Przejdź do zawartości

Wojskowy Instytut Geograficzny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojskowy Instytut Geograficzny
Ilustracja
Siedziba Wojskowego Instytutu Geograficznego przy Al. Jerozolimskich 97 w Warszawie
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Data utworzenia

1919

Data likwidacji

1949

Adres
Al. Jerozolimskie 97
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Wojskowy Instytut Geograficzny”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Wojskowy Instytut Geograficzny”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wojskowy Instytut Geograficzny”
Ziemia52°13′35,328″N 20°59′53,333″E/52,226480 20,998148
Multimedia w Wikimedia Commons
Mapa Mierzęcic i okolic sporządzona w 1933 przez WIG na podstawie rosyjskiego zdjęcia topograficznego z 1881
Redakcyjna wersja mapy Kielce − przydział Władysław Deszczka, 10 grudnia 1934
Przykładowa mapa topograficzna w skali 1:100.000 wydawana przez WIG

Wojskowy Instytut Geograficzny (WIG) – polska wojskowa instytucja geograficzna działająca w latach 1919–1949.

Dzieje Instytutu

[edytuj | edytuj kod]

Odzyskanie niepodległości przez Polskę postawiło wyzwanie przygotowania aktualnych map dla nowego państwa. Po zaborcach pozostało bowiem 9 układów triangulacyjnych z 8 różnymi punktami odniesienia. Pierwszymi instytucjami topograficznymi był Oddział Geograficzny w Sztabie Generalnym Wojska Polskiego oraz sekcja topograficzna w Departamencie Technicznym Ministerstwa Spraw Wojskowych.

Ujednoliceniem działań miał się zająć powołany w 1919 Wojskowy Instytut Geograficzny (początkowo pod nazwą Instytut Wojskowo-Geograficzny) z siedzibą w Warszawie. Rozpoczął on swoją działalność od standaryzacji i aktualizacji map zaborczych (pruskich, rosyjskich i austro-węgierskich). Mapy te, wydawane w różnych skalach, służyły za podstawę map w skali 1:100 000[1]. Do 1926 wydano w ten sposób mapy pokrywające 40% kraju.

Od 1927 WIG przystąpił do sporządzania jednolitej sieci triangulacyjnej i wykonywania własnych oryginalnych arkuszy w skali 1:100 000, znanych jako typ drugi. Wydawane one były w manierze dwubarwnej (elementy topograficzne czarne, warstwice brązowe), w niektórych przypadkach poprzez nadruk dodawano dwa inne kolory. Od 1929 zaczął zaś ukazywać się tzw. typ trzeci - mapy wydawane były w wersji dwu- i czterobarwnej. W 1931 przystąpiono do publikacji mapy taktycznej w wersji czterobarwnej, znanej jako typ normalny. Do 1939 udało się wydać wszystkie arkusze (było ich łącznie 482), choć duża część Kresów Wschodnich nie doczekała się najnowszej wersji mapy. Polskie mapy topograficzne wydawane przez WIG były bardzo cenione[według kogo?] w całej Europie i w podstawowych skalach kopiowane, zarówno przez Niemców, jak i aliantów. Obecnie są one bardzo wartościowym dokumentem dla historyków.

Instytut wydawał wspólnie z sekcją Geograficzną Towarzystwa Wiedzy Wojskowej kwartalnik „Wiadomości Służby Geograficznej”, który ukazywał się w latach 1927−1939.

W latach 1933−1934 przy Alejach Jerozolimskich 97 wzniesiono siedzibę WIG zaprojektowaną przez Antoniego Dygata[2].

Po wybuchu kampanii wrześniowej Instytut ewakuował się poprzez Lwów do Francji, gdzie został reaktywowany, a po jej upadku do Wielkiej Brytanii. Początkowo mieścił się w Londynie, a następnie przeniesiony został do Edynburga, w Szkocji, gdzie istniał do 1946. Oficerowie WIG-u sporządzali mapy dla wojska polskiego walczącego na Zachodzie oraz dla wywiadu brytyjskiego (mapy miast polskich). Część z nich, wzięta do niewoli po agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939, została zamordowana w Katyniu, a część trafiła do ludowego Wojska Polskiego.

