Wrytsleof

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Wrytsleof – nieznany bliżej władca zachodniosłowiański z początku XI wieku. Wymieniony został jako Wrytsleof dux na liście świadków w wystawionym w 1026 roku w Anglii dyplomie króla duńskiego Kanuta Wielkiego.

Imię Wrytsleof uznaje się za zniekształconą formę imienia Warcisław. Według Leona Koczy chodziło o władcę pomorskiego, który mógł zostać zhołdowany w trakcie potwierdzonych źródłowo wypraw Kanuta z lat 1021-1022 do "Wandalii" (czyli na wybrzeże słowiańskie)[1]. Inna hipoteza dopatruje się we Wrytsleofie księcia Obodrytów[2]. Przypuszcza się także, że może być tożsamy ze znanym z kroniki Florencjusza z Worcester Wyrtgeornem[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Edward Rymar: Rodowód książąt pomorskich. Szczecin: Książnica Pomorska, 2005, s. 42-43. ISBN 83-87879-50-9.
  2. Początki Państwa Polskiego. Księga Tysiąclecia. T. 1. Poznań: Polskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk, 1962, s. 67.
  3. Laurence Marcellus Larson: Canute the Great and the Rise of Danish Imperialism During the Viking Age. New York: AMS Press, 1970, s. 263. ISBN 978-0-404-03879-3.