Wszystko może się przytrafić
| Gatunek | |
|---|---|
| Rok produkcji |
1995 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
39 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz |
Marcel Łoziński |
| Zdjęcia | |
| Montaż |
Katarzyna Maciejko-Kowalczyk |
| Produkcja |
Studio Filmowe Kalejdoskop |
Wszystko może się przytrafić – polski inscenizowany film dokumentalny z 1995 w reżyserii Marcela Łozińskiego. Bohaterem filmu jest sześcioletni (w chwili powstawania filmu) Tomek Łoziński, syn reżysera. Tomek poznaje świat, przemierzając park na hulajnodze. Zatrzymuje się przy stojących wzdłuż parkowych alejek ławkach, rozmawiając z ludźmi w podeszłym wieku. Rozmawiając z nimi, przekonuje się o sprawach doczesnych: biedzie, samotności, nieuchronności śmierci, jaka rychło może dotknąć przepytywanych przezeń starszych przechodniów.
Wszystko może się przytrafić okazał się wielkim sukcesem artystycznym Marcela Łozińskiego. Film został nagrodzony Grand Prix Złotym Smokiem na Krakowskim Festiwalu Filmowym, a na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Oberhausen otrzymał Wyróżnienie Jury Katolickiego oraz Nagrodę Klubów Filmowych FICC[1]. Tadeusz Szyma uznał Wszystko może się przytrafić za „niedościgły wzorzec ekranowej liryki refleksyjnej”, ukazujący świat „rzeczywistości ludzkiej podległej przemijaniu, naznaczonej cierpieniem i nieuchronnie ciążącej [...] ku śmierci”, ale zarazem dążący do „ciągłego przekraczania [...] owej ostatecznej i najboleśniejszej z egzystencjalnych barier”[2]. W 2016 w internetowym plebiscycie „100/100. Epoka Polskiego Filmu Dokumentalnego” widzowie wyłonili Wszystko może się przytrafić jako najlepszy polski film dokumentalny wszech czasów[3]. Marcel Łoziński powrócił do rozważań nad swym filmem w dokumencie A gdyby tak się stało (2008), w którym zapytywał już osiemnastoletniego Tomka Łozińskiego o refleksję nad swoim udziałem we Wszystkim[4].
Nagrody[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Festiwal | Nagroda[1] | Odbiorca |
|---|---|---|---|
| 1995 | Krakowski Festiwal Filmowy | Złoty Smok | Marcel Łoziński |
| Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych w Krakowie | Nagroda miesięcznika „Film Pro” | ||
| Festiwal Filmów Państw Bałtyckich w Bornholmie | Grand Prix | ||
| Międzynarodowy Festiwal Filmów Krótkometrażowych w Oberhausen | Wyróżnienie Jury Katolickiego | ||
| Nagroda Klubów Filmowych FICC | |||
| Lubuskie Lato Filmowe | Dyplom Honorowy | ||
| 1996 | Międzynarodowy Festiwal Filmowy w San Francisco | Golden Gate Award w kategorii filmu dokumentalnego |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Wszystko może się przytrafić w bazie filmpolski.pl
- ↑ Szyma 2008 ↓, s. 80.
- ↑ "Wszystko może się przytrafić" najlepszym polskim dokumentem 100-lecia [online], Culture.pl [dostęp 2021-09-12] (pol.).
- ↑ A gdyby tak się stało [online], Onet Kultura, 14 lutego 2008 [dostęp 2021-09-12] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Szyma, Puste ławki w Łazienkach, „Kino”, 42 (489), 2008, s. 80–81.