Do tej pory nie została wyjaśniona rola kilku pracowników Instytutu, którzy po klęsce wrześniowej powrócili do okupowanej przez Niemców Polski i podjęli pracę dla okupanta. Prawdopodobne jest, że kilka osób podjęło współpracę z Niemcami, faktem jednak jest, że wśród polskich pracowników, mimo ścisłego dozoru, istniała komórka ruchu oporu, uczestnicy której wprowadzali celowe błędy do opracowywanych bieżąco map, oraz przemycali mapy na zewnątrz.

Rozkazem Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 141/0rg. oddział topograficzny Sztabu Głównego Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego został rozformowany. W jego miejsce utworzono Wojskowy Instytut Geograficzny (WIG) – (etat nr 29/1) o składzie osobowym 332 ludzi. Podlegał szefowi Sztabu Głównego.

W takim składzie funkcjonował do 1949, kiedy na fali czystek stalinowskich aresztowano większość przedwojennych oficerów i Instytut rozformowano. Na jego miejsce utworzono Oddział IX - Topograficzny Sztabu Generalnego Wojska Polskiego oraz Wojskowe Zakłady Kartograficzne.

Struktura w 1919 r.

[edytuj | edytuj kod]
  • I Sekcja Geodezyjna
  • II Sekcja Topograficzna
  • III Sekcja Kartograficzna
  • IV Sekcja Techniczna
  • V Sekcja Administracyjna

Korpus oficerów geografów

[edytuj | edytuj kod]

Oficerowie pełniący służbę w instytucie stanowili korpus oficerów geografów.

