Wolna Grupa Bukowina

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Wolna Grupa Bukowina
Ilustracja
Wolna Grupa Bukowina na 3 OFP im. Wojtka Belona w Busku-Zdroju (2010)
Rok założenia

1970

Pochodzenie

 Polska

Gatunek

folk rock, poezja śpiewana

Aktywność

od 1970

Powiązania

piosenka turystyczna

Skład
Grażyna Kulawik
Wojciech Jarociński
Wacław Juszczyszyn
Marek Zarankiewicz
Krzysztof Żesławski
Byli członkowie
Wojciech Belon
Michał Lorenc[1]
Jacek Łuczak
Elżbieta Adamiak
Stanisław Wawrykiewicz
Jan Hnatowicz
Andrzej Żurek
Ryszard Styła
Andrzej Pawlik
Bogusław Mietniowski
Jacek Skubikowski
Mieczysław Jurecki[2]
Robert Szydło
Małgorzata Samborska[3]
Wojciech Maziakowski
i in.
Współpracownicy
Maria Wiernikowska
Tadeusz Gos
Adam Ziemianin
Waldemar Wiśniewski
Jacek Wojnarowski
Stanisław Szczyciński
Florian Ciborowski
Ryszard Kwaśniewski
Stefan Sendecki
Benedykt Radecki
Jerzy Dąbrowski
Marian Pawlik
Marek Patrzałek
Andrzej Pawlukiewicz
i in.
Odznaczenia
Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa
WGB, występ podczas 1. OFP im. Wojtka Belona w Busku-Zdroju, 31 maja 2008 r.
Artyści z Wolnej Grupy Bukowina na Ławeczce Wojtka Belona w Busku-Zdroju, 29 maja 2010

Wolna Grupa Bukowina – polski zespół muzyczny z nurtu folk rocka i poezji śpiewanej, założony przez Wojciecha Belona w 1970.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Grupa powstała w 1970 roku w Busku-Zdroju[4]. Założył ją Wojtek Belon[5], uczeń miejscowego LO[6], który do współpracy zaprosił szkolną koleżankę Grażynę Kulawik i kilku innych uczniów. W czasach buskich Odkrycie i opisanie Bukowiny było pierwszym programem przez niego napisanym[7]. Od niego też wzięła swój początek Wolna Grupa Bukowina[7].

Była to grupa wędrowna, która szła Sudetami – od Kotliny Kłodzkiej po Świeradów i tak znalazła się w Szklarskiej Porębie[8]. W jej skład wchodzili wówczas: Wojtek Belon (ówczesny maturzysta[5]), Grażyna Kulawik, Małgorzata Belon, Ryszard Dygdoń, Andrzej Rędziński[potrzebny przypis]. Na przełomie lipca i sierpnia 1971 roku, bodajże jako duet G. Kulawik i W. Belon, zadebiutowała tam na deskach IV[9] Ogólnopolskiej Turystycznej Giełdy Piosenki Studenckiej i piosenką Ponidzie wywalczyła jedną z głównych nagród[5].

Kilka miesięcy po tym wydarzeniu trzon zespołu stanowili: Wojciech Belon, Grażyna Kulawik i Wojciech Jarociński (od 1972[8]), a kilka lat później także Wacław Juszczyszyn[4][9].

Wkrótce rozpoczęły się liczne występy w klubach studenckich i na przeglądach piosenkarskich[9]. Grupa brała udział w wielu imprezach, jak np.: Festiwal Piosenki Turystycznej Bazuna w Gdańsku (1972, 1973), Yapa, Bakcynalia[10], Giełda Piosenki Turystycznej w Szklarskiej Porębie (1974), FAMA[5], czy Festiwal Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie (1974, 1975)[10], gdzie zdobyła nagrodę specjalną jury oraz nagrodę Związku Autorów i Kompozytorów[11].

