Przejdź do zawartości

World Seniors Championship

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

World Seniors Championship — zaproszeniowy turniej snookera dla seniorów. Minimalny wiek zawodników wynosi 40 lat (45 w latach 2011 i 2012).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza edycja odbyła się w 1991 roku . Wzięło w nim udział 16 zawodników w wieku powyżej 40 lat. Impreza odbyła się w Trentham Gardens w Stoke-on-Trent, a sponsorem był Matchroom(inne języki). W finale zmierzyli się dwaj najwyżej notowani zawodnicy, a Cliff Wilson(inne języki) pokonał Eddiego Charltona 5–4 i został pierwszym mistrzem[1]. Wydarzenie zostało wznowione w 2010 roku, ale liczba uczestników została zmniejszona do 9, a zawody odbyły się w Bradford[2]. Sponsorem wydarzenia była firma Wyldecrest Park Homes, która pełniła tę funkcję do 2012 roku[1][3].

W 2011 roku minimalny wiek uczestników został podniesiony z 40 do 45 lat[4], a zawody przeniesiono na teren East of England Showground w Peterborough[5]. Wszystkie mecze rozgrywano w systemie do dwóch wygranych frejmów, wprowadzono 30-sekundowy zegar na oddanie uderzenia po dziesięciu minutach gry, a po trzecim chybieniu przyznawano "białą w ręce" czyli prawo zagrania białej bili z dowolnego miejsca. Liczba graczy wzrosła do 16, z czego 12 zostało zaproszonych, a czterech przeszło kwalifikacje[4][6]. W 2012 roku wydarzenie przeniesiono do Mountbatten Centre w Portsmouth[7]. W 2013 roku liczba miejsc kwalifikacyjnych została zmniejszona do dwóch[8], a wydarzenie było sponsorowane przez 888casino[9].

W sezonie 2014/2015 wydarzenie przeniesiono na drugą połowę sezonu i odbyło się ono na Circus Arena w Blackpool[10]. Minimalny wiek dla wydarzenia powrócił do 40 lat. Wszyscy byli zwycięzcy i mistrzowie świata, którzy zarejestrowali się na to wydarzenie, zostali rozstawieni w Blackpool, a pozostałe miejsca zostały obsadzone w drodze kwalifikacji[11].

W latach 2017 i 2018 turniej ten odbywał się dla graczy niebędących uczestnikami Touru, którzy na początku roku mieli 40 lat lub więcej[12][13].

Od 2019 turniej odbywa się w Crucible Theatre w Sheffield po zakończeniu mistrzostw świata. Zwycięzca turnieju kwalifikuje się również do gry w Champion of Champions.

Od 2020 roku turniej został ponownie otwarty dla graczy z głównego touru, którzy ukończyli 40 lat, ale znajdują się poniżej 64. pozycji w światowym rankingu[14].

Zwycięzcy

[edytuj | edytuj kod]
Rok Zwycięzca Finalista Wynik Miejsce Sezon Przypisy
1991 Walia Cliff Wilson(inne języki) Australia Eddie Charlton 5–4 Stoke-on-Trent 1991/92 [1][15]
2010 Anglia Jimmy White Anglia Steve Davis 4–1 Bradford 2010/11 [2][16]
2011 Walia Darren Morgan Anglia Steve Davis 2–1 Peterborough 2011/12 [5][17]
2012 Anglia Nigel Bond Walia Tony Chappel 2–0 Portsmouth 2012/13 [7][18]
2013 Anglia Steve Davis Anglia Nigel Bond 2–1 Portsmouth 2013/14 [8][19]
2015 Walia Mark Williams Irlandia Fergal O’Brien 2–1 Blackpool 2014/15 [10][20]
2016 Anglia Mark Davis Walia Darren Morgan 2–1 Preston 2015/16 [21][22]
2017 Anglia Peter Lines Anglia John Parrott 4–0 Scunthorpe 2016/17 [23][24]
2018(inne języki) Jersey Aaron Canavan(inne języki) Irlandia Północna Patrick Wallace 4–3 Scunthorpe 2017/18 [25]
2019(inne języki) Walia Darren Morgan Anglia Jimmy White 5–3 Sheffield 2019/20 [26][27]
2020(inne języki) Anglia Jimmy White Irlandia Ken Doherty 5–4 Sheffield 2019/20 [28][29]
2021(inne języki) Anglia David Lilley(inne języki) Anglia Jimmy White 5–3 Sheffield 2020/21 [30][31]
2022(inne języki) Walia Lee Walker Anglia Jimmy White 5–4 Sheffield 2021/22 [32][33]
2023(inne języki) Anglia Jimmy White Anglia Alfie Burden 5–3 Sheffield 2022/23 [34][35]
2024(inne języki) Brazylia Igor Figueiredo Irlandia Ken Doherty 5–2 Sheffield 2023/24 [36][37]

