Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita
| |
| Sformowanie | 1926 | |
| Rozformowanie | 1939 | |
| Nazwa wyróżniająca | Wołyńska | |
| Patron | Marcin Kazimierz Kątski | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | mjr Augustyn Gezele | |
| Ostatni | płk Lucjan Jasiński | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | garnizon Włodzimierz Wołyński | |
| Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
| Rodzaj wojsk | artyleria | |
.jpg)
Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego – szkoła podchorążych rezerwy artylerii Wojska Polskiego II RP.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Szkoła stacjonowała w garnizonie Włodzimierz Wołyński, w „Koszarach imienia Marszałka Józefa Piłsudskiego”[1], na terenie Okręgu Korpusu Nr II.
Patronem uczelni był generał artylerii koronnej Marcin Kazimierz Kątski, a zajmowanych przez nią koszar – Józef Piłsudski.
16 maja 1928 rozpoczął się pierwszy, sześciotygodniowy kurs dla oficerów rezerwy. Na przeszkolenie przybyło 222 podporuczników rezerwy[2].
Z końcem lipca 1928 utworzono dowództwo III dywizjonu szkolnego oraz 8. i 9. baterię. Dotychczasowa 7 bateria została przemianowana na 2. i włączona do I dywizjonu, natomiast 2. bateria została włączona do III dywizjonu i przemianowana na 7. Pierwszą grupę ćwiczebną przemianowano na drugi oddział ćwiczebny, a drugą grupę ćwiczebną na trzeci oddział ćwiczebny. Dywizjon I nie posiadał oddziału ćwiczebnego z powodu braku oficera i podoficera oraz odpowiednich pomieszczeń[2]. Ponadto drużyna komendanta szkoły została przeformowana w baterię administracyjną[3].
1 października 1932 komendant szkoły wydał rozkaz o sformowaniu odrębnego plutonu weterynaryjnego o oddzielnym programie nauczania.
18 września 1935 na podstawie zarządzenia szefa Departamentu Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych, w miejsce plutonu weterynaryjnego powołano Oddział Szkolny Służby Weterynaryjnej.
Kadra szkoły[edytuj | edytuj kod]
- Komendanci szkoły
- mjr Augustyn Gezele (cz.p.o. 1 X - 27 XI 1926)
- ppłk Wincenty Cybulski (27 XI 1926[4] - XII 1928)
- mjr Zygmunt Karasiński (wz. 22 XII 1928 - 28 V 1929)
- ppłk dr Ludwik Ząbkowski (28 V 1929 - 28 IV 1934)
- płk Jan Filipowicz (28 IV 1934 - XII 1938)
- płk Lucjan Jasiński (30 I - 20 IX 1939, †1940 Katyń)
- Dyrektorzy nauk
- mjr Wincenty Zdanowicz (27 XI 1926[5] - XI 1927)
- mjr Florian Grabczyński (XI 1927 - I 1930)
- mjr Zygmunt Karasiński (27 I 1930 - 24 II 1931)
- mjr Karol Galster (24 II 1931 - 10 VII 1936)
- ppłk Jan Adam Alojzy Meissner (VII 1936 - 3 III 1939, †1940 Charków)
- ppłk Józef Pyrek (od 4 III 1939)
- Adiutanci
- por. Szczepan Malinowski (1926)
- por. Jan Szwed (1926)
- por. Franciszek Ciniewicz (do XI 1926)
- kpt. Włodzimierz Dettloff (27 XI 1926 - 22 I 1927)
- por. Władysław Kański (22 I 1927 - 29 IV 1929)
- kpt. Tadeusz Banach (29 IV 1929 - 1930)
- kpt. Władysław Orzelski (1930 - 1933)
- por. Karol Kunkiel (1933 - 26 VIII 1935)
- kpt. Tadeusz Tazber (26 VIII 1935 - VII 1936)
- kpt. Stanisław Kobylarz (VII 1936 - 1938)
- kpt. Ludwik Nowak (1938 - 1939)
- Dowódcy dywizjonów szkolnych
- mjr Augustyn Gezele (17 XI 1926[6] - 1927)
- mjr Florian Grabczyński (17 XI 1926[6])
- mjr Karol Galster (od 1927)
- mjr Zygmunt Karasiński (28 X 1927 - 1930)
- mjr Edmund Bartkowski – III dyon (od VII 1928)
- mjr Karol Galster (1930 - II 1931)
- mjr Antoni Kocimski (II - VIII 1931)
- mjr Edmund Dmowski (21 VIII 1931 - 5 IX 1932)
- mjr Jan Pałubicki (5 IX 1932 - IV 1934)
- mjr Mieczysław Kułakowski (od IV 1934)
- mjr Albin Walenty Rak (VIII 1935 – 1936)
- mjr Józef Pyrek (31 VIII 1937 - 2 III 1939)
- mjr Marian Schneikart (11 V 1928 - 20 IX 1939, †1940 Katyń)
- Instruktorzy
- kpt. art. Wincenty Pałczyński
- kpt. art. Jan Anasiewicz
Posługę duszpasterską sprawowali kolejni proboszczowie parafii wojskowej we Włodzimierzu Wołyńskim: ks. Jan Michułka (do 5 I 1935) i ks. Marian Sawicki (od 5 I 1935).
Podchorążowie artylerii[edytuj | edytuj kod]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 22 z 4 sierpnia 1927 roku, poz. 260.
- ↑ a b Rocznik Pamiątkowy 1930 ↓, s. 28.
- ↑ Rocznik Pamiątkowy 1930 ↓, s. 28, 249.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 13 października 1926 roku, s. 349.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 3 listopada 1926 roku, s. 391.
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 17 listopada 1926 roku, s. 404.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Zbigniew Gnat-Witeska, Podchorążowie artylerii konnej i weterynarii z Włodzimierza Wołyńskiego, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1996, ISBN 83-87103-16-0
- Rocznik Pamiątkowy Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerji we Włodzimierzu Rok 1929–1930. Karol Halski (red.) Tadeusz Kubalski (red.) Jerzy Michałowski (red.) Tadeusz Sztumberk-Rychter (red.) Edward Szwed (red.). Warszawa: Zakłady Graficzne „Nasza Drukarnia”, 1930.