi generała-chorążego. Od listopada 1920 internowany w obozie internowanych żołnierzy armii URL w Kaliszu.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]