Wojciech Skuza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Skuza
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1908
Łubnice

Data i miejsce śmierci

27 sierpnia 1942
Iran

Zawód, zajęcie

poeta, pisarz, publicysta

Wojciech Skuza (ur. 6 kwietnia 1908 w Łubnicach, zm. 27 sierpnia 1942 w Iranie) – polski poeta, pisarz, publicysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Ukończył studia na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego (na którym studiował od 1928). Był działaczem Polskiej Akademii Młodzieży Ludowej i współredaktorem pisma „Znicz”. W latach 1934–1935 pracował jako nauczyciel w Zakopanem, a następnie, do 1936, wykładał literaturę na Uniwersytecie Ludowym w Gaci.

Po wybuchu wojny przebywał we Lwowie, gdzie 19 listopada 1939 roku podpisał oświadczenie części pisarzy polskich witające przyłączenie Kresów Wschodnich do sowieckiej Zachodniej Ukrainy[1], co nie uchroniło go jednak przed zesłaniem.

Zmarł wkrótce po ewakuacji wojska polskiego z ZSRR do Iranu.

Niektóre prace[edytuj | edytuj kod]

Towarzystwo Uniwersytetu Ludowego w Warszawie (1937). Stoją od lewej: Stefan Jaracz, Aleksander Zelwerowicz, Stanisław Młodożeniec, Wojciech Skuza.

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

Wojciech Skuza jest patronem Publicznej Szkoły Podstawowej w Łubnicach[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Baliszewski i Kunert 1999 ↓, s. 168..
  2. Patron szkoły [online], psplubnice.cba.pl [dostęp 2021-10-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dariusz Baliszewski, Krzysztof Kunert: Prawdziwa historia Polaków: Ilustrowane wypisy źródłowe 1939–1945. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 1999. ISBN 83-87893-33-1.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]