Wolna Grupa Bukowina miała w tym czasie formułę otwartą. W różnych okresach działalności z grupą związanych było wielu twórców, muzyków i przyjaciół, m.in.: Elżbieta Adamiak, Maria Wiernikowska, Tadeusz Gos, Michał Lorenc, Jacek Łuczak[12], Adam Ziemianin[13], Stanisław Wawrykiewicz[14], Jan Hnatowicz, Andrzej Żurek, Bogusław Mietniowski, Jacek Wojnarowski, Waldemar Wiśniewski, Stanisław Szczyciński[15], Jacek Skubikowski[16], Florian Ciborowski, Marian Pawlik[4], Mieczysław Jurecki, Marek Patrzałek, Andrzej Pawlukiewicz oraz członkowie zespołu Dżamble: Ryszard Styła, Andrzej Pawlik, Ryszard Kwaśniewski, Stefan Sendecki i Benedykt Radecki albo Jerzy Dąbrowski[4][17][18][19]. Przez dłuższy okres z zespołem współpracowali: gitarzysta R. Styła i basiści B. Mietniowski, a następnie A. Pawlik[9].

Zespół jeździł po Polsce z programem Wyjście z zimy, którego autorem był Belon[4]. Należał wówczas do najpopularniejszych wykonawców w środowisku studenckim, a także poza nim[4]. Kolejny program nosił tytuł Na strunach wiersza[20]. W latach 70. Magda Umer przygotowała program telewizyjny poświęcony WGB. Nosił on tytuł Piosenki wiatrem pisane[4]. Ballady formacji weszły na stałe do polskich śpiewników i od lat są śpiewane przy ogniskach, w schroniskach, czy na festiwalach turystycznych[4].

Dopiero wtedy zrozumiałem, że polski tekst ma jakieś znaczenie. Słuchałem tekstów Bellona i widziałem, że ludzie to chłoną. Do tej pory uważałem, że jeśli śpiewać, to tylko po angielsku, a wszystkie polskie wypociny to bzdety

Jacek Skubikowski, lombard.pl

Zespół występował na Targach Estradowych w Poznaniu (1975)[11], Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (1980, 1981)[9] oraz za granicą, m.in. w Taszkencie, Rydze, Kijowie[20], Belgradzie i Bratysławie[11]. Po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 roku Wolna Grupa Bukowina oficjalnie zawiesiła działalność[21].

Po unieważnieniu zakazu występowania, wiosną 1982 roku doszło do połączenia sił grupy w składzie bez G. Kulawik i W. Jarocińskiego z Wałami Jagiellońskimi i w ten sposób powstała eksperymentalna formacja działająca pod nazwą: Grupa Adres – Bukowina, ulica Wały Jagiellońskie[21][22]. Okazało się jednak, że owa nazwa nie zdaje egzaminu i po około pół roku supergrupa przyjęła nazwę Wały Jagiellońskie[21].

W latach 1982–1985 Wolna Grupa Bukowina samodzielnie i w starym składzie wystąpiła zaledwie kilka razy, m.in. w 1984 roku na Famie[21], a jej lider W. Belon podobnie jak W. Juszczyszyn występował z Wałami Jagiellońskimi i jeździł z solowymi recitalami, zapraszając do współpracy poszczególnych członków grupy[9].

W 1985, po śmierci Wojciecha Belona, Wolna Grupa Bukowina zawiesiła swoją działalność, lecz od czasu do czasu okazjonalnie występowała, np. podczas koncertu wspomnieniowego w ramach XXI SFP w Krakowie, który odbył się kilka dni po jego śmierci oraz z okazji promocji tomiku Belona (wyd. Teatr Kalambur) w 1986 roku w Warszawie[21].

Reaktywacja zespołu nastąpiła w 1992 roku[9]. Gitarzystą basowym grupy był wówczas Robert Szydło[9].

W latach 1995–1996 grupa ponownie pojawiła się na festiwalu opolskim w koncertach pt. Kraina Łagodności[9].

W 2010 zespół został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[23].

