Wojna naftowa w Nigerii

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojna naftowa w Nigerii
Wojna naftowa w Nigerii
Ilustracja
Mapa polityczna Nigerii.
Czas

14 września 200821 września 2008

Miejsce

Delta Nigru, Rivers, Nigeria

Terytorium

Nigeria

Przyczyna

Wystosowanie przez MEND ultimatum do kampanii paliwowych, które tego nie dopełniły[1][2]

Strony konfliktu
Ruch na rzecz Wyzwolenia Delty Nigru (MEND)  Nigeria
koncerny naftowe takie jak Shell, ExxonMobil
Total, Eni, Chevron[3]
Dowódcy
nieznany Nigeria Umaru Yar’Adua
brak współrzędnych

Wojna naftowa w Nigerii – wewnętrzna wojna w Nigerii trwająca od 14 do 21 września 2008. Nazwy „wojna naftowa” użył Ruch na rzecz Wyzwolenia Delty Nigru[4]. Wojna ta była jednym z epizodów trwającego konfliktu w Delcie Nigru od 2006 roku.

Geneza konfliktu[edytuj | edytuj kod]

Konflikt w Nigerii wybuchł w 2006, kiedy miejscowi rebelianci, skupieni głównie w ugrupowaniu Ruch na rzecz Wyzwolenia Delty Nigru (MEND), zainicjowali ataki na instalacje przemysłu naftowego w delcie. Prócz tego porywali pracowników (do 2008 roku około dwustu – większość wypuszczono po zapłaceniu okupu, wśród nich było także kilku Polaków). Miejscowa ludność (głównie przedstawiciele plemion Ijaw i Ogoni) żądała sprawiedliwego podziału dochodów, jakie osiągało państwo z wydobywania ropy naftowej. Sprzeciwiła się też rabunkowej ich zdaniem gospodarce, prowadzonej przez koncerny naftowe, która miała prowadzić do fatalnych skutków ekologicznych w regionie. Atakom motywowanym politycznie towarzyszył rozkwit piractwa i fala przemocy na tle rabunkowym, która rozprzestrzeniła się również poza terytorium Nigerii.

13 września 2008 rebelianci wystosowali ultimatum, które dawało zagranicznym koncernom naftowym 24 godziny na wyjście z Nigerii.

Wojna naftowa[edytuj | edytuj kod]

Rebelianci ogłosili 14 września 2008 otwartą wojnę przeciwko rządowi Nigerii. „W ślad za wcześniejszymi ostrzeżeniami, iż każdy atak na nasze pozycje będzie równoznaczny z wypowiedzeniem wojny naftowej Ruch na rzecz Wyzwolenia Delty Nigru (MEND) deklaruje wojnę naftową w odpowiedzi na niesprowokowane ataki z powietrza i od strony morza na swoje pozycje, do których doszło (…) 13 września” ogłosił w niedzielę rzecznik MEND Jomo Gnomo[5]. Za zapowiedziami rzecznika przyszła fala ataków na instalacje przemysłu naftowego w regionie. W pierwszych trzech dniach w walkach zginęło około stu ludzi. Dnia 14 września w wyniku ataku na platformę wiertniczą należącą do koncernu Chevron w Kula zginęło dwudziestu dwóch żołnierzy nigeryjskich[6]. 15 września bojówki zaatakowały w Alakiri stację przesyłową ropy należącą do Royal Dutch Shell. W tym ataku zginęło dwóch pracowników, a około stu ewakuowano. Rebelianci zaatakowali z około dziesięciu motorówek, obrzucając platformę ładunkami wybuchowymi. Atak trwał mniej więcej godzinę[7].

Zawieszenie broni[edytuj | edytuj kod]

W kolejnych dniach sytuacja uspokajała się, lecz dochodziło jeszcze do drobnych incydentów. 21 września 2008 nigeryjscy rebelianci zadeklarowali jednostronne zawieszenie broni. Tłumacząc dlaczego wysunęli taką deklarację, usprawiedliwiali się wieloma prośbami wodzów plemiennych o wstrzymanie ataków. MEND poinformował, iż zawieszenie broni wchodzi w życie od 21 września od godziny 1:00, dodając:

Mamy nadzieje, że armia odebrała gorzką lekcję. Każdy kolejny niesprowokowany atak rozpocznie następną wojnę naftową[4]

Oświadczenie Ruchu na rzecz Wyzwolenia Delty Nigru

Masowe aresztowania[edytuj | edytuj kod]

25 września rozpoczęła się akcja aresztowań osób podejrzanych o uczestnictwo w ugrupowaniach zbrojnych walczących podczas wojny. Policja zatrzymała około 200 osób, wśród nich także nieletnich. Niektórzy z aresztowanych są podejrzewani o prowadzenie rekrutacji wśród nieletnich na potrzeby grup rebeliantów działających w regionie[8].

Kryzys w Delcie Nigru[edytuj | edytuj kod]

W wyniku ataków rebeliantów na platformy naftowe wydobycie ropy naftowej w Delcie Nigru spadło o 600 tys. baryłek dziennie. Skutki tego widoczne były na światowych rynkach. Z powodu nieustannego od 2006 roku kryzysu wydobycie ropy naftowej w Nigerii spadło z 2,5 mln baryłek dziennie do 2,1 mln baryłek. W efekcie Nigeria przestała być liderem w produkcji ropy naftowej w Afryce, stała się nim Angola. Niestabilność w regionie delty jest jednym z czynników prowadzących do wzrostu cen ropy naftowej[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ultimatum jest opisane w dziale geneza konfliktu.
  2. Reuters: „Wojna naftowa” w Nigerii. [dostęp 2008-12-28]. (pol.).
  3. Wprost 24: Nigeria: rebelianci ostrzegają nafciarzy. [dostęp 2008-12-28]. (pol.).
  4. a b Maciej Konarski: Nigeryjscy rebelianci deklarują zawieszenie broni. [dostęp 2008-12-28]. (pol.).
  5. Maciej Konarski: Gwałtownie zaostrzył się kryzys w delcie Nigru. [dostęp 2008-12-28]. (pol.).
  6. PAP: „Wojna naftowa” w Nigerii. Atak na Chevrona. [dostęp 2008-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (30 czerwca 2016)]. (pol.).
  7. TVN24: Nigeryjscy rebelianci wysadzili Shella. [dostęp 2008-12-28]. (pol.).
  8. Katarzyna Wiatr: Masowe aresztowania w Delcie Nigru. [dostęp 2008-12-28]. (pol.).
  9. Maciej Konarski: Gwałtownie zachwiało się wydobycie nigeryjskiej ropy. [dostęp 2008-12-28]. (pol.).