Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ten artykuł dotyczy Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii. Zobacz też: Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii - stronę ujednoznaczniającą.
Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii
Historia
Państwo  II Rzeczpospolita
Sformowanie 1926
Rozformowanie 1939
Nazwa wyróżniająca Wołyńska
Patron Marcin Kątski
Dowódcy
Pierwszy mjr Augustyn Gezele
Ostatni płk Lucjan Jasiński
Organizacja
Dyslokacja garnizon Włodzimierz Wołyński
Rodzaj sił zbrojnych wojsko
Rodzaj wojsk artyleria
Patron Szkoły Marcin Kątski
Oficerowie SPRA przed 1934
bomb. pchor. rez. Zdzisław Antoni Jeziorański

Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego – szkoła podchorążych rezerwy artylerii Wojska Polskiego II RP.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Szkoła stacjonowała w garnizonie Włodzimierz Wołyński, w „Koszarach imienia Marszałka Józefa Piłsudskiego”[1], na terenie Okręgu Korpusu Nr II.

Patronem uczelni był generał artylerii koronnej Marcin Kazimierz Kątski, a zajmowanych przez nią koszar – Józef Piłsudski.

16 maja 1928 rozpoczął się pierwszy, sześciotygodniowy kurs dla oficerów rezerwy. Na przeszkolenie przybyło 222 podporuczników rezerwy[2].

Z końcem lipca 1928 utworzono dowództwo III dywizjonu szkolnego oraz 8. i 9. baterię. Dotychczasowa 7 bateria została przemianowana na 2. i włączona do I dywizjonu, natomiast 2. bateria została włączona do III dywizjonu i przemianowana na 7. Pierwszą grupę ćwiczebną przemianowano na drugi oddział ćwiczebny, a drugą grupę ćwiczebną na trzeci oddział ćwiczebny. Dywizjon I nie posiadał oddziału ćwiczebnego z powodu braku oficera i podoficera oraz odpowiednich pomieszczeń[2]. Ponadto drużyna komendanta szkoły została przeformowana w baterię administracyjną[3].

1 października 1932 komendant szkoły wydał rozkaz o sformowaniu odrębnego plutonu weterynaryjnego o oddzielnym programie nauczania.

18 września 1935 na podstawie zarządzenia szefa Departamentu Artylerii Ministerstwa Spraw Wojskowych, w miejsce plutonu weterynaryjnego powołano Oddział Szkolny Służby Weterynaryjnej.

Kadra szkoły[edytuj | edytuj kod]

Komendanci szkoły
  • mjr Augustyn Gezele (cz.p.o. 1 X - 27 XI 1926)
  • ppłk Wincenty Cybulski (27 XI 1926[4] - XII 1928)
  • mjr Zygmunt Karasiński (wz. 22 XII 1928 - 28 V 1929)
  • ppłk dr Ludwik Ząbkowski (28 V 1929 - 28 IV 1934)
  • płk Jan Filipowicz (28 IV 1934 - XII 1938)
  • płk Lucjan Jasiński (30 I - 20 IX 1939, †1940 Katyń)
Dyrektorzy nauk
  • mjr Wincenty Zdanowicz (27 XI 1926[5] - XI 1927)
  • mjr Florian Grabczyński (XI 1927 - I 1930)
  • mjr Zygmunt Karasiński (27 I 1930 - 24 II 1931)
  • mjr Karol Galster (24 II 1931 - 10 VII 1936)
  • ppłk Jan Adam Alojzy Meissner (VII 1936 - 3 III 1939, †1940 Charków)
  • ppłk Józef Pyrek (od 4 III 1939)
Adiutanci
  • por. Szczepan Malinowski (1926)
  • por. Jan Szwed (1926)
  • por. Franciszek Ciniewicz (do XI 1926)
  • kpt. Włodzimierz Dettloff (27 XI 1926 - 22 I 1927)
  • por. Władysław Kański (22 I 1927 - 29 IV 1929)
  • kpt. Tadeusz Banach (29 IV 1929 - 1930)
  • kpt. Władysław Orzelski (1930 - 1933)
  • por. Karol Kunkiel (1933 - 26 VIII 1935)
  • kpt. Tadeusz Tazber (26 VIII 1935 - VII 1936)
  • kpt. Stanisław Kobylarz (VII 1936 - 1938)
  • kpt. Ludwik Nowak (1938 - 1939)
Dowódcy dywizjonów szkolnych
  • mjr Augustyn Gezele (17 XI 1926[6] - 1927)
  • mjr Florian Grabczyński (17 XI 1926[6])
  • mjr Karol Galster (od 1927)
  • mjr Zygmunt Karasiński (28 X 1927 - 1930)
  • mjr Edmund Bartkowski – III dyon (od VII 1928)
  • mjr Karol Galster (1930 - II 1931)
  • mjr Antoni Kocimski (II - VIII 1931)
  • mjr Edmund Dmowski (21 VIII 1931 - 5 IX 1932)
  • mjr Jan Pałubicki (5 IX 1932 - IV 1934)
  • mjr Mieczysław Kułakowski (od IV 1934)
  • mjr Albin Walenty Rak (VIII 1935 – 1936)
  • mjr Józef Pyrek (31 VIII 1937 - 2 III 1939)
  • mjr Marian Schneikart (11 V 1928 - 20 IX 1939, †1940 Katyń)
Instruktorzy

Posługę duszpasterską sprawowali kolejni proboszczowie parafii wojskowej we Włodzimierzu Wołyńskim: ks. Jan Michułka (do 5 I 1935) i ks. Marian Sawicki (od 5 I 1935).

Podchorążowie artylerii[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Kursy Wołyńskiej Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 22 z 4 sierpnia 1927 roku, poz. 260.
  2. ↑ a b Rocznik Pamiątkowy 1930 ↓, s. 28.
  3. ↑ Rocznik Pamiątkowy 1930 ↓, s. 28, 249.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 13 października 1926 roku, s. 349.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 48 z 3 listopada 1926 roku, s. 391.
  6. ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 49 z 17 listopada 1926 roku, s. 404.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wołyńska_Szkoła_Podchorążych_Rezerwy_Artylerii&oldid=61233338”