Wielokrotni finaliści

[edytuj | edytuj kod]
Nazwisko Narodowość Zwycięzca Finalista Finały
Jimmy White Anglia Anglia 4 2 6
Steve Davis Anglia Anglia 1 2 3
Darren Morgan Walia Walia 1 2 3
Nigel Bond Anglia Anglia 1 1 2
Ken Doherty Irlandia Irlandia 0 2 2

Breaki stupunktowe

[edytuj | edytuj kod]

Łącznie: 23 (stan po Mistrzostwach 2024)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Chris Turner: Masters/Seniors Snooker (Over 40s). cajt.pwp.blueyonder.co.uk. [dostęp 2025-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-13)]. (ang.).
  2. ↑ a b Wyldecrest Park Homes World Seniors Championship (2010). [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  3. ↑ Wyldecrest Park Homes Sponsor Seniors. worldsnooker.com. [dostęp 2025-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-10)]. (ang.).
  4. ↑ a b World Seniors Snooker Returns. worldsnooker.com. [dostęp 2025-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-02)]. (ang.).
  5. ↑ a b Wyldecrest Park Homes World Seniors Championship (2011). [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  6. ↑ David Hendon: Darren Morgan: World Seniors Champion. 2011-11-06. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  7. ↑ a b Wyldecrest Park Homes World Seniors Championship (2012). [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  8. ↑ a b 888casino.com World Seniors Championship (2013). [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  9. ↑ Will Bond Defect to the East?. worldsnooker.com, 2013-09-06. [dostęp 2025-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-08)]. (ang.).
  10. ↑ a b Betway World Seniors Championship (2015). [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  11. ↑ New Criteria For World Seniors. worldsnooker.com, 2014-09-01. [dostęp 2025-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-09-05)]. (ang.).
  12. ↑ THE 2017 WORLD SENIORS CHAMPIONSHIPS. [dostęp 2025-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)]. (ang.).
  13. ↑ TERMS AND CONDITIONS - THE 2017 / 2018 WORLD SENIORS TOUR. [dostęp 2025-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-10-27)]. (ang.).
  14. ↑ World Seniors. World Seniors Snooker. [dostęp 2025-01-05]. (ang.).
  15. ↑ Ron Florax: 1991 World Seniors Championship. CueTracker. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  16. ↑ Ron Florax: 2010 World Seniors Championship. CueTracker. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  17. ↑ Ron Florax: 2011 World Seniors Championship. CueTracker. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  18. ↑ Ron Florax: 2012 World Seniors Championship. CueTracker. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  19. ↑ Ron Florax: 2013 World Seniors Championship. CueTracker. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  20. ↑ Ron Florax: 2015 World Seniors Championship. CueTracker. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  21. ↑ 888sport World Seniors Championship (2016). snooker.org, 2016-01-31. [dostęp 2025-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-06)]. (ang.).
  22. ↑ Ron Florax: 2016 World Seniors Championship. CueTracker. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  23. ↑ Results 2017 Winners & Runners Up. Snooker Legends. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  24. ↑ Stephen Hendry beaten as Peter Lines wins World Seniors event. BBC, 2017-03-24. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  25. ↑ World Seniors Championship (2018). snooker.org, 2018-03-24. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  26. ↑ White wins at the Crucible. World Professional Billiards and Snooker Association, 2019-08-19. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  27. ↑ Ron Florax: 2019 World Seniors Championship. CueTracker. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  28. ↑ World Seniors Snooker Championship – Jimmy White is your champion. World Seniors Tour, 2020-08-23. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  29. ↑ Ron Florax: 2020 World Seniors Championship. CueTracker. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  30. ↑ World Seniors Snooker Championship 2021 – David Lilley denies Jimmy White hat-trick of titles. Eurosport, 2021-05-09. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  31. ↑ Ron Florax: 2021 World Seniors Championship. CueTracker. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  32. ↑ Walker wins World Seniors crown. World Seniors Tour, 9 May 2022. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  33. ↑ Ron Florax: 2022 World Seniors Championship. CueTracker. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  34. ↑ World Seniors Snooker Championship: Jimmy White claims record title with final win over Alfie Burden – 'I love the game'. Eurosport, 2023-05-07. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  35. ↑ Ron Florax: 2023 World Seniors Championship. CueTracker. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).
  36. ↑ Igor Figueiredo is the Mr Vegas World Seniors Snooker Champion. World Seniors Tour, 2024-05-12. [dostęp 2025-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2024-05-12)]. (ang.).
  37. ↑ Ron Florax: 2024 World Seniors Championship. CueTracker. [dostęp 2025-01-01]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
World Seniors Championship

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=World_Seniors_Championship&oldid=75750851”