Wszechświat (czasopismo)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wszechświat
Ilustracja
Strona tytułowa czasopisma z roku 1912
Państwo

 Polska

Adres

Kraków, ul. Podwale 1

Wydawca

Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika

Pierwszy numer

1882

Redaktor naczelny

Maria Śmiałowska

ISSN

0043-9592

Strona internetowa

Wszechświat – polskie czasopismo popularnonaukowe poświęcone naukom przyrodniczym, wydawane przez Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika w formie kwartalnika. Wszechświat, założony w 1882, jest drugim (po Kosmosie) najstarszym wciąż istniejącym polskim czasopismem popularnonaukowm[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wydawanie pisma jako dwutygodnika omawiającego problematykę przyrodniczą i nauk ścisłych rozpoczęto w 1882 r. w Warszawie. Inicjatorami powstania periodyku i jego redaktorami były osoby z kadry i absolwenci rozwiązanej już wówczas Szkoły Głównej. Pierwszym i długoletnim redaktorem naczelnym był chemik Bronisław Znatowicz, który piastował stanowisko aż do wybuchu I wojny światowej, gdy pismo zamknięto.

Wszechświat został reaktywowany w 1927 r. jako miesięcznik i od tego czasu wychodzi nieprzerwanie do dziś, z wyjątkiem okresu II wojny światowej. W 1929 r. redaktorem naczelnym został Jan Dembowski, który kierował pismem do wybuchu wojny. Doprowadził on do przejęcia czasopisma przez Polskie Towarzystwo Przyrodników im. Kopernika w 1930 i przeniesienia redakcji do Wilna.

W 1945 r. geolog Kazimierz Maślankiewicz i zoolog Zygmunt Grodziński reaktywowali ponownie pismo, tym razem w Krakowie.

W latach 1981–2002 redaktorem naczelnym Wszechświata był Jerzy Vetulani[2]. Obecnie stanowisko to zajmuje Maria Śmiałowska, zaś przewodniczącym Rady Redakcyjnej jest Irena Nalepa. Regularnie z czasopismem współpracują również m.in. Ryszard Tadeusiewicz, January Weiner, Bronisław Wołoszyn, Marek Sanak, Elżbieta Pyza. Kwartalnik wspierany jest przez Polską Akademię Umiejętności oraz Akademię Górniczo-Hutniczą.

W latach 80. współpracę z pismem nawiązali m.in. malarz Zbylut Grzywacz[3] i fotograf Darek Karp.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Elżbieta Pyza. Upowszechnianie nauki – długa polska tradycja. „PAUza Akademicka”. 467, s. 2, 18 kwietnia 2019. 
  2. Zbigniew Herman: Doktorzy honoris causa – Jerzy Adam Vetulani. Śląski Uniwersytet Medyczny. [dostęp 2012-04-22].
  3. Jerzy Vetulani: O Zbylucie i Zbylutowi – artyście i przyrodnikowi. W: Joanna Boniecka (red.): Artysta wobec siebie i społeczeństwa: twórczość Zbyluta Grzywacza i jej konteksty: materiały z konferencji naukowej w Muzeum Narodowym w Krakowie, 7–8 maja 2009. Kraków: 2010.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Chmurzyński, J.A.: Jan Dembowski. Strona Polskiego Towarzystwa Etologicznego: [1]
  • Encyklopedia PWN, t. 12, 1969.