Szefowie instytutu
Zastępcy szefa instytutu
Oficerowie geografowie
Obsada personalna i struktura Instytutu w marcu 1939 roku[8][a]
Stanowisko Stopień, imię i nazwisko Uwagi
Komenda
komendant płk dypl. piech. Tadeusz Zieleniewski dowódca 33 DP, PSZ na Zachodzie
zastępca komendanta ppłk geogr. Jerzy Lewakowski †1940 Katyń[10]
kierownik Samodzielnego Referatu Ogólno-Mobilizacyjnego ppłk geogr. Tadeusz Antoni Krzanowski †1940 Charków[11]
referent kpt. geogr. Piotr Przemysław Zwierzyński
referent kpt. geogr. Leonard Jan Szymkiewicz
referent kpt. geogr. Józef Alfons Filip Woydyno
Wydział Administracyjny
szef Wydziału Administracyjnego mjr int. Tadeusz Sambor
kierownik referatu rachunkowego kpt. int. Stefan Kazimierz Goszczyński
kierownik referatu materiałowego kpt. geogr. Olgierd Jakubowski †1940 Charków[12]
referent administracyjny kpt. geogr. Feliks Wojciech Buchalczyk
Wydział Triangulacyjny
szef Wydziału Triangulacyjnego ppłk geogr. inż. Wiktor Plesner
kierownik referatu obliczeniowego ppłk geogr. inż. Stanisław Lechner
kierownik referatu technicznego mjr geogr. Józef Borysowski
kierownik grupy triangulacyjnej ppłk geogr. Władysław Stanisław Leśniak †1940 Charków[13]
kierownik grupy triangulacyjnej mjr geogr. Jan Okupski †1940 Katyń[14]
kierownik grupy triangulacyjnej mjr geogr. inż. Paweł Duljan
kierownik grupy triangulacyjnej mjr geogr. Sylweriusz Zagrajski
kierownik grupy triangulacyjnej mjr geogr. Felicjan Karol Serafin
kierownik grupy triangulacyjnej kpt. geogr. inż. Bronisław Dzikiewicz PSZ na Zachodzie
kierownik grupy triangulacyjnej kpt. geogr. inż. Henryk Kamiński †1940 Charków[15]
kierownik grupy triangulacyjnej kpt. geogr. inż. Jan Teofil Janicki †1940 Katyń[16]
kierownik grupy triangulacyjnej kpt. geogr. inż. Zenon Michał Michalski
kierownik grupy triangulacyjnej kpt. geogr. Mieczysław Tomaszczyk †1940 Charków[17]
triangulator mjr geogr. Stanisław Edmund Stefan Grzębski
triangulator mjr geogr. Jan Markowski
triangulator kpt. geogr. Artur Blank
triangulator kpt. geogr. inż. Longin Bobrowicz †1940 Charków[18]
triangulator kpt. geogr. Tadeusz Bukład
triangulator kpt. geogr. Bronisław Fischer
triangulator kpt. geogr. inż. Stefan Edward Gostyński †1940 Charków[19]
triangulator kpt. geogr. Henryk Wiktor Kerth †1940 Charków[20]
triangulator por. geogr. Klaus Werner Dobek †1940 Charków[21]
triangulator por. geogr. Franciszek Żelazowski †1940 Charków[22]
triangulator por. geogr. Hieronim Myśliwski †1940 Katyń[23]
Wydział Opisowy
p.o. szefa Wydziału Opisowego ppłk geogr. Adam Pieńkowski
kierownik referatu operacyjnego mjr dypl. piech. Józef Olędzki †20 V 1941 Mińsk
referent operacyjny kpt. geogr. Stefan Teodor Sarnowski †1940 Katyń[24]
kierownik referatu taktycznego kpt. adm. (art.) Stefan Tadeusz Wypijewski
referent opisowy kpt. geogr. Józef Antoni Szczęsny Perzyński †1940 Katyń[25]
oficer przydzielony por. geogr. Henryk Lach-Łocki
oficer przydzielony por. geogr. Walerian Wojciech Kupczuk
praktykant por. geogr. Eugeniusz Stanisław Janiec
Wydział Topograficzny
szef Wydziału Topograficznego ppłk geogr. Stefan Gąsiewicz
kierownik referatu konstrukcyjnego mjr geogr. Józef Chełchowski
referent mjr geogr. Jerzy Kazimierz Skrzywan †1940 Katyń[26]
kierownik grupy topograficznej mjr geogr. Stanisław Adamski †1940 Katyń[27]
kierownik grupy topograficznej mjr geogr. Stanisław Wojciech Babiński
kierownik grupy topograficznej mjr geogr. Józef Dybaś
kierownik grupy topograficznej mjr geogr. Józef Franciszek Rychlewski
