Wojnisław Kazimierz Sawicz-Zabłocki
.jpg)
Wojnisław Kazimierz Sawicz-Zabłocki (także Łada-Zabłocki), biał. Вайніслаў Казімір Канстанцінавіч Савіч-Заблоцкі (Лада-Заблоцкі), ps. lit.: Gawriła Połocki, Paweł Zawisza, hrabia Sulima z Białej Rusi (ur. 3 [15] marca 1850 (lub 1849)[1] w majątku Panczany w powiecie dziśnieńskim, w guberni wileńskiej; obecnie rejon miorski, w obwodzie witebskim na Białorusi; zm. po 3 lutego 1893 w Sankt Petersburgu, Rosja) – białoruski i polski prozaik, dramaturg, poeta i publicysta. Jeden ze znaczniejszych autorów, który swoją twórczością wniósł wielki wkład do literatury białoruskiej II połowy XIX w.[2]
Pisał w językach: białoruskim, polskim i rosyjskim.
Zarys biograficzny[3][edytuj | edytuj kod]
Po ukończeniu gimnazjum w Wilnie, studiował na uniwersytetach w Pradze, Lipsku i Strasburgu.
W latach 1868-1870 stał na czele białoruskiego towarzystwa oświatowego Związek Krywicki (biał. Крывіцкі вязок) w Sankt Petersburgu.
Od 1875 przebywał za granicą, utrzymując kontakty z polskimi i rosyjskimi demokratami (m.in. z Piotrem Ławrowem, Mychajło Drahomanowem i Bolesławem Limanowskim); wydawał gazety w języku polskim i francuskim. W latach 1886-1887 utrzymywał kontakt listowny w języku białoruskim z ukraińskim uczonym i działaczem narodowym Mychajło Drahomanowem.
Powróciwszy do ojczyzny, w 1887, został poddany tajnemu nadzorowi policji.
W latach 1888-1889 był pracownikiem oddziału zagranicznego, dwujęzycznej, wydawanej w językach: polskim i rosyjskim, gazety Kurier Wileński.
W 1891 przeniósł się do Sankt Petersburga, gdzie zamieszkał na Newskim Prospekcie, w domu pod nr 51, m. 503.
Ważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]
- Prawdopodobna historja: poemat; Dwuwiersze i ucinki - poemat satyryczny, 1871
- Каракозаў - powieść
- Mikołaja Kopernika życie obywatelskie w Polsce - dramat biograficzny, 1873
- З чужбіны (Z obczyzny), У роднай зямлі (W kraju ojczystym), Да перапёлкі (Do przepiórki) - wiersze po białorusku, publ. w czasopiśmie Вестник Европы, 1873
- Powieść mych czasów przez Wojnisława Kazimierza hrabiego Sulimę z Białej Rusi: [poemat], 1876
- Полацкая шляхта (Szlachta połocka) - powieść, 1885
- Шчаслівейшая Марыся (Szczęśliwsza Marysia) - esej, 1893
- Listy od Zabłockiego Wojnisława Kazimierza Sawicz - zbiór rękopisów
- Wiersze drobne - zbiór rękopisów
W jego pracach, nawet pisanych po polsku, występuje duża liczba materiałów etnograficznych i folklorystycznych związanych z Białorusią i wtrąceń białorusko-języcznych.
Prace Wojnisława Sawicza-Zabłockiego przechowywane są w bibliotece Uniwersytetu Jagiellońkiego w Krakowie, Bibliotece Narodowej[4] w Warszawie, Bibliotece Kórnickiej PAN[5] i Bibliotece Litewskiej Akademii Nauk w Wilnie.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Савіч-Заблоцкі Вайніслаў // Беларускія пісьменнікі : біябібліяграфічны слоўнік : у 6 т. / пад рэд. А.В. Мальдзіса. – Мн., 1995. – Т. 5. – С. 215–216. (biał.)
- Савіч-Заблоцкі Вайніслаў // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі : у 5 т. / рэдкал. І. П. Шамякін [і інш.]. – Мн., 1987. – Т. 4. – С. 603. (biał.)
- Савіч-Заблоцкі Вайніслаў // Памяць: гісторыка-дакументальная хроніка Міёрскага раёна / рэдкал. Г.М. Маняк [і інш.]. – Мн., 1998. – С. 535–538. (biał.)
- Беларуская літаратура XIX ст. Хрэстаматыя. Вучэбны дапаможнік для студэнтаў філалагічных спецыяльнасцей. – Мн., 1988. (biał.)
- Wojnisław Kazimierz Sawicz-Zabłocki – zbiór prac literackich w języku polskim
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 15 marca w białoruskiej historii
- ↑ Helena Głogowska, Specyfika kultury Białorusi w XIX i na początku XX wieku
- ↑ Кісялёў Г., Савіч-Заблоцкі Вайніслаў // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі: у 6 т. – Мн.: БелЭн, 2001. – Т. 6. – Кн. 1. – С. 201. – 591 с. – ISBN 985-11-0214-8. (biał.)
- ↑ Zbiór prac w katalogu BN
- ↑ Listy od Zabłockiego Wojnisława Kazimierza Sawicz
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Wojnisław Kazimierz Sawicz-Zabłocki – zbiór prac pisarza