Obecny (2015) skład zespołu[5][edytuj | edytuj kod]

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Data
wydania 		Tytuł albumu uwagi
1978[24] Jan Wołek / Wolna Grupa Bukowina Split – Na jednej stronie kasety znalazły się piosenki Wolnej Grupy Bukowina, na drugiej – Jana Wołka.
?[25] Bukowina Minialbum zespołu (Strona A: Bukowina / Rzeka; Strona B: Piosenka o zajączku / Sielanka o domu)
1991[26] Bukowina Archiwalne nagrania zespołu z lat 1973–1985[26].
1994 Niechaj zabrzmi: koncert „Przyjaciele, znajomi, uczniowie”
(Wolna Grupa Bukowina i goście)
  • Wydawca: Pomaton[27]
  • Format: CD (nr. kat. POM CD 058)[27]
 Zapis koncertu, który odbył się 1 lipca 1993 na dziedzińcu Zamku Kapituły Warmińskiej w Olsztynie, w ramach XX Ogólnopolskich Spotkań Zamkowych „Śpiewajmy Poezję”[27].
1995 Sad
1999[28] Pieśń łagodnych Kompilacja przebojów zespołu[28].
październik 2001[29] Słonecznik / Antologia 26 czerwca 2006 roku część pt. Słonecznik została wydana jako osobny album[30]
11 czerwca 2017 Zapis koncertu Wolnej Grupy Bukowina w Trójce Wolna Grupa Bukowina zagrała dla słuchaczy Trójki wybrane piosenki, które powstały na przestrzeni 46 lat działalności scenicznej zespołu. Koncert został zarejestrowany i udostępniony na stronie radia[31].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Alicja Dołowska: Muzyka czasami boli. Niedziela, 24 czerwca 2012. s. 14-15. [dostęp 2012-07-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (22 grudnia 2015)].
  2. ↑ Mietek Jurecki. Biografia – część I. jurecki.art.pl. [dostęp 2015-12-31]. (pol.).
  3. ↑ o. Andrzej Bujnowski oraz Chór ADALBERTUS. proarte.org.pl. [dostęp 2015-12-31]. (pol.).
  4. ↑ a b c d e f g h Tomasz Kopeć: Wolna Grupa Bukowina – Bukowina – Śpiewnik. Warszawa: Kompania Muzyczna Pomaton EMI i Wydawnictwo SR, 1995, s. 75. ISBN 83-85303-08-1.
  5. ↑ a b c d e WGB. wolnagrupabukowina.pl. [dostęp 2015-12-20]. (pol.).
  6. ↑ Andrzej Jędryczkowski: Zakończenie – Moje peregrynacje z Wojtkiem Bellonem. Busko-Zdrój: Towarzystwo Miłośników Buska Zdroju, 1999, s. 5. ISBN 83-905732-4-5.
  7. ↑ a b Tomasz Kopeć: Wolna Grupa Bukowina – Bukowina – Śpiewnik. Warszawa: Kompania Muzyczna Pomaton EMI i Wydawnictwo SR, 1995, s. 4. ISBN 83-85303-08-1.
  8. ↑ a b Piotr Bakal: Piotr Bakal – Nigdy nie zdradzę majstra biedy. poema.pl. [dostęp 2015-12-29]. (pol.).
  9. ↑ a b c d e f g h i Wolna Grupa Bukowina – Pieśń Łagodnych. poezjaspiewana.pl, 2010-10-30. [dostęp 2015-12-20]. (pol.).
  10. ↑ a b Wolna Grupa Bukowina. org.pl. [dostęp 2015-12-20]. (pol.).
  11. ↑ a b c Ryszard Wolański: Wolna Grupa Bukowina. bibliotekapiosenki.pl. [dostęp 2015-12-20]. (pol.).
  12. ↑ Jacek Łuczak – zespoły. pl.tl. [dostęp 2015-12-29]. (pol.).
  13. ↑ Adam Ziemianin – beskidzki poeta. org.pl. [dostęp 2015-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (23 grudnia 2015)]. (pol.).
