Wskaźnik pokrycia liściowego
Wskaźnik pokrycia liściowego, indeks liściowy (ang. Leaf Area Index, LAI) – stosunek powierzchni liści do powierzchni gruntu[1].
Wskaźnik pozwala określić stopień wykorzystania światła przez rośliny. Wyższe wartości wskaźnika wskazują na większe wykorzystanie energii światła w procesie fotosyntezy. Jednak szczególnie wysoka wartość wskaźnika oznacza, że liście zacieniają się wzajemnie, a liście niżej położone nie są w stanie efektywnie przeprowadzać fotosyntezy. Około 22–35% energii światła może być zamieniona na energię użyteczną metabolicznie w wyniku zachodzenia fotosyntezy, jednak mniej niż 1% energii światła docierającego do rośliny jest gromadzona w związkach organicznych. Ustalenie optymalnej wartości wskaźnika pokrycia liściowego pozwala osiągnąć większe plony. Rośliny z liśćmi ułożonymi równolegle do powierzchni gruntu mają dość wysoką wartość LAI i efektywnie wykorzystują światło. U roślin o liściach ułożonych prostopadle do powierzchni gruntu zwiększenie LAI może prowadzić do zwiększenia plonu[2].
Wskaźnik jest wykorzystywany w modelach służących określeniu produktywności ekosystemów[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaśkiewicz Bogusława. Wskaźnik pokrycia liściowego (LAI) pszenżyta ozimego w zależności od jego obsady i nawożenia NPK. „Acta Agrophysica”. 10 (2), s. 373–382, 2007.
- ↑ Helgi Opik, Stephen A. Rolfe, Arthur J. Willis: The Physiology of Flowering Plants. New York: Cambridge University Press, 2005, s. 34. ISBN 978-0-521-66485-1.
- ↑ F. Ewert. Modelling plant responses to elevated CO2: how important is leaf area index?. „Ann Bot”. 93 (6), s. 619–627, Jun 2004. DOI: 10.1093/aob/mch101. PMID: 15102613.