Wolfenstein 3D
| Wolfenstein 3D | |
| Producent | id Software |
| Wydawca | Apogee Software |
| Projektant | John Romero |
| Silnik | własny |
| Aktualna wersja | 1.4 |
| Data wydania | 5 maja 1992 |
| Gatunek | FPS |
| Tryby gry | jednoosobowa |
| Kategorie wiekowe | ESRB: Mature (M) PEGI: 12+ |
| Wymagania sprzętowe | |
| Platforma | MS-DOS |
| Nośniki | FDD (2) |
| Kontrolery | klawiatura, joystick |
| Poprzednik | Beyond Castle Wolfenstein (1984) |
| Kontynuacja | Spear of Destiny (1992) |
Wolfenstein 3D – gra komputerowa, wyprodukowana przez id Software i wydana przez firmę Apogee 5 maja 1992 roku[1]. Trójwymiarowy następca gier Castle Wolfenstein i Beyond Castle Wolfenstein, wydanych przez Muse Software odpowiednio w latach 1983 i 1984 na platformę Apple II.
Gra nazywana jest „dziadkiem” wszystkich strzelanek[2]. Z okazji 20-lecia gry, 5 maja 2012 roku firma Bethesda udostępniła darmową wersję gry w przeglądarce[3].
Przebieg gry[edytuj | edytuj kod]
Gracz wciela się w amerykańskiego żołnierza polskiego pochodzenia – Williama Josepha Blazkowicza, który podczas wykonywania tajnej misji zostaje schwytany i uwięziony w hitlerowskiej twierdzy. Stara się z niej uciec, walcząc z zastępami niemieckich żołnierzy, a także psów strażniczych. W budynku ukryte są tajne przejścia i skrytki, zawierające potrzebne do przetrwania przedmioty, jak amunicja i apteczki pierwszej pomocy. Wolfenstein 3D wydany został jako gra shareware’owa i zawierała tylko jedną część – Escape from Wolfenstein, składającą się z dziesięciu poziomów. Odpłatna wersja składała się z trzech części, zawierających również po dziesięć poziomów. Następnie wydano trzy kolejne epizody, nazwane The Nocturnal Missions, których akcja rozgrywała się przed trzema pierwszymi.
Łącznie gra ma więc sześćdziesiąt poziomów. W każdym epizodzie występuje ukryty poziom, którego odkrycie i przejście nie jest wymagane do ukończenia gry. Dostępny jest jedynie tryb dla jednego gracza. W pełnej wersji gry występują cztery rodzaje broni, pięć typów zwykłych przeciwników oraz tak zwani bossowie, przebywający na ostatnim poziomie każdego epizodu. Ponadto w jednym z ukrytych poziomów, odwzorowującym planszę z gry Pac-Man, znajdują się nieśmiertelne, ścigające gracza duszki.
Porty[edytuj | edytuj kod]
 |
Ta sekcja od 2013-07 wymaga uzupełnienia źródeł podanych informacji. Możliwe, że ta sekcja w całości albo w części zawiera informacje nieprawdziwe. Informacje bez źródeł w każdej chwili mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Pomóż Wikipedii i dodaj przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tej sekcji. Po wyeliminowaniu niedoskonałości prosimy usunąć szablon {{Dopracować}} z kodu tej sekcji. |
Poza pierwotną wersją, działającą pod kontrolą systemu operacyjnego DOS, dostępne są oficjalne wydania gry na następujące platformy: Macintosh, Acorn/Archimedes[4], 3DO, Atari Jaguar[4], GameBoy Advance[4], SNES[4], Apple IIGS[4], PlayStation 3, Xbox 360, IPhone[4].
Ponadto, po udostępnieniu przez id Software w 1996 roku kodu źródłowego gry na licencji GPL, została przeportowana nieoficjalnie na: Linuksa, Amigę, Atari ST[potrzebne źródło], Windows, GamePark GP32 Game System, Pocket PC, BeOS, Symbian UIQ, ZX Spectrum[potrzebne źródło] , PlayStation Portable[potrzebne źródło], Android[5].
Kontynuacje[edytuj | edytuj kod]
Firma id Software, dostrzegając sukces komercyjny gry, stworzyła, wydaną również w 1992, grę Spear of Destiny, uważaną powszechnie za prequel Wolfensteina 3D, choć analiza fabuły wykazuje, iż jej akcja odgrywa się pomiędzy drugim a trzecim epizodem tej gry. W 2001 roku wydano grę Return to Castle Wolfenstein (RTCW) – luźno powiązany z Wolfensteinem 3D sequel, oparty na silniku gry Quake III Arena, a w 2003 roku, opartą na tym samym silniku, darmową grę przeznaczoną jedynie do gry sieciowej – Wolfenstein: Enemy Territory.
Istnieje aktywna grupa fanów gry, tworzących do niej dodatki, zawierające zarówno nowe mapy, dźwięki, grafikę i muzykę, jak i zmiany w samym programie.
Ponadto na silniku Wolfensteina 3D oparto wiele gier, między innymi Corridor 7, serię Blake Stone, Rise of the Triad, Noah's Ark.
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Wolfenstein 3D (PC). Gry-Online. [dostęp 2013-07-24].
- ↑ Computer Gaming World: Hall of Fame: Wolfenstein 3D (ang.). 1UP, 2005-03-23. [dostęp 2012-12-26].
- ↑ Mark Hachman: Free, Browser-Based 'Wolfenstein 3D' Released by Bethesda (ang.). PCmag, 2012-05-09. [dostęp 2012-12-26].
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 Brian Heater: Wolfenstein 3D Hits the iPhone (ang.). pcmag.com, 2009-03-25. [dostęp 2014-04-13].
- ↑ wolf3d - Android Apps on Google Play. Google Play. [dostęp 2013-10-07].
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- oficjalna strona internetowa gry Wolfenstein 3D
- gry Wolfenstein 3D w katalogu Open Directory Project
|
||||||||||||||||||||||||||||||
