Wyżni Jagnięcy Przechód

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyżni Jagnięcy Przechód
Ilustracja
Wyżni Jagnięcy Przechód na prawo od wierzchołka Jagnięcego Szczytu
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Jagnięcy Szczyt, Wielka Jagnięca Baszta

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wyżni Jagnięcy Przechód”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wyżni Jagnięcy Przechód”
Ziemia49°13′13,2″N 20°12′23,2″E/49,220333 20,206444

Wyżni Jagnięcy Przechód (słow. Vyšná Jahňacia priehyba[1]) – szeroka przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w górnej części Jagnięcej Grani – północno-zachodniej grani Jagnięcego Szczytu. Oddziela Wielką Jagnięcą Basztę na północnym zachodzie od głównego wierzchołka masywu Jagnięcego Szczytu na południowym wschodzie[2].

Przełęcz jest płytka i trawiasto-piarżysta i znajduje się tuż obok wierzchołka Wielkiej Jagnięcej Baszty[2]. Południowo-zachodnie stoki Jagnięcej Grani opadają tu do Doliny Kołowej, natomiast północno-wschodnie – do Jagnięcego Kotła w Dolinie Skoruszowej[3].

Podobnie jak cała Jagnięca Grań, Wyżni Jagnięcy Przechód jest niedostępny dla turystów i taterników – wspinaczka obecnie jest tutaj zabroniona[4]. Najdogodniejsze wejście na przełęcz prowadzi od południa z Kołowej Przełęczy, najtrudniejsza jest trasa z Jagnięcego Kotła[2].

Pierwsze znane wejścia:

  • letnie – Martin Róth z towarzyszem, lipiec 1858 r.,
  • zimowe – Stanisław Hiszpański, 2 kwietnia 1928 r.[2]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-10].
  2. a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 156–159. ISBN 83-217-2472-8.
  3. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 106. ISBN 83-909352-2-8.
  4. Górska Gazeta Internetowa. Słowackie przepisy dla taterników. [dostęp 2014-01-10].