Wodospad Kamieńczyka
| |
| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Typ |
kaskadowy |
| Wysokość |
27 m |
| Liczba strug |
3 |
| Rzeka zasilająca |
Kamieńczyk |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°48′50,24″N 15°29′48,09″E/50,813956 15,496692
| |
Wodospad Kamieńczyka (846 m n.p.m.) – najwyższy wodospad w polskich Sudetach[1], położony na trasie ze Szklarskiej Poręby na grzbiet główny Karkonoszy. Wodospad miał status pomnika przyrody[2], obecnie jest to obszar ochrony ścisłej, wchodzący w skład Karkonoskiego Parku Narodowego[1].
Wodospad[edytuj | edytuj kod]
Woda potoku Kamieńczyk spada trzema kaskadami z wysokości 27 m i wpada do Wąwozu Kamieńczyka. Kaskada środkowa początkowo tworzy jeden strumień, który półtora metra niżej rozdziela się na półkach skalnych[2]. Szerokość strumienia przy wodospadzie wynosi około 15 m, a niżej zmniejsza się nawet do 3 metrów. Ściany mają wysokość do 30–35 metrów[3][2]. U stóp wodospadu znajduje się pięciometrowy kocioł eworsyjny, wypełniony blokami skalnymi[2]. Poniżej wodospadu znajduje się kanion długości 100 m[4].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Za środkową kaskadą znajduje się grota, nazywana Złotą Jamą, sztucznie wykuta przez walończyków, którzy przed wiekami znajdowali tu ametysty i pegmatyt[1]. W XIX w. na fali zainteresowania turystyką górską wodospad stał się atrakcję turystyczną. W roku 1890 Towarzystwo Karkonoskie udostępniło go do zwiedzania. Z powodu nieszczęśliwych wypadków ściany gardzieli przykryto siatką, która miała zapobiec spadaniu obrywających się odłamków skalnych[2]. Wodospad był jedną ze scenerii filmu Opowieści z Narnii: Książę Kaspian[4].
Legenda[edytuj | edytuj kod]
Z wodospadem związana jest legenda, jakoby w skład wody wchodzą łzy siedmiu rusałek opłakujących jedną z nich, Łabudkę[4], która poszukując swego ukochanego Kamieńczyka Bronisza zginęła w przepaści. Rusałka była wielokrotnie ostrzegana przez siostry, by trzymała się z daleka od śmiertelnika; ta jednak powierzyła mu swoje klejnoty, które ukochany miał sprzedać, a zdobyte w ten sposób pieniądze miały być przeznaczone na leczenie chorej matki ukochanego. Gdy oblubieniec nie wracał, rusałka wyruszyła spod Łabskiego Szczytu, po drodze widząc Kamieńczyka. Pośliznęła się jednak i spadła w przepaść[1].
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Zwiedzanie wodospadu jest płatne i odbywa się w określonych godzinach[1]. Niedaleko wodospadu znajdują się schronisko „Kamieńczyk” i „Szałas Sielanka"[4].
Szlaki turystyczne:
Główny Szlak Sudecki: Szklarska Poręba – schronisko „Kamieńczyk” – Szrenica – Przełęcz Karkonoska[5]
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e Wodospad Kamieńczyka – Szklarska Poręba. W: Rzuć i jedź [on-line]. [dostęp 2017-12-30].
- ↑ a b c d e Maciej Gontarek, Andrzej Paczos, Ścieżka przyrodnicza na Szrenicę, Karkonoski Park Narodowy, s. 27.
- ↑ Tablica informacyjna obok wejścia do Wodospadu Kamieńczyka, 14 sierpnia 2017 [dostęp 2017-08-16].
- ↑ a b c d Atrakcje i zabytki Wodospad Kamieńczyka. W: Szklarska Poręba [on-line]. [dostęp 2018-01-09].
- ↑ Mapa szlaków turystycznych. [dostęp 2020-09-25].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wodospad Kamieńczyka - Zackelfall, Zackenfall na portalu polska-org.pl
- Archiwalne widoki wodospadu w bibliotece Polona