Wu Qi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wu Qi
Ilustracja
Nazwisko chińskie
Pismo uproszczone

吴起

Pismo tradycyjne

吳起

Hanyu pinyin

Wú Qǐ

Wade-Giles

Wu Ch’i

Wu Qi (ur. ok. 440 p.n.e.[1], zm. 381 p.n.e.) – chiński wojskowy i polityk żyjący w Okresie Walczących Królestw.

Urodził się w państwie Wei. W młodości pobierał nauki u Zixia i Zengzi, uczniów Konfucjusza, sam jednak był wyznawcą filozofii legistycznej. Jako uznany znawca sztuki wojennej służył w państwie Lu. Gdy Lu toczyło wojnę z państwem Qi (408 p.n.e.) Wu chcąc okazać swoją lojalność zamordował własną żonę, tylko dlatego, że pochodziła z kraju wroga[2][3]. Po pewnym czasie powrócił na służbę do ojczystego Wei, gdzie wsławił się przeprowadzeniem skutecznych reform wojskowych.

Po konflikcie z władcą Wei został skazany na wygnanie. Przeniósł się wówczas do państwa Chu, gdzie został mianowany kanclerzem króla Dao. Jako kanclerz przeprowadził reformę administracji, zyskując sobie wielu wrogów z powodu bezlitosnego karania wszelkich nadużyć. Po śmierci króla Dao w 381 p.n.e. został zamordowany.

Napisał traktat poświęcony sztuce wojennej, podobny pod względem treści do słynnego dzieła autorstwa Sun Zi[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ooi Kee Beng: Chinese Strategists: Beyond Sun Zi's Art of War. Singapore: Marshall Cavendish International, 2007, s. 6. ISBN 978-981-261-371-4.
  2. Alfred S. Bradford: With Arrow, Sword, and Spear: A History of Warfare in the Ancient World. Westport, Connecticut: Praeger, 2001, s. 133. ISBN 0-275-95259-2.
  3. Dennis Bloodworth, Ching Ping Bloodworth: The Chinese Machiavelli: 3000 Years of Chinese Statecraft. New Brunswick, New Jersey: Transaction Publishers, 2004, s. 89. ISBN 978-0-7658-0568-3.
  4. Marvin C. Whiting: Imperial Chinese Military History: 8000 BC - 1912 AD. Lincoln: iUniverse, Inc., 2002, s. 57. ISBN 0-595-22134-3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Zhengyuan Fu: China's Legalists: The Earliest Totalitarians and Their Art of Ruling. Armonk, New York: M.E. Sharpe, 1996. ISBN 1-56324-779-8.