  14. ↑ Stanisław Wawrykiewicz. org.pl. [dostęp 2015-12-20]. (pol.).
  15. ↑ Tomasz Beliński: W górach jest wszystko co kocham na Zamku Kazimierzowskim. nowiny24.pl, 2010-09-21. [dostęp 2015-12-20]. (pol.).
  16. ↑ Jacek Skubikowski. lombard.pl. [dostęp 2015-12-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-08)]. (pol.).
  17. ↑ Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński Encyklopedia polskiego rocka, Wydawnictwo IN ROCK, Konin 1996, str. 139.
  18. ↑ Andrzej Pawlik nie żyje. dziennikpolski24.pl. [dostęp 2015-12-20]. (pol.).
  19. ↑ Jerzy Dąbrowski. www.discogs.com. [dostęp 2021-06-07]. (ang.).
  20. ↑ a b Wacław Krupiński: Wojtek nas wszystkich połączył. dziennikpolski24.pl/, 2012-09-03. [dostęp 2019-04-09]. (pol.).
  21. ↑ a b c d e Wolna Grupa Bukowina. markowegranie.pl. [dostęp 2015-12-20]. (pol.).
  22. ↑ Wojtek nas wszystkich połączył. dziennikpolski24.pl, 3 września 2012. [dostęp 2015-12-20]. (pol.).
  23. ↑ „Gloria Artis” dla „Wolnej Grupy Bukowina”. glogow.info.pl, 26 września 2010. [dostęp 2015-12-15].
  24. ↑ a b c Dyskografia: MC Jan Wołek/Wolna Grupa Bukowina. [w:] Wołek Magiczny [on-line]. [dostęp 2015-07-09].
  25. ↑ a b c Wolna Grupa Bukowina – Bukowina [dostęp 2015-12-20].
  26. ↑ a b Bukowina – Wolna Grupa Bukowina, [w:] Strefa Piosenki [online], Teresa Drozda – redaktor naczelny [dostęp 2015-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-10].
  27. ↑ a b c Teresa Drozda. 20 lat audycji „Gitarą i piórem”. „Piosenka”. Nr 3-4, grudzień 2006. Jan Poprawa – redaktor naczelny. ISSN 1896-7108. 
  28. ↑ a b Wolna Grupa Bukowina – Pieśń Łagodnych [dostęp 2015-12-20].
  29. ↑ Słonecznik/Antologia – Wolna Grupa Bukowina, [w:] Strefa Piosenki [online], Teresa Drozda– redaktor naczelny [dostęp 2015-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-10].
  30. ↑ Wolna Grupa Bukowina – Słonecznik. muzyka.onet.pl. [dostęp 2017-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-07)].
  31. ↑ Klimatyczny występ Wolnej Grupy Bukowina, „PolskieRadio.pl” [dostęp 2018-04-02].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Historyczna, pierwsza strona internetowa Wolnej Grupy Bukowina „Dom Bukowy”. wloczynutka.myartsonline.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-25)]. (uruchomiona w 1998 roku, rozwijana do 2008)
  • Najnowsza wersja strony Wolnej Grupy Bukowina
  • "Śpiewnik źródłowy" Wolnej Grupy Bukowina opracowany przez Wacława Juszczyszyna, wydany w 2013 roku. W śpiewniku znalazło się 65 piosenek z repertuaru WGB z zapisem nutowym linii melodycznej, chwytami gitarowymi i tabulatorami. Ponadto zamieszczono "Poczet członków zespołu", szereg niezwykłych, archiwalnych (historycznych) zdjęć i garść przyjacielskich wspomnień (m.in. Jacka Kleyffa, Jacka Cygana, Elżbiety Adamiak, Jana Hnatowicza i Jerzego Filara).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wolna_Grupa_Bukowina&oldid=68105914”