Wrótka za Słupem
 Wrótka za Słupem między podpisanymi Kapałkowym Dziobem i Kapałkowym Słupem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′10,7″N 20°10′39,3″E/49,202972 20,177583
| |
Wrótka za Słupem (słow. Vrátka za Ľadovým stĺpom[1]) – przełęcz w Kapałkowej Grani w słowackiej części Tatr Wysokich. Znajduje się mniej więcej w połowie zachodniej grani Pośredniej Kapałkowej Turni i oddziela Kapałkowy Dziób na wschodzie od Kapałkowego Słupa na zachodzie. W rejonie przełęczy znajduje się okno skalne utworzone z kilku dużych want[2].
Północne stoki Wrótek za Słupem i sąsiednich obiektów opadają do Kapałkowego Koryciska, odgałęzienia Doliny Śnieżnej, południowe – do Doliny Suchej Jaworowej[3]. Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego, natomiast najdogodniejsza droga dla taterników prowadzi na nią stromą rynną z Doliny Suchej Jaworowej[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Gyula Komarnicki i Roman Komarnicki, 30 lipca 1909 r.,
- zimowe – Čestmír Harníček, Arno Puškáš, Karel Skřipský i Jozef Velička, 26 marca 1953 r., przy przejściu granią[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-07-24].
- ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 31–32.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 123. ISBN 83-909352-2-8.