kierownik grupy topograficznej mjr geogr. Czesław Salach
topograf mjr geogr. Władysław Benoit
topograf mjr geogr. Sylwiusz Jerzy Berberiusz
topograf mjr geogr. Władysław Dobrzyński
topograf mjr geogr. Narcyz Piotr Dymitrow †1940 Katyń[28]
topograf kpt. geogr. Jan Tadeusz Andrzejewski †19 IX 1939[29][30]
topograf kpt. geogr. Czesław Bobrowicz
topograf kpt. geogr. Wieńczysław Brzozowski
topograf kpt. geogr. Jan Chruściel †IX 1939[30]
topograf kpt. geogr. Stanisław Czeremski †1940 Katyń[31]
topograf kpt. geogr. Józef Darek
topograf kpt. geogr. Józef Antoni Dmowski
topograf kpt. geogr. Romuald Drozdowski †1940 Katyń[32]
topograf kpt. geogr. Kazimierz Engwert
topograf kpt. geogr. Stanisław Gajewski
topograf kpt. geogr. Zygmunt Zenon Gąsiorowski †1940 Charków[33]
topograf kpt. geogr. Konstanty Gębalski
topograf kpt. geogr. Zygmunt Jan Gosiewski †1940 Katyń[34]
topograf kpt. geogr. Janusz Henryk Goślinowski
topograf kpt. geogr. Antoni Józef Gundelach
topograf kpt. geogr. Zygmunt Florian Herman
topograf kpt. geogr. Jan Tadeusz Jóźwicki †1940 Charków[35]
topograf kpt. geogr. Józef V Kamiński †1940 Charków[15]
topograf kpt. geogr. Włodzimierz Katral †1940 Charków[36]
topograf kpt. geogr. Jakub Kuligowski
topograf kpt. geogr. Kazimierz Leytner †1940 Katyń[37]
topograf kpt. geogr. Adam II Lipiński
topograf kpt. geogr. Józef I Lis †1940 Charków[38]
topograf kpt. geogr. Wacław Józef Loga
topograf kpt. geogr. Wacław Łaski †1940 Charków[39]
topograf kpt. geogr. Józef I Majkowski
topograf kpt. geogr. German Marcinkowski
topograf kpt. geogr. Henryk Matkowski
topograf kpt. geogr. Bolesław Mentrak †1940 Charków[40]
topograf kpt. geogr. Piotr Mohortyński
topograf kpt. geogr. Jan Moszkowicz †1940 Katyń[41]
topograf kpt. geogr. Wiktor Teofil Nowakowski
topograf kpt. geogr. Franciszek Stanisław Nowicki
topograf kpt. geogr. Antoni Piesowicz PSZ na Zachodzie
topograf kpt. geogr. inż. Władysław Potera †1940 Charków[42]
topograf kpt. geogr. Władysław Józef Rola-Wawrzecki
topograf kpt. geogr. Józef Zygmunt Scheiner
topograf kpt. geogr. Bronisław Sikora †1940 Charków[43]
topograf kpt. geogr. Bronisław Słupeczański niemiecka niewola, ppłk LWP
topograf kpt. geogr. Tadeusz Jan Anastazy Suchecki
topograf kpt. geogr. Kazimierz Szkup †1940 Katyń[44]
topograf kpt. geogr. Antoni Sztorc †1940 Charków[45]
topograf kpt. geogr. Franciszek I Świderski
topograf kpt. geogr. Aleksander Bronisław Tokarz
topograf kpt. geogr. Witold Trzaskowski †1940 Katyń[46]
topograf kpt. geogr. Bolesław Władysław Tuora ciążko ranny we IX 1939[30], LWP
topograf kpt. geogr. Marian Wondraczek
topograf kpt. geogr. Mieczysław Zarzycki †1940 Charków[47]
topograf kpt. geogr. Karol Edmund Zieliński
oficer przydzielony kpt. geogr. Wacław Ryś †1940 Charków[48]
oficer przydzielony por. geogr. Czesław Turek †1940 Charków[49]
praktykant por. geogr. Bonawentura Kowalik
praktykant por. geogr. Ludwik Kapuściński †1940 Charków[50]
praktykant por. geogr. Jan Sobieszczuk †1940 Charków[51]
Samodzielny Referat Fotogrametryczny
kierownik ppłk geogr. Tadeusz Herfurt
kierownik działu autogrametrii mjr geogr. Zygmunt Paluch †1940 Charków[52]
kierownik działu aerofotograficznego mjr geogr. Adam Lipko
kierownik działu terrofotograficznego mjr geogr. Antoni Rudolf Zawadzki
kierownik działu ewidencji przygotowań i reambulacji mjr geogr. Józef Rössler †1940 Charków[53]
fotogrametra kpt. geogr. Eugeniusz Eljasiński †1940 Charków[54]
fotogrametra kpt. geogr. Stanisław Franciszek Wojciech Dąbrowski †1940 Charków[55]
