Współczynnik opóźnienia
Współczynnik opóźnienia[1], RF[2] lub Rf[3] (ang. retardation factor[2]) – iloraz odległości przebytej przez substancję rozdzielaną przez odległość przebytą przez czoło eluentu (układu rozwijającego)[3]. Pojęcie stosowane w chromatografii planarnej (np. chromatografii cienkowarstwowej lub chromatografii bibułowej).
Dla danej substancji, w danym układzie rozwijającym, na danej fazie rozdzielczej, w określonych warunkach jest to wartość stała, która służy do charakteryzowania analizowanej substancji. Jednak ponieważ wartość RF zależy od wielu czynników, z czego część nie jest w pełni kontrolowana, jej powtarzalność jest niska, dlatego współczynnik ten jest obecnie rzadko używany w chromatografii[3].
Nomenklatura[edytuj | edytuj kod]
Rf określa się czasem jako „współczynnik podziału”[4][5][6][7], jednak tym samym terminem nazywa się też wartość K we wzorze opisującym prawo podziału Nernsta. Inne źródła określają Rf jako „współczynnik przesunięcia”[8][9].
Z kolei w chromatografii kolumnowej termin retardation factor (R) oznacza frakcję substancji rozdzielanej, znajdującą się w fazie ruchomej, gdy system osiągnął stan równowagi[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zygfryd Witkiewicz: Podstawy chromatografii. Warszawa: Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, 1992, s. 266-267. ISBN 83-204-2542-5.
- ↑ a b
Retardation factor, RF [w:] A.D. McNaught , A. Wilkinson , Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, ISBN 0-9678550-9-8 . Wersja internetowa: M. Nic , J. Jirat , B. Kosata , Retardation factor, RF, A. Jenkins (aktualizowanie), 2006–, DOI: 10.1351/goldbook.R05353 (ang.).
- ↑ a b c A. Polanowski (red.): Laboratorium z biochemii. Wrocław: Instytut Biochemii i Biologii Molekularnej Uniwersytetu Wrocławskiego, 2005, s. 38, 243. ISBN 83-921764-0-5.
- ↑ Instytut Chemii Organicznej
- ↑ Warszawski Uniwersytet Medyczny
- ↑ Materiały dydaktyczne do zajęć prowadzonych przez pracowników Katedry Chemii Bioorganicznej
- ↑ Ewa. Białecka-Florjańczyk: Ćwiczenia laboratoryjne z chemii organicznej. Warszawa: Wydawnictwo SGGW, 2005, s. 53. ISBN 83-7244-096-4.
- ↑ Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
- ↑ Katedra Biochemii SGGW
- ↑
Retardation factor, R [w:] A.D. McNaught , A. Wilkinson , Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, ISBN 0-9678550-9-8 . Wersja internetowa: M. Nic , J. Jirat , B. Kosata , Retardation factor, R, A. Jenkins (aktualizowanie), 2006–, DOI: 10.1351/goldbook.R05352 (ang.).