Wróbliczka zielonolica
| Forpus coelestis[1] | |||
| (Lesson, 1847) | |||
 Samiec wróbliczki zielonolicej | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
wróbliczka zielonolica | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Wróbliczka zielonolica[4], wróbliczka szaroskrzydła[5] (Forpus coelestis) – gatunek małego ptaka z rodziny papugowatych (Psittacidae), występujący w zachodnim Ekwadorze i północno-zachodnim Peru. Nie wyróżnia się podgatunków[6]. Nie jest zagrożony. Dość pospolity w hodowli[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Wróbliczka zielonolica mierzy około 12,5 cm długości oraz waży 33 g. Osobniki obu płci są zielone. Za okiem widoczna niebieska linia, kark niebieskoszary. Samiec różni się od samicy obecnością niebieskich piór na kuprze oraz spodniej części skrzydeł, natomiast wierzch skrzydeł i brzuch szarozielone. Dziób u obu płci jasny, oczy brązowe. Młode osobniki bardziej przypominają samice[7].
Mutacje barwne[edytuj | edytuj kod]
Wróbliczki zielonolice są hodowane w niewoli i odhodowano różne mutacje barwne takie jak: niebieska, lutino (ino), turkusowa, szek, marbled (inaczej: pastelowa), płowa, cynamonowa, ciemny faktor, misty. Oprócz innych niewymienionych mutacji są też odhodowane liczne ich kombinacje, chociaż wiele jest trudno dostępnych[5].
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Głównym składnikiem dzikiej diety wróbliczek są nasiona traw oraz owoce, w tym jagody[7].
Środowisko[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten występuje na terenach porośniętymi krzakami oraz na obrzeżach lasu[8].
Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]
Sezon lęgowy ma miejsce od stycznia do maja. Gnieździ się w dziuplach lub szczelinach naturalnych bądź sztucznych (np. w słupach ogrodzeniowych czy telefonicznych); niekiedy wykorzystuje gniazda innych gatunków ptaków. Samica składa 4–6 jaj, które następnie są wysiadywane przez około 18 dni. Młode są w pełni opierzone po 4–5 tygodniach od wyklucia[7].
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje wróbliczkę zielonolicą za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako pospolity. Ze względu na brak dowodów na spadki liczebności bądź istotne zagrożenia dla gatunku, BirdLife International ocenia trend liczebności populacji jako stabilny[3]. Gatunek ten jest ujęty w II załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES)[9].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Forpus coelestis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Pacific Parrotlet (Forpus coelestis). IBC: The Internet Bird Collection. [dostęp 2020-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
- ↑ a b Forpus coelestis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Forpini Brereton, 1963 (wersja: 2020-01-11). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-07-13].
- ↑ a b Martin Smrček, Wróbliczka szaroskrzydła – mutacje turkusowe, Robert P. Sobecki (red.), „Nowa Exota”, XV (6), Budzów, s. 13–16, ISSN 1214-8962.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-07-19]. (ang.).
- ↑ a b c d Pacific Parrotlet (Forpus coelestis), [w:] Parrot Encyclopedia, World Parrot Trust [dostęp 2022-01-24] (ang.).
- ↑ Marcin Jan Gorazdowski, Ptaki ozdobne, Marek Zakrzewski (red.), Warszawa: MULTICO Oficyna Wydawnicza, s. 78, ISBN 978-83-7073-538-8.
- ↑ Forpus coelestis. [w:] Species+ [on-line]. UNEP-WCMC, CITES Secretariat. [dostęp 2022-01-24]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i materiały multimedialne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).