fotogrametra kpt. geogr. Stanisław IV Szulc
fotogrametra kpt. geogr. Witold Antoni Żarski †1940 Charków[56]
fotogrametra kpt. geogr. Romuald Soroko
fotogrametra kpt. kontr. geogr. Michał Rusjaszwili
oficer przydzielony por. geogr. Julian Ostapski †1940 Charków[57]
praktykant kpt. geogr. Stefan Fus
praktykant kpt. geogr. Bronisław Max
Wydział Kartograficzny
szef Wydziału Kartograficznego mjr geogr. Wiktor Brunon Brenneisen
kierownik referatu planowania mjr geogr. Tadeusz Kornel Dobrzański
kierownik referatu map taktycznych mjr geogr. Józef Edmund Stankiewicz
kierownik referatu map strategicznych kpt. geogr. Romuald Miahczyłowicz-Wolski
kierownik referatu przygotowań mjr geogr. Franciszek Biernacki
referent mjr geogr. Kazimierz Garstka †1940 Katyń[58]
referent mjr geogr. Stanisław Czarnecki
referent mjr geogr. Władysław Stanisław Sierosławski
referent kpt. geogr. Kazimierz Stanisław Dwornik †1940 Katyń[59]
referent kpt. geogr. Jerzy Henryk Lemene
referent kpt. geogr. Kazimierz II Liber
referent kpt. geogr. mgr Wiktor Romanów
referent kpt. geogr. Tadeusz Aleksander Patek
referent kpt. geogr. Lucjan Jan Rowiński
referent kpt. geogr. Tadeusz Ryniewicz
referent kpt. geogr. Władysław Julian Siemek †1940 Katyń[60]
referent kpt. geogr. Stefan Kazimierz Siewierski
referent kpt. geogr. Józef Słomczyński
referent kpt. geogr. Władysław Sokal
referent kpt. geogr. Feliks Wasilewski
referent kpt. geogr. Jan Marian Werner †1940 Katyń[61]
oficer przydzielony por. geogr. Teodor Rajewski †1940 Katyń[62]
oficer przydzielony por. geogr. Henryk Sadowski
oficer przydzielony por. geogr. Ryszard Edmund Żukowski †1940 Charków[63]
praktykant por. geogr. Zdzisław Marian Studziński
praktykant por. piech. Tadeusz Antoni Krzyszkowski
Składnica Map
kierownik mjr geogr. Kamil Tadeusz Strażyc
referent mjr geogr. Adam Bronisław Skoczycki †1940 Katyń[64]
referent kpt. geogr. Józef Jan Scheffer
Oficerska Szkoła Topograficzna WIG
komendant ppłk geogr. Mieczysław Szumański
Oficerowie stanu spoczynku i rezerwy zmobilizowani w sierpniu i wrześniu 1939 do WIG
Stopień, imię i nazwisko Uwagi
mjr geogr. st. sp. Lucjusz Woźniak[b] †1940 Charków[69]
kpt. geogr. st. sp. Marian Hełm-Pirgo PSZ na Zachodzie
kpt. geogr. rez. Zygmunt Pomarański ZWZ, †29 IX 1941 KL Auschwitz
kpt. geogr. st. sp. Leopold Reiff †19 IX 1939[30] ? oficjalnie uznany za zaginionego[29]
ppor. geogr. rez. Kazimierz Dworakowski[70] †1940 Katyń[71]
ppor. geogr. rez. Walerian Krzanowski †1940 Katyń[72]
ppor. piech. rez. mgr Tadeusz Trzebiński †1940 Katyń[46]
ppor. piech. rez. Antoni Józef Wołągiewicz †1940 Katyń[73]
por. geogr. rez. Tadeusz Chrupek[74] †1940 Charków[75]
por. geogr. rez. Tadeusz Głuchowski †1940 Charków[76]
ppor. geogr. rez. Dominik Jakubiszyn †1940 Charków[77]
ppor. piech. rez. Stanisław Kamiński †1940 Charków[78]
ppor. piech. rez. Edward Mikołaj Kenner †1940 Charków[20]
por. geogr. rez. inż. Leon Kwiecień †1940 Charków[79]
por. geogr. rez. Władysław Lasota †1940 Charków[80]
ppor. geogr. rez. Stefan Marian Łyżwa †1940 Charków[81]
por. geogr. Leon Maciejski[c] †1940 Charków[85]
por. geogr. rez. Władysław Mikucki †1940 Charków[86]
por. geogr. rez. inż. Franciszek Niedek †1940 Charków[87]
por. geogr. rez. Ignacy Szewczyk †1940 Charków[88]
por. geogr. rez. Antoni Walczuk[89] PSZ na Zachodzie
por. geogr. rez. Bogdan Zaborski
por. geogr. rez. inż. Marian Zagrzejewski †1940 Charków[90]
ppor. geogr. rez. Feliks Zieliński †1940 Charków[91]

Uwagi

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[9].
  2. ↑ Lucjusz Woźniak ur. 11 lutego 1884 w Warszawie był odznaczony Krzyżem Walecznych[65][66] i Medalem Niepodległości (16 marca 1937)[67][68].
  3. ↑ Leon Maciejski ur. 14 stycznia 1907 w Łysej Górze. Z dniem 21 listopada 1933 został przydzielony z 72 pp do WIG na dwuletnią praktykę[82]. 22 lutego 1934 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1934 stopień porucznika w korpusie oficerów piechoty i 8. lokatą[83]. Z dniem 21 listopada 1935 został przeniesiony do WIG[84]. Nie figuruje w pracy R. Rybki i K. Stepana „Rocznik oficerski 1939”.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Skale map wydawanych przez WIG. [w:] Zecernia. Składnica tekstów wszelakich [on-line]. [dostęp 2011-11-16].
  2. ↑ Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 971. ISBN 83-01-08836-2.
  3. ↑ „Dziennik Personalny” (R. I, nr 4), Warszawa: MSWojsk., 7 lutego 1920, s. 52.
  4. ↑ WIG. pism.co.uk/. s. 206. [dostęp 2018-04-29].
  5. ↑ Szefowie WIG. zecernia.com. [dostęp 2018-04-29].
  6. ↑ Wojna obronna 1939 r. III. geoforum.pl. [dostęp 2018-04-29].
  7. ↑ Rybarski Piotr Aleksander (1879–1959). Internetowy Polski Słownik Biograficzny. [dostęp 2021-01-12]..
  8. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 495-498.
  9. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. VI.
  10. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 450.
  11. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 268.
  12. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 180.
  13. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 295.
  14. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 554.
  15. ↑ a b Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 207.
  16. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 868.
  17. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 562.
  18. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 35.
  19. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 144.
  20. ↑ a b Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 221.
  21. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 92.
  22. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 642.
  23. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 529.
  24. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 662.
  25. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 620.
  26. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 684.
  27. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 139.
  28. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 320.
  29. ↑ a b Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2024-01-27].
  30. ↑ a b c d Sobczyński 2021 ↓, s. 4.
  31. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 814.
  32. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 314.
  33. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 129.
  34. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 276.
  35. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 198.
  36. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 218.
  37. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 454.
  38. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 302.
  39. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 309.
  40. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 342.
  41. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 524.
  42. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 431.
  43. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 483.
  44. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 834.
  45. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 540.
  46. ↑ a b Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 744.
  47. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 628.
  48. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 464.
  49. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 569.
  50. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 210.
  51. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 498.
  52. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 396.
  53. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 458.
  54. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 106.
  55. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 88.
  56. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 641.
  57. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 389, jako Ostabski.
  58. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 257.
  59. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 294.
  60. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 670.
  61. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 214.
  62. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 627.
  63. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 645.
  64. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 683.
  65. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-01-27].
  66. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-01-27].
  67. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-01-27].
  68. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-01-27].
  69. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 611.
  70. ↑ Księgi Cmentarne – wpis 725.
  71. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 293.
  72. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 443.
  73. ↑ Убиты в Катыни 2015 ↓, s. 235.
  74. ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 742.
  75. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 64.
  76. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 137.
  77. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 179.
  78. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 208.
  79. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 285.
  80. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 290.
  81. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 316.
  82. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 10.
  83. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 23 lutego 1934, s. 75.
  84. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935, s. 98.
  85. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 319.
  86. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 350.
  87. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 368.
  88. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 535.
  89. ↑ Antoni Walczuk. [w:] Kolekcja akt żołnierzy zarejestrowanych w rejonowych komendach uzupełnień, sygn. II.56.1022 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-01-27].
  90. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 622.
  91. ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 634.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojskowy_Instytut_Geograficzny&